Η νεαρή πατρινή φοιτήτρια της Πολυτεχνικής Σχολής των Ηλεκτρολόγων Μηχανικών και Τεχνολογίας Υπολογιστών Μαριάντα Κουκούλη, από μικρή είχε αγάπη για τη μόδα και τη ραπτική. Έτσι, τώρα με την καραντίνα, βρήκε ένα νέο χόμπι, για να αξιοποιεί δημιουργικά το χρόνο στο σπίτι. «Το lockdown και ο ελεύθερος χρόνος που δημιουργήθηκε, μου έδωσαν το έναυσμα να υλοποιώ τις δικές μου δημιουργίες στη ραπτομηχανή μου», λέει η ίδια στον «Κόσμο».
Η φιλοσοφία της βασίζεται στην ηθική της μόδας (sustainable fashion) και στον περιορισμό της μαζικής μόδας (fast fashion), υπογραμμίζοντας ότι: «Οτιδήποτε χρησιμοποιώ και φτιάχνω, δεν έχει προέλθει από την μαζική παραγωγή, στην οποία επικρατούν απάνθρωπες συνθήκες εργασίας…Προσπαθώ να προωθώ το χειροποίητο». Μέχρι στιγμής, έχει δημιουργήσει υφασμάτινες τσάντες, καπέλα, μάσκες και υφασμάτινα λαστιχάκια για τα μαλλιά.
Όσο για τα υλικά που χρησιμοποιεί, αναφέρει πως: «Χρησιμοποιώ υφάσματα από παλιά ρούχα και υφάσματα που ήδη έχω, προσπαθώντας να τους δώσω μια νέα πνοή και έναν μοναδικό χαρακτήρα», υπογραμμίζοντας ότι με αυτό τον τρόπο δεν επιβαρύνεται το περιβάλλον. «Η βιομηχανία της μόδας είναι δεύτερη πηγή μόλυνσης του περιβάλλοντος, μετά τη βιομηχανία του πετρελαίου. Για παράδειγμα, για να φτιαχτεί ένα βαμβακερό μπλουζάκι χρειάζονται 2700 λίτρα νερού, ποσότητα αρκετή για 900 ημέρες», σημειώνει χαρακτηριστικά η πατρινή φοιτήτρια.
Νικολίνα Σκόνδρα
