Αρχαιολόγοι στη Νότια Αφρική ανακάλυψαν αποτυπώματα ποδιού που ανήκουν σε Homo sapiens και χρονολογούνται πριν από 153.000 χρόνια. Σύμφωνα με τους επιστήμονες, πρόκειται για τα αρχαιότερα γνωστά ίχνη που αποδίδονται στο είδος μας.
Η ερευνητική ομάδα με επικεφαλής το Αφρικανικό Κέντρο Παράκτιας Παλαιοεπιστήμης του Πανεπιστημίου Νέλσον Μαντέλα στη Νότια Αφρική, ανακάλυψε επτά ξεχωριστά αποτυπώματα που άφησαν οι πρώτοι άνθρωποι – ανατολικά του νότιου άκρου της Αφρικής. Σύμφωνα με τη νέα μελέτη, στις τοποθεσίες αυτές βρέθηκαν τέσσερα ίχνη ανθρωποειδών, ένα αποτύπωμα γόνατος και άλλα τέσσερα αποτυπώματα.
Τα αποτυπώματα ποδιού μπορούν να αποκαλύψουν πολλές πληροφορίες, σύμφωνα με τους ερευνητές, καθώς «παρέχουν όχι μόνο στοιχεία για τους ανθρώπους που ταξίδευαν σε αυτές τις περιοχές ως άτομα ή ομάδες, αλλά και για ορισμένες από τις δραστηριότητες στις οποίες συμμετείχαν», έγραψαν οι συγγραφείς στη μελέτη που δημοσιεύθηκε στο περιοδικό «Ichnos».
Οι ερευνητές χρησιμοποίησαν Οπτικά Διεγερμένη Φωταύγεια (OSL) για να προσδιορίσουν την ηλικία αυτών των αποτυπωμάτων.
«Αυτή η μέθοδος χρονολόγησης δείχνει πότε ένας κόκκος άμμου εκτέθηκε στο ηλιακό φως- με άλλα λόγια, πόσο καιρό ήταν θαμμένο αυτό το τμήμα ιζήματος», αναφέρουν οι συγγραφείς σε άρθρο τους στον ιστότοπο The Conversation.
Με τη χρήση αυτής της τεχνικής η ομάδα διαπίστωσε πως τα ίχνη χρονολογούνται μεταξύ 153.000 και 71.000 ετών. Αυτά τα ίχνη βρέθηκαν στο Εθνικό Πάρκο Garden Route (GRNP). Στη συγκεκριμένη περιοχή, οι αρχαιολόγοι έχουν ανακαλύψει περίπλοκα λίθινα εργαλεία, κοσμήματα, παράκτια σπήλαια, καταφύγια και συλλογή οστρακοειδών. Σύμφωνα με τους ερευνητές, τα ευρήματα υποστηρίζουν ότι οι πρώτοι σύγχρονοι άνθρωποι έζησαν και εξελίχθηκαν στη νότια ακτή της Αφρικής πριν μεταναστεύσουν σε άλλες ηπείρους.
Οι ερευνητές σημειώνουν, ωστόσο, ότι η απόδοση των ιχνών σε ένα συγκεκριμένο είδος βασίζεται περισσότερο σε αρχαιολογικά αντικείμενα και σκελετικά κατάλοιπα παρά στο σχήμα των ίδιων των ιχνών.
«Δεν παρέχουν όλες οι τοποθεσίες πειστικές αποδείξεις», έγραψαν στη μελέτη τους, οπότε «οι αντιπαραθέσεις και οι συζητήσεις είναι πιθανό να συνεχιστούν».
Ωστόσο ο χρόνος για τη μελέτη αυτών των τοποθεσιών περνάει καθώς είναι ευάλωτες στη διάβρωση.
