ΤΗΣ ΚΑΤΕΡΙΝΑΣ ΤΣΟΥΚΑΛΑ
katerinatsoukala4@gmail.com
Η παράσταση «Μετακίνηση Τσέχωφ» έκανε πρεμιέρα στις 19 Νοεμβρίου στο Επίκεντρο+ στις 21.15 και αναμένεται να συνεχιστεί για 6 μόνο παραστάσεις.
Μια κωμωδία βασισμένη σε κωμικά και αριστουργηματικά διηγήματα του Τσέχωφ σε δραματουργική επεξεργασία και σκηνοθεσία του Γιάννη Τσάκωνα, που ξεκίνησε το ταξίδι της από τη Μυτιλήνη.
Στα διηγήματα στα οποία βασίζεται η παράσταση «Μετακίνηση Τσέχωφ», είναι «Το πορτοφόλι», «Το τυχερό λαχείο», «75.000», «Ένα σκυλί αξίας», «Ένας αριθμός», και «Ο παχύς και ο αδύνατος».
Αυτή η παράσταση κλείνει το μάτι και σατιρίζει όλα τα κοινωνικά κατεστημένα και τα success stories, που πολλές φορές παρουσιάζονται ως μονόδρομος για μια θέση στην παγκόσμια κοινωνία.
Οι ηθοποιοί και ο σκηνοθέτης της κωμωδίας, μιλούν για την παράσταση, αποκαλύπτοντας με ποιον χαρακτήρα ταυτίζονται περισσότερο μέσα από τα διηγήματα του θεατρικού συγγραφέα – διηγηματογράφου, ενώ αναφέρονται και στην περίοδο της πανδημίας.
Μαίρη Χρυσανθακοπούλου
Ο χαρακτήρας που συμπάσχω περισσότερο είναι αυτός της Ιουλίας από το διήγημα «Ένας αριθμός». Στο καπιταλιστικό σύστημα που ζούμε, δεν υπάρχει δυσκολότερο πράγμα για έναν εργαζόμενο από το να διεκδικήσει τα δικαιώματά του. Καταρχάς γιατί η δεινή του οικονομική θέση συχνά του κλείνει το στόμα. Κατά δεύτερον γιατί αποπροσανατολίζεται και ο ίδιος σε σχέση με τις στοχεύσεις του, μπαίνει στη λογική του να αποδείξει πως είναι ο καλύτερος, πως πρέπει να προτιμηθεί αυτός και όχι κάποιος άλλος, πως είναι ο υπεράνθρωπος που μπορεί να δουλεύει ασταμάτητα και να αμείβεται ελάχιστα και παραβλέπει πως έτσι τελικά εξυπηρετεί άλλα συμφέροντα και ο ίδιος μόνο χαμένος βγαίνει . Το αποκορύφωμα είναι όταν βρίσκονται και κάποιοι που δεν έχουν δουλέψει ποτέ κάτω από τέτοιες συνθήκες, να του κουνήσουν το δάχτυλο που δεν αντιστέκεται, λες και το να αντισταθείς μέσα σε αυτή την τρέλα είναι απλό.
Τα τελευταία δύο χρόνια της ζωής μου με την πανδημία κινήθηκα από το σοκ στην απραξία και την «κατάθλιψη» και μετά στη συνειδητοποίηση και την επανάκαμψη. Όλα τα κεκαλυμμένα προβλήματα βγήκαν στην επιφάνεια και κατάλαβα πόσο χρειάζομαι να ασχολούμαι με κάτι. Ταυτόχρονα με τρόμαξε πολύ το παράλογο πολιτικό σκηνικό. Αστυνομοκρατία, απαγορεύσεις, νομοσχέδια να περνούν στα μουλωχτά, παραλογισμοί (απαγόρευση κυκλοφορίας, απαγόρευση μουσικής!). Δεν θέλω να είμαι απόλυτη ούτε να ζω σε ουτοπίες, αναγνωρίζω ότι πρόκειται για μια εξαιρετικά δύσκολα διαχειρίσιμη κατάσταση. Ωστόσο η ανυπαρξία μιας έστω υποτυπώδους λογικής στη διαχείριση μιας κρίσης σε σοκάρει. Δεν μπορεί το μόνο πλάνο που ακολουθείται με απόλυτη συνοχή να είναι η καταστολή.
Δημήτρης Τζαβάρας
Το μεγαλειώδες παράδοξο με τα κείμενα του Τσέχωφ είναι ότι δύσκολα μπορώ να ταυτιστώ με έναν ήρωα και μόνο. Ως ύπαρξη ο κάθε ήρωας ενεργεί σε σχέση με και όχι αυτόνομα ως μονάδα. Κουβαλάει έναν ολόκληρο κόσμο ο οποίος με φαινομενικά απλό τρόπο συγκρούεται με καταστάσεις , άλλοτε γκροτέσκες , άλλοτε εντελώς γειωμένες και γήινες, οι οποίες μέσω του χιούμορ τους, θαρρώ μπορούν να ακουμπήσουν και τον πιο δύσκολο θεατή. Το χιούμορ λειτουργεί ως μέσω επίτευξης της λύσης , δημιουργώντας έτσι τις προϋποθέσεις να ταυτιστεί ο καθένας μας αβίαστα .
Ζούμε εδώ και δύο χρόνια μια κατάσταση ελεγχόμενου πολέμου με όλα τα χαρακτηριστικά του . Υπάρχει εχθρός, υπάρχει άμυνα, υπάρχουν συγκεκριμένοι κανόνες, που πρέπει να ακολουθήσεις για να μην πεθάνεις. Όλο αυτό εμπεριέχει μια ανωμαλία μέσα του μιας κι ο πόλεμος απ’ την φύση του είναι ανώμαλος . Το βασικότερο όμως που έχω βιώσει ως συνέπεια, είναι η έλλειψη ελευθερίας που έχει υπογραμμιστεί, τόσο από τις κυβερνήσεις, όσο και από την ίδια την κοινωνία. Έχει εργαλειοποιηθεί μια κατάσταση, η οποία δεν γνωρίζουμε πως θα εξελιχθεί και τι συμφέροντα θα προωθήσει. Έχει μπει δυστυχώς ο ολοκληρωτισμός, σε όλο αυτό και έχουμε ξεχάσει βασικά πράγματα που θα μας πήγαιναν μπροστά. Αλληλεγγύη αγάπη και λογική . Ναι, η λογική, έχει εκλείψει σε μεγάλο βαθμό και πλέον έχουμε χάσει την αρχή της ιστορίας και πελαγοδρομούμε. Ένας Τσέχωφ θα μας έσωζε.
Γιώργος Κομνηνόγλου
Θα έλεγα αυτός του Νικολάι Μπαρίσιτς από το διήγημα «75.000». Είναι ένας άνθρωπος που πνίγεται από το προσωπικό του δίκιο και θεωρεί πως τα στοιχεία της τιμιότητας, της ευγένειας και της εργατικότητας θα έπρεπε να αποτελούν για εκείνον εισιτήριο για μια ευτυχισμένη ζωή. Επίσης με συγκινεί τρομερά το πόσο ανιδιοτελώς αγαπά χωρίς ανταπόκριση. Τέλος έχει το στοιχείο της υπερβολής και της υπερδραματικότητας κάτι με το οποίο ταυτίζομαι.
Δεν έχω να προσθέσω κάτι που να μην έχει ειπωθεί μέσα σε αυτό το διάστημα των δύο χρόνων. Θα έκανα μόνο μια ευχή: Να ήταν πανδημία η αγάπη.
Γιάννης Τσάκωνας (Σκηνοθέτης)
Όλοι οι χαρακτήρες έχουν στοιχεία που τα βλέπω και στον εαυτό μου σε διαφορετικές χρονικές περιόδους και σε διαφορετικές καταστάσεις. Αυτό είναι και το γοητευτικό με τα έργα του Τσέχωφ τις περισσότερες φορές. Όλοι οι ήρωες είναι βαθιά ανθρώπινοι. Άλλοτε εύθραυστοι και άλλοτε άθραυστοι μας ζωντανεύουν ιστορίες και καταστάσεις που έχουμε δει, έχουμε βιώσει ή προσδοκούμε να βιώσουμε στο μέλλον. Ιστορίες γειωμένες, καθημερινές που αφορούν τον απλό άνθρωπο και τον φέρνουν αντιμέτωπο με σημαντικά ερωτήματα και με τον ίδιο του τον εαυτό.
Η πανδημία μας έδωσε χρόνο να σκεφτούμε, να μετρήσουμε μέσα μας πράγματα και καταστάσεις, να καθαρίσουμε το τοπίο μπροστά μας και να καταλάβουμε ότι τίποτε δεν είναι δεδομένο, άτρωτο και προβλέψιμο.
Παίζουν οι ηθοποιοί (με αλφαβητική σειρά): Γεώργιος Κομνηνόγλου, Γιάννης Τσάκωνας, Μαίρη Χρυσανθακοπούλου
Σκηνοθεσία – δραματουργική επεξεργασία: Γιάννης Τσάκωνας
Μουσική: Δημήτρης Τζαβάρας
Σχεδιασμός Φωτισμών: Γιάννης Τσάκωνας
Κονσόλα φώτων: Νίκος Γιατράκος
Σχεδίαση έντυπου υλικού: Λευτέρης Κωνσταντίνου
Οργάνωση παραγωγής: Ίλια Ράγκου
Συμπαραγωγή ΕΠΙΚΕΝΤΡΟ+
Παραστάσεις: Παρασκευή – Σάββατο – Κυριακή 26-27-28 Νοεμβρίου.
Ώρες: Παρασκευή, Σάββατο στις 21.15 & Κυριακή στις 20.00
Τιμές εισιτηρίων: Κανονικό 12 ευρώ και μειωμένο 10 ευρώ (Φοιτητικό, ανέργων, ΑμεΑ)
Προπώλησης στο https://www.viva.gr/tickets/theater/festivalmetakinisi-tsechof/
Πληροφορίες στο τηλ. 2610 46 10 50
(Δημοσιεύθηκε στην εφημερίδα «Νεολόγος» των Πατρών)
