ΣΥΝΕΝΤΕΥΞΗ ΣΤΗ ΕΛΕΑΝΑ ΜΑΓΔΑΛΗΝΟΥ
eleana.magdalinou@gmail.com
Ο πατρινός τενόρος μιλάει στον «Κ» για τη συμμετοχή του στην εντυπωσιακή παραγωγή «Moby Dick»
Ένα προσωπικό «στοίχημα» είναι για τον πατρινό τενόρο Νικόλα Μαραζιώτη η συμμετοχή στο «Moby Dick», αφού καλείται να «υπηρετήσει» το μουσικό θέατρο, το οποίο αποτελεί τον κύριο κλάδο δραστηριότητας του, με το θέατρο πρόζας, στο οποίο δεν έχει την ίδια εξοικείωση. Σήμερα, μιλάει στον «Κ» για τις προκλήσεις του ρόλου που υποδύεται, του υποπλοίαρχου Στάρμπακ, σε β’ διανομή.
Ας ξεκινήσουμε από την εντυπωσιακή αυτή παραγωγή που κάνει πρεμιέρα σε λίγες ημέρες. «Moby Dick» λοιπόν στο Christmas Theater. Μίλησε μας λίγο για το έργο
Το έργο είναι βασισμένο στο πασίγνωστο ομότιτλο βιβλίο του Μέλβιλ που όμως το λιμπρέτο το οποίο έχει επιμεληθεί ο ίδιος ο συνθέτης της παράστασης. Ο κ. Παπαδημητρίου, φωτίζει περισσότερο σημεία ανθρωπιστικών, πολιτικών και θρησκευτικών αξιών. Όπως στο βιβλίο, έτσι και στο έργο, δεν θα δούμε μόνο ένα ταξίδι φαλαινοθηρίας, αλλά την προσπάθεια του ανθρώπου να έρθει αντιμέτωπος με το υπέρτατο όριο της ανθρώπινης φύσης του σε αναζήτηση για μια “άλλη” θεότητα και μια καινούργια ταυτότητα. Δεν είναι άλλωστε τυχαίο πως στον δυτικό κόσμο, κυρίως στις Η.Π.Α., θεωρούν το «Moby Dick» ως ένα έπος – αντίστοιχο με την “δική μας” Οδύσσεια του Ομήρου.
Πως προέκυψε αυτή η συνεργασία και τι σημαίνει για σένα;
Η συνεργασία προέκυψε από πρόταση συναδέλφου ο οποίος με πρότεινε στην παραγωγή θεωρώντας ότι ταιριάζω σε αυτό που ζητούνταν και τον ευχαριστώ πολύ για αυτό. Ακολούθησε ακρόαση στην οποία και τελικά πήρα το ρόλο. Η συμμετοχή μου στο έργο αποτελεί για εμένα μία συνεργασία «σταθμό» στην καλλιτεχνική μου πορεία, σ’ ένα έργο με άρτιους συντελεστές. Παράλληλα, είναι μια ακόμη προσωπική αναμέτρηση, μιας και στο συγκεκριμένο έργο συνυπάρχουν το μουσικό θέατρο, το οποίο αποτελεί τον κύριο κλάδο δραστηριότητας μου, με το θέατρο πρόζας με το οποίο εκ των πραγμάτων δεν είμαι το ίδιο εξοικειωμένος.
Σε ποιο ρόλο/ ρόλους θα σε απολαύσουμε επί σκηνής;
Στο έργο υποδύομαι σε β΄ διανομή τον υποπλοίαρχο Στάρμπακ, το μόνο συνετό και λογικό χαρακτήρα του πλοίου ο οποίος έρχεται σε ρήξη με τον μανιακό Καπετάνιο Αχαάβ. Είναι ένας απαιτητικός ρόλος που χρήζει αρκετής προσωπικής δουλειάς για να μπορέσω να τον υποστηρίξω σωστά υποκριτικά αλλά και μουσικά. Είμαι όμως ευγνώμων για την πρόσκληση που μου παρουσιάστηκε και ανυπομονώ να τον ερμηνεύσω. Έχω την τύχη να δουλεύω τον ρόλο με τον κ. Κακλέα υποκριτικά και με τον κ. Πρίφτη μουσικά. Επίσης, περιβάλλομαι από έναν εξαιρετικό θίασο ηθοποιών και τραγουδιστών που βοηθάμε ο ένας τον άλλον, καθείς στο είδος του!
Εσύ, τι θα έλεγες ότι είναι ο «Moby Dick». Ένα απλό παραμύθι, μια περιπέτεια στη θάλασσα ή μια ιστορία εκδίκησης;
Όπως προανέφερα είναι κάτι παραπάνω από παραμύθι και σίγουρα δεν είναι απλά μια περιπέτεια στη θάλασσα. Είναι μια ιστορία που μέσα από ένα άγριο και βάναυσο επάγγελμα μας δείχνει τις συνθήκες εργασίας και καθημερινότητας του πληρώματος, την πολιτική διαμάχη μεταξύ των υψηλόβαθμων στελεχών του πλοίου καθώς και την περιπέτεια προς το άγνωστο. Την ανθρώπινη υπέρβαση αλλά και το πώς ο άνθρωπος επιζητά την ουσία της ύπαρξης του μέσα από τις πιο ακραίες συνθήκες.
Εκτός από το «Moby Dick» υπάρχει κάτι άλλο στα άμεσα σχέδιά σου;
Λόγω της πανδημίας πλέον ο προγραμματισμός και τα καλλιτεχνικά σχέδια ακολουθούνται από ερωτηματικά σχετικά με την υλοποίησή τους, οπότε δεν θα ήθελα να αναφερθώ σε αυτά γιατί δεν ξέρω αν θα πραγματοποιηθούν ή όχι. Παρόλα αυτά, θεωρώ πώς είναι χρήσιμη μια παύση μετά από μεγάλα διαστήματα προβών και παραστάσεων για τον επαναπροσδιορισμό στόχων, εφόσον βέβαια η οικονομική κατάσταση καθενός το επιτρέπει.
Γενικά, ο χώρος σας, υπέστη ένα μεγάλο πλήγμα από τα λοκντάουν. Ο Νικόλας πως διαχειρίστηκε την κατάσταση και τι σημαίνει να ξανασυναντάς ζωντανό κοινό;
Υπήρξα τυχερός μιας και το λόκνταουν με πέτυχε στην Όπερα της Ολλανδίας, από την οποία αποζημιωθήκαμε στο ακέραιο τις παραγωγές που δυστυχώς ακυρώθηκαν λόγω της πανδημίας (κάτι αντίστοιχο δυστυχώς δεν συνέβη στη χώρα μας). Έτσι, κατάφερα να έχω κάποιες οικονομίες στην άκρη. Παρόλα αυτά, μετά από ενάμιση σχεδόν χρόνο, εκτός παραγωγών, ήταν απαραίτητο πια να βρω άλλη δουλειά, μη σχετική, με τον τομέα μου μέχρι να ανοίξει και πάλι το επάγγελμα μας και να συμμετάσχω ξανά σε παράσταση. Η σκηνή και το ζωντανό κοινό για έναν τραγουδιστή είναι η ταυτότητα του, εάν του την αφαιρέσεις νιώθει μάταιος και κενός.
Ποιες οι σχέσεις που διατηρείς σήμερα με την Πάτρα;
Την Πάτρα την έχω μέσα στην καρδιά μου μαζί με έναν καημό. Μου αρέσει να την επισκέπτομαι συχνά αλλά και να δουλεύω σε αυτήν, και δυστυχώς το δεύτερο έχει καιρό να συμβεί μιας και η πολιτιστική δράση στη χώρα μας παραμένει συγκεντρωμένη σχεδόν αποκλειστικά εντός των συνόρων του νομού Αττικής. Ονειρεύομαι μια Πάτρα όπου ο πολιτισμός και οι Τέχνες θα μπορέσουν να ξανανθίσουν και ο κόσμος της θα αναζητήσει μια νέα πολιτιστική συνθήκη για την πόλη.
ΤΟ ΒΙΟΓΡΑΦΙΚΟ ΤΟΥ ΝΙΚΟΛΑ
Είναι απόφοιτος του Royal Conservatoire of Scotland (Master in Vocal Performance MMus) και του Πανεπιστημίου Keele (BA Dual Honours Μουσικής & Μουσικής Τεχνολογίας) σπούδασε μονωδία στο Πατραϊκό Ωδείo και υπήρξε μέλος του Εργαστηρίου Μουσικού Θεάτρου ΔΗ.ΠΕ.ΘΕ Πάτρας.
Έχει συμπράξει με μουσικά σύνολα όπως: Les Talens Lyriques, Καμεράτα [Armonia Atenea], Ergon Ensemble, Ορχήστρα Νυκτών Εγχόρδων Πατρών, Athens Academica Ορχήστρα και Όπερες των Ζητιάνων. Έχει ερμηνεύσει ρόλους όπως τον Testo (Il Combattimento di Tancredi e Clorinda) και τον Anfinomo (Il ritorno di Ulisse in Patria) του Monteverdi, Arbace (Idomeneo) και Pedrillio (Die Entführung aus dem Serail) του Mozart, τον Freddy Eynsford-Hill (My Fair Lady) του Loewe, τον Δάσκαλο Αντώνη (Μαγικά Μαξιλάρια) του Δούση, τον Anthony Candolino (Master Class) του MacNally, τον Παμίκο (Σατανερί) του Σακελλαρίδη, τον Ντιμίτρι (Ο πρίγκιπας Ιβάν και το πουλί της Φωτιάς) του Αμπαζή, και μέλος στα φωνητικά σύνολα των έργων των Μπορμπουδάκη (Ζ) και Tsontakis (Ο αέρας της Ελλάδας).
(Δημοσιεύθηκε στο ένθετο “Κόσμος” της εφημερίδας “Νεολόγος” Πατρών)
