ΣΥΝΕΝΤΕΥΞΗ ΣΤΗΝ ΕΛΕΑΝΑ ΜΑΓΔΑΛΗΝΟΥ
eleana.magdalinou@gmail.com
Παιδί της γειτονιάς του Κάστρου της Πάτρας και ερωτευμένη από τα εφηβικά της χρόνια με την υποκριτική, η Νικολίτσα Ντρίζη, έζησε την πρώτη της θεατρική εμπειρία στις «Εκκλησιάζουσες» σε σκηνοθεσία Περικλή Βασιλόπουλου και ακολούθησε ο «Εχθρός του λαού» του ΔΗΠΕΘΕ Πάτρας.
Στη συνέχεια πήρε την απόφαση και έφυγε από την Πάτρα για την Αθήνα, ακολουθώντας το όνειρό της. Ένα όνειρο που την οδήγησε στο θεατρικό σανίδι και στον κινηματογράφο και σε συνεργασίες με σημαντικούς ανθρώπους και ομάδες από τον χώρο της υποκριτικής. Μεταξύ άλλων, κέρδισε και το βραβείο α’ γυναικείου ρόλου στο London Greek Film Festival και στο Νew York Maverick Movie Awards για την ερμηνεία της στην ταινία «Τρείς μέρες ευτυχίας» του Δημήτρη Αθανίτη.
Όλα αυτά τα χρόνια όμως δεν διέκοψε την σχέση της με την Πάτρα και πριν λίγες ημέρες μάλιστα, «ανέβηκε» στο αίθριο του Παλαιού Δημοτικού Νοσοκομείου, η παράστασή της «Λέξη στο δέντρο», στο πλαίσιο της ενότητας «Τα θεατρικά σχήματα της πόλης παρουσιάζουν» του Πολιτιστικού Οργανισμού του Δήμου Πατρέων.
Η Νικολίτσα Ντρίζη μιλάει σήμερα στον «Ν» για την παράσταση αυτή, ενώ ξεδιπλώνει και τα θεατρικά της σχέδια, γι’ αυτό το χειμώνα.
Πριν λίγες ημέρες παρακολουθήσαμε στο αίθριο του Παλαιού Δημοτικού Νοσοκομείου την παράσταση «Λέξη στο δέντρο» σε σύλληψη και σκηνοθεσία δική σου; Πως προέκυψε αυτή η επιστροφή στην Πάτρα και τι σήμαινε για εσένα;
Τα τελευταία χρόνια είμαι μεταξύ Πάτρας και Αθήνας, οπότε δε θα έλεγα ότι «επέστρεψα». Η συγκεκριμένη παράσταση ήταν αποτέλεσμα της κοινής επιθυμίας που είχαμε με την Γεωργία Ηλιοπούλου να συνεργαστούμε, μιας και μας δένει βαθιά φιλία από τα φοιτητικά μας χρόνια στην Αθήνα. Κάναμε την πρόταση στον Πολιτιστικό Οργανισμό της Πάτρας για να μας εντάξει στο Φεστιβάλ «Βήμα στους Πατρινούς Καλλιτέχνες» και με μεγάλη χαρά ξεκινήσαμε να δουλεύουμε όταν έγινε δεκτή.
Η «Λέξη στο Δέντρο» ήταν καθαρά γέννημα της καραντίνας, του επαναπροσδιορισμού τη σχέσης μου με τη φύση, και της παιδικότητας που έπρεπε να ξυπνήσω μέσα μου για να γίνει όλο αυτό το διάστημα υποφερτό. Άρα το ανέβασμα της συγκεκριμένης παράστασης στο Αίθριο του Παλιού Νοσοκομείου δίπλα στο κάστρο της Πάτρας που έζησα τα παιδικά μου χρόνια και με τη Γεωργία είχε μεγάλη συναισθηματική αξία από πολλές απόψεις.
Η παράσταση θα παρουσιαστεί και αλλού ή ολοκληρώθηκε ο κύκλος της;
Δεν θα τον αφήσουμε τον κύκλο νομίζω να κλείσει τόσο νωρίς, ευελπιστούμε να την επαναλάβουμε και να την εξελίξουμε μάλλον προς την άνοιξη αν ευοδωθούν οι συνθήκες.
Ποια η σχέση που σε συνδέει πλέον με την Πάτρα και καλλιτεχνικά και προσωπικά;
Πάντα είχα στενή σχέση με την Πάτρα, αγαπάω την τρέλα της, την δημιουργικότητα που φέρει αυτή η τρέλα, τους δρόμους της, τη θέα της θάλασσας που προσφέρει ενώ περπατάς στο κέντρο, τα σκαλιά της Αράτου, την Γεροκωστοπούλου που είναι ποτισμένη με τον παλμό των φοιτητών, τους ανθρώπους της που μας δένει το παρελθόν, το παρόν και φυσικά το μέλλον σε νέες δημιουργικές συναντήσεις.
Τα σχέδιά σου για τη σεζόν που διανύουμε τι περιλαμβάνουν;
Θα συμμετέχω στην παράσταση που θα ανέβει στο ΔΗ.ΠΕ.ΘΕ Αγρινίου, βασισμένη στη νουβέλα «Η δεξιά τσέπη του ράσου» του Γιάννη Μακριδάκη, σε σκηνοθεσία της Ειρήνης Φαναριώτη. Επίσης υπάρχει μια σκέψη να έρθει στην Πάτρα η παράσταση «Οι λουόμενες» της Κατερίνας Μαυρογεώργη που έκανε έναν πολύ επιτυχημένο κύκλο παραστάσεων στο θέατρο Skrow στην Αθήνα.
Μια ευχή σου για τον φετινό χειμώνα;
Εύχομαι αυτός ο χειμώνας να αποτελέσει τη μετάβαση που θα μας οδηγήσει σε μια πιο φωτεινή εποχή κι αυτή τη μετάβαση να τη βιώσουμε όσο πιο ομαλά και με ουσιαστική αγάπη για τον εαυτό μας και τους ανθρώπους γύρω μας.
ΠΟΙΑ ΕΙΝΑΙ Η ΝΙΚΟΛΙΤΣΑ ΝΤΡΙΖΗ
Είναι απόφοιτη της Ανωτέρας Δραματικής Σχολής του Ωδείου Αθηνών.
Στο θέατρο έχει συνεργαστεί με την ομάδα Pequod: «O γλάρος» ( knot Gallery, Θέατρο Χώρα) «Το διπλό βιβλίο» (Στέγη Ιδρύματος Ωνάση, Τheatre de la Ville Παρίσι, Villa Mediterranee Μασσαλία), «Υπόθεση Εργασίας» (Φεστιβάλ Αθηνών), «Οι δυο μας τώρα» (θέατρο Skrow), «Μοσκώβ Σελήμ», «Τρεις Αδερφές»(Στέγη Ιδρύματος Ωνάση) με την ομάδα Vasistas: «Ο Αληθινός» (θέατρο Πόρτα), με τον Δημήτρη Μπογδάνο: «Γαμ» (θέατρο Θησείον) με την Κατερίνα Μαυρογεώργη «Μέχρι Τώρα», «Οι λουόμενες» (θέατρο Skrow), κ.ά.
Στον κινηματογράφο έχει συνεργαστεί με τον Δημήτρη Αθανίτη: «Μήδεια», «Ο αόρατος», «Τρείς μέρες ευτυχίας» (βραβείο α΄ γυναικείου ρόλου στο London Greek Film Festival και στο Νew York Maverick Movie Awards), με τον Αλέξη Αλεξίου «Τετάρτη 4.45», με τον Νίκο Labot «Η δουλειά της», με τον Βασίλη Χριστοφιλάκη «Too much info clouding over my head», με τον Μανώλη Μαύρη « Μaneki Neko» (μικρού μήκους), κ.ά.
(Από την εφημερίδα «Νεολόγος» Πατρών»)
