ΜΕ ΤΗΝ ΥΠΟΓΡΑΦΗ ΤΟΥ ΘΑΝΑΣΗ ΚΟΥΣΤΑ
Η Πάτρα της δεκαετίας του 1970, προσπαθεί να βρει τον βηματισμό της. Η βιομηχανία, το εμπόριο και το λιμάνι έχουν ήδη επανέλθει στους προπολεμικούς ρυθμούς τους σε σημαντικό βαθμό. Νέα εργοστάσια έχουν προστεθεί στην βιομηχανική περιοχή της Πατρών – Πύργου στα ήδη εγκατεστημένα που κάνουν σημαντικές επεκτάσεις. Και το λιμάνι γνωρίζει μεγάλη ακμή με τα σωματεία των εργαζομένων να απαριθμούν εκατοντάδες μέλη, που ιδροκοπάνε στα αμπάρια των πλοίων που πλευρίζουν τις αποβάθρες του λιμανιού. Τις χρονιές αυτές 180 πλοία περίπου έφθαναν από το εξωτερικό φορτωμένα με πρώτες ύλες και εμπορεύματα. Η χαρτόμαζα για το εργοστάσιο του Λαδόπουλου κατέχει κορυφαία θέση με 35.000 τόνους εισαγωγή και ακολουθεί η ξυλεία με 16.000 τόνους για τα ξυλουργεία που ήταν σκόρπια σε όλη την πόλη. Ο γαιάνθρακας με 16.000 τόνους περίπου και τα λιπάσματα με 8.000 τόνους ακολουθούν και μαζί πολλά άλλα εμπορεύματα και πρώτες ύλες, όπως ζώα ζώντα, προϊόντα του φυτικού βασιλείου, οινοπνευματώδη, καπνά, υφαντικαί ύλαι, μέταλλα, μηχαναί αλλά και καουτσούκ για την Pirelli. Και στις εξαγωγές το 50% αυτών καλύπτεται από την κορινθιακή σταφίδα με 17.000 τόνους εξαγωγή από το λιμάνι της Πάτρας και ακολουθούν χυμοί 4.000 τόνοι, οίνοι σε βαρέλια 6.000 τόνοι, λαχανικά, πορτοκάλια, λεμόνια, καπνός κ.α.
Η έκθεση του Εμπορικού και Βιομηχανικού Επιμελητηρίου
Χιλιάδες οι εργαζόμενοι που με το εισόδημα τους στήριζαν πλήθος μικρών επιχειρήσεων και καταστημάτων ως καταναλωτές. Τον Ιούνιο του 1972, το Εμπορικό και Βιομηχανικό Επιμελητήριο, διοργανώνει έκθεση τοπικών προϊόντων βιομηχανιών και βιοτεχνιών, στην κεντρική του αίθουσα, που υποστηρίζεται από τους Πατρινούς, καθώς πάνω από 5000 ήταν οι επισκέπτες.
48 βιομηχανίες και βιοτεχνίες συμμετέχουν και παρουσιάζεται ο παραγόμενος πλούτος της περιοχής. Σύμφωνα με το δημοσίευμα της εφημερίδας «Νεολόγος» των Πατρών της 13.6.72: «Εν αρχή εψάλη αγιασμός προεξάρχοντος του Πρωτοσύγγελου της Ιεράς Μητροπόλεως Πατρών Πανος. Κ. Μιχ. Καραμπατάκη και ακολούθως ο πρόεδρος του ΕΒΕ κ. Ανδρέας Παρθενόπουλος έλαβε τον λόγο……
Αι συμμετέχουσαι δι’ εκλεκτών πράγματι εκθεμάτων βιομηχανίαι και βιοτεχνίαι είναι οι κάτωθι: Αχάϊα Κλάους Α.Ε., ΜΙΣΚΟ Ο.Ε., Κων.Κάζαγλης (ΚΑΖΑ), Ένωσις Γεωργικών Συνεταιρισμών, Πειραϊκή Πατραϊκή Πατραϊκή Βιομηχανία Βάμβακος Α.Ε., Β.Μανούσος Ο.Β.Ε., Β.Μαραγκόπουλος Α.Ε., Αμγκρέ Α.Ε., Βιοσέν Α.Ε., Γ.Σωτηρόπουλος Ο.Ε., Αμιαντίτ Α.Ε., ΑΦΟΙ Αγγελόπουλοι Ε.Ε., Ελληνική Εταιρεία Τσιμέντων Α.Ε., Αυτόνομος Σταφιδικός Οργανισμός, Α.Γεωργαντάς, Μιχ.Καλογεράκης Ε.Ε., Δούρος Α.Ε., ΑΦΟΙ Π.Παυλίδη, Π.Μάμος Α.Ε., Κ.Σινούρης, Ελληνική Βιομηχανία Καπνοσυρίγγων, Χρ.Καπερώνης, Πιρέλλι Α.Ε., Βιομηχανία Κατεργασίας Δέρματος Α.Ε., ΒΕΣΟ Α.Ε., Κοσμάτος και Αλμπάνης, Εθνικός Οργανισμός Ελληνικής Χειροτεχνίας, ΑΦΟΙ Κατοπόδη Ο.Ε., ΕΡΚΑΤ, Μπους Ελλάς Α.Ε., ΑΠΚΟ Α.Β.Ε., Ν.Αποστολόπουλος και Υιοί, Ν.Α.Βέτσος Α.Ε., Αλ.Παπαβασιλείου και Σία, Χρίστος Πολυμερόπουλος, Κ.Κλωνή και Σία, ΑΦΟΙ Παπανελλόπουλοι Ο.Ε., Κ.Αρβανίτης Α.Ε., Ε.Γ. Λαδόπουλου Α.Ε., Εργοστάσιον Παστεριώσεως Γάλακτος «ΠΡΩΤΟ», ΕΛΑΪΣ, Κανελλόπουλος και Σαμπάνης, ΕΒΕΠ Α.Ε., Σ.Σταυλιώτης Ε.Ε., Γ.Μεθενίτης, Γ.Μανδρέκας, Στιφτόμπολας και Νικολετόπουλος, Σιγαρέττα Κεράνης».
Θετική ανταπόκριση
Ο τοπικός Τύπος υποδέχεται με συνεχείς αναφορές την έκθεση που ήταν μία εξαιρετική αφορμή για να γνωρίσει η πόλη τον οικονομικό πλούτο της περιοχής, που προτείνουν την επόμενη φορά να γίνει σε μεγαλύτερη αίθουσα ώστε να υπάρχουν περισσότερα εκθέματα.
Η στήλη «Επίκαιρα» του ΗΜΕΡΗΣΙΟΥ ΚΗΡΥΚΑ της 14.6.1972, γράφει με τίτλο «ΠΡΙΝ ΕΙΝΑΙ ΑΡΓΑ» το ακόλουθο κείμενο: «Καθ’ ον χρόνον μία θαυμασία έκθεσις Ελληνικών και έτι ειδικώτερον Πατρινών Βιομηχανικών Προϊόντων λειτουργεί εις την ισόγειον αίθουσαν του Εμπορικού και Βιομηχανικού Επιμελητηρίου Πατρών, θεωρούμεν και αύθις σκόπιμον να σημειώσωμεν, εστω και κινδυνεύοντες να καταστώμεν ενοχλητικοί, ότι εκείνο το οποίον προέχει αυτήν την στιγμήν και θα πρέπει να θεωρηθεί πρόβλημα ΚΑΤΕΠΕΙΓΟΝ, είναι να εξευρεθεί και να εξασφαλισθή ΑΠΟ ΤΟΥΔΕ ο αναγκαίος χώρος, εις τον οποίον η πόλις των Πατρών. Η Πρωτεύουσα της μεγαλυτέρας Διανομαρχιακής Περιφερειακής Διοικήσεως θα οργανώνει μετ’ ου πολύ τα Πανελληνίου Ακτινοβολίας Εκθέσεις της και δή όχι μόνον των βιομηχανικών, αλλά ολοκλήρου της παραγωγής της και τα οποία και πλούσια είναι και εκλεκτά. Ποιος θα είναι ο χώρος αυτός δεν έχει σημασίαν, όσο κυρίως επαναλαμβάνομεν να αναζητηθή ΤΩΡΑ αμέσως, πριν η τά πάντα οικοπεδοποιηθούν, οπότε θα είναι αργά»
Συμφώνα με το δημοσίευμα αυτό τίθεται το αίτημα της πόλης για την ίδρυση και λειτουργία ενός μόνιμου και σύγχρονου εκθεσιακού κέντρου που έως σήμερα, μετά από πενήντα χρόνια ακόμη δεν έχει γίνει εφικτό.
Η προφητική είδηση
Toν Μάιο του 1971, το Δελτίον του Εμπορικού και Βιομηχανικού Επιμελητηρίου Πατρών, έγραφε για μια σπουδαία είδηση (με προφητικό περιεχόμενο) που πέρασε, πιθανόν τότε στα ψιλά, αποτύπωνε όμως μια πραγματικότητα που θα είχε σημαντικό ρόλο μετέπειτα και στην διαμόρφωση της αποβιομηχάνισης αλλά και στην παραγωγική – επενδυτική υστέρηση στην περιοχή μας.
Το κείμενο έχει ως ακόλουθα:
«Η χρήσις των εμπορευματοκιβωτίων (Containers) συνεχίζεται με διαρκώς αύξοντα ρυθμόν, τόσον εις τας θαλασσίας όσον και τας χερσαίας μεταφοράς. Τούτο είναι φυσικόν δοθέντος ότι με τα σημερινά δεδομένα, ο δι’ αυτών χρόνος των φορτοεκφορτώσεων μειούται εις το 1/9 περίπου του τοιούτου των φορτοεκφορτώσεων κλασσικού τύπου, η από πάσης πλευράς ασφάλεια των μεταφερομένων εμπορευμάτων αυξάνεται σημαντικώς και το κόστος των κομίστρων υποβιβάζεται κατά 30% περίπου, λίαν προσεχώς δε έτι περαιτέρω.
Βεβαίως δια την χρήσιν των εμπορευματοκιβωτίων, απαιτούνται ειδικαί λιμενικαί εγκαταστάσεις και προσαρμογή του εμπορικού κόσμου προς τον νέον τούτο πνεύμα των μεταφορών. Όσον όμως και αν τα δύο ταύτα στοιχεία απαιτούν σημαντικάς δαπάνας και μεγάλην προσπάθειαν, πρέπει να αντιμετωπισθούν μετά ρεαλισμού, γεναιότητος και ευρείας προοπτικής για το μέλλον, διότι άλλως το τε εξαγωγικόν και εισαγωγικόν εμπόριον των Πατρών θα υστερήση σημαντικώς, ο δε λιμήν των Πατρών θα περιέλθη εις υποδεεστέραν θέσιν έναντι των λιμένων, των διαθετόντων εγκαταστάσεις χρήσιν των εμπορευματοκιβωτίων».
Που σημαίνει πως κάποιοι είχαν εντοπίσει από το 1970 τις προοπτικές της πόλης και αν είχαμε από το τότε σύγχρονο Εμπορικό Λιμάνι και Διεθνές Εκθεσιακό Κέντρο, ίσως η αποβιομηχάνιση να ήταν σε μικρότερη έκταση και η προοπτική της πόλης σε άλλη αναπτυξιακή κατεύθυνση.
*Δημοσιεύθηκε στην εφημερίδα Νεολόγος
