O Ντιέγκο Μαραντόνα ήταν ο άνθρωπος που έφερε την επανάσταση στο Calcio με τη Νάπολι. «Buonasera Napoletani. Είμαι πολύ χαρούμενος που είμαι εδώ μαζί σας. Forza Napoli», όπως γράφει το italians.gr αυτά ήταν τα λόγια με τα οποία ο Αργεντίνος συστήθηκε στους Ναπολιτάνους, οι οποίοι παραληρούσαν στο κατάμεστο San Paolo, στις 5 Ιουλίου 1984.
«Ο Ντιέγκο παρουσιάστηκε στον λαό του κάνοντας λίγα κόλπα με τη μπάλα και δίνοντας τη μία προς το γαλάζιο ουρανό, τον οποίο σύντομα θα έβαφε στα χρώματα του Scudetto», είχε γράψει το Sky Italia σε σχετικό αφιέρωμά του το 2017, με αφορμή το γεγονός ότι ο Μαραντόνα θα ανακηρυσσόταν επίτιμος δημότης της Νάπολη.
«Επίτιμος δημότης δε θα γίνω τώρα, επίτιμος δημότης έγινα την πρώτη μέρα που φόρεσα αυτή τη φανέλα», είπε ο ίδιος και έλεγε την αλήθεια. Γιατί ο Ντιέγκο δέθηκε αμέσως με την πόλη, με τον κόσμο της, με την ομάδα. Και αυτό φάνηκε στο γήπεδο.
Όχι από την πρώτη χρονιά, υπό την έννοια πως αυτή δεν πήγε και τόσο καλά ομαδικά, αλλά δεν άργησε κιόλας. Το 1986, έχοντας κατακτήσει το Μουντιάλ στο Μεξικό κάνοντας αδιανόητα πράγματα, ο Μαραντόνα αποφάσισε πως είχε έρθει η ώρα του και στην Ιταλία. Είχε έρθει η ώρα να οδηγήσει τον νότο, για πρώτη φορά, στη νίκη επί του πανίσχυρου βορρά. Και αφού το αποφάσισε, το έκανε.
Υπό τις οδηγίες του Οτάβιο Μπιάνκι, ο Ντιέγκο κατάλαβε ότι όντως είχε έρθει η ώρα, στις 5 Νοεμβρίου 1986. Γιουβέντους – Νάπολι στο Τορίνο. Οι μπιανκονέρι άνοιξαν το σκορ, αλλά οι παρτενοπέι απάντησαν με 3άρα και από εκεί και πέρα δεν ξανακοίταξαν πίσω. Η μία νίκη διαδεχόταν την άλλη, το ένα μαγικό ερχόταν μετά το άλλο και τελικά στις 10 Μαΐου 1987, κόντρα στη Φιορεντίνα στο San Paolo, ο ουρανός βάφτηκε στα χρώματα του scudetto.
Η μάχη με τις Γιουβέντους και Ιντερ, άλλωστε, είχε σχεδόν κριθεί, αφού στους παρτενοπέι αρκούσε μία ισοπαλία για να στεφθούν για πρώτη φορά πρωταθλητές. Και το έκαναν ακριβώς με αυτόν τον τρόπο, με ισοπαλία (1-1). «Αυτή είναι μεγαλύτερη χαρά και από το Μουντιάλ, γιατί εδώ νίκησα στο σπίτι μου, μπροστά στον κόσμο μου», ήταν τα πρώτα λόγια του Μαραντόνα λίγα λεπτά μετά τη λήξη του ματς και ενώ στο San Paolo επικρατούσε η παράνοια.
Όπως γράφει το italians.gr η Νάπολι ήταν για πρώτη φορά πρωταθλήτρια, με τον Μαραντόνα να την οδηγεί στην ευτυχία έχοντας για συμπαίκτες τους Γκαρέλα, Μπρουσκολότι, Φεράρα, Μπάνι, Φεράριο, Ρένιτσα, Καρνεβάλε, Ντε Νάπολι, Τζορντάνο, Ρομάνο.
Αυτή ήταν η βασική 11άδα των παρτενοπέι εκείνη τη σεζόν, με αυτούς τους δέκα ο Ντιέγκο κατάφερε να νικήσει τους βόρειους, με αυτούς τους δέκα κατάφερε να κάνει τους νότιους να νιώσουν επιτέλους αφεντικά. Πρωταθλητές. Campioni d’ Italia.
