Του Γιώργου Κοντογιάννη,
Άλλο και τούτο! Τρείς στις πέντε περιπτώσεις εμβολιασμένων πολιτών που έπαθαν πνευμονικές και θρομβικές διαταραχές μετά το εμβόλιο , λένε τώρα οι ειδικοί , οφειλόταν στο στρες που αναπτύσσεται από το φόβο του εμβολίου. Το βεβαιώνουν πλέον νευρολόγοι , καρδιολόγοι και λοιποί επιστήμονες που εξέτασαν λεπτομερώς άτομα που υπέστησαν τέτοια επεισόδια μετά τον εμβολιασμό ενώ δεν είχαν πριν κανένα πρόβλημα υγείας! Να συμφωνήσω βρε αδερφέ με τους επιστήμονες , αλλά λέω και τούτο : όταν ακούμε και διαβάζουμε καθημερινά γύρω μας ένα σωρό πληροφορίες για θανάτους , για παρενέργειες άλλα και για κάθε λογής δοξασία, που την παίρνουν τα κανάλια και το internet και την κάνουν θρίλερ , τι να κάνουμε; Να σφυρίζουμε αδιάφορα; Ξέρετε εσείς κανέναν στα καλά καθούμενα που είπε μωρέ δεν έχω τι να κάνω δεν πάω να κάνω ένα εμβόλιο να περάσει η ώρα;
Από τη στιγμή που το εμβόλιο το κάνεις από την ανάγκη να γλιτώσεις από την πανδημία παρότι είναι καινούργιο, αισθάνεσαι, κακά τα ψέματα, περίπου σαν να είσαι στο ‘’ μπρός γκρεμός και πίσω ρέμα’’. Τι να κάνουμε. Υπάρχουν και άνθρωποι που έχουν πίεση και γενικά που φοβούνται γιατρούς σύριγγες , επεμβάσεις κτλ. Αυτοί πρέπει να πεθάνουν δηλαδή; Βλέπω στην τηλεόραση κάποιους που βγαίνουν απ’ τα εμβολιαστικά κέντρα μες στην καλή χαρά και λένε ‘’ λευτερώθηκα επιτέλους να επιστρέψει η ζωή μου στην κανονικότητα’’. Βλέπω και άλλους που λένε ‘’ δεν κατάλαβα κάτι, όλα μια χαρά. Το περίμενα πως και πως και το έκανα’’. Ανάμεσα απ αυτούς ποιος μπορεί να πει ότι φοβάται λίγο ή περισσότερο κ ποιος δεν φοβάται καθόλου; Κι αυτό μετριέται μόνο με το πόση πίεση έχεις ή δεν έχεις κατά τη διαδικασία του εμβολιασμού ώστε να κινδυνεύεις από πιθανό θρομβωτικό επεισόδιο; Εγώ που είμαι π.χ. υποτασικός , ψιλοφοβιτσίαρης και έχω περάσει και ένα έμφραγμα το 2018 ,σε ποία κατηγορία ανήκω; Ποιος μου λέει με σιγουριά σε τι κατάσταση είμαι όταν εμβολιάζομαι ώστε να κινδυνεύω από κάτι ή όχι ;
Ψύλλους στ ‘ άχυρα γυρεύεις θα μου πείτε. Έτσι λένε και εγώ και αποφάσισα να επιστρατεύσω το ένα και μοναδικό όπλο μου, αντίδοτο των δυσκολιών της ζωής μου. Το χιούμορ. Στην αρχή είπα να κάνω τον Αντρέα και να φωνάζω ‘’ μαζί θα προχωρήσουμε εμβολιασμένοι και εμβολιασμένες’’. Ύστερα σκέφτηκα να κάνω το γέρο Μητσοτάκη ή τον Κυριάκο αλλά καλού κακού ας το αφήσουμε καλύτερα… Μετά αποφάσισα να κάνω δηλώσεις τύπου Κωστή Στεφανόπουλου ή Κώστα Καραμανλή και Κώστα Σημίτη αλλά θα φαίνεται πόσο παλιός είμαι και έτσι κατέληξα πως θα αποφύγω στρεσογόνο διάθεση στον εμβολιασμό. Θα πάω με ένα χαμόγελο στα χείλη σα να κατεβαίνω από το καράβι στο λιμάνι της Μυκόνου…. Λένε ότι οι αναμνήσεις ηρεμούν τον άνθρωπο. Για να δούμε…
