Η εθελόντρια και 4D Dream Coach μιλάει στον «Νεολόγο» των Πατρών
ΤΗΣ ΕΛΕΑΝΑΣ ΜΑΓΔΑΛΗΝΟΥ
eleana.magdalinou@gmail.com
Για κάποιους ανθρώπους, η προσφορά, η αλληλεγγύη και η αγάπη είναι η καθημερινότητά τους. Μια τέτοια περίπτωση είναι και της Λίνα Παντζαρτζίδου. Η συμπολίτισσά μας εθελόντρια και 4D Dream Coach μετέτρεψε και αυτό το καλοκαίρι, τον υπέροχο κήπο του σπιτιού της σε θερινό σινεμά, για να στηρίξει τους Ουκρανούς πρόσφυγες και την Κοινωνική Κουζίνα «Ο Άλλος Άνθρωπος», ενώ βρέθηκε εν μέσω πολέμου δύο φορές και στην Ουκρανία. Τα όσα μοιράστηκε με τον «Νεολόγο» των Πατρών πραγματικά συγκλονιστικά.
Πώς και πότε «γεννήθηκε» η ιδέα για το Θερινό Σινεμά Αλληλεγγύης και Αγάπης που ουσιαστικά μετέτρεψε σε χώρο της 7ης τέχνης τον κήπο του σπιτιού σου;
Η ιδέα γεννήθηκε τον Αύγουστο του 2021, αμέσως μετά την εθελοντική μου συμμετοχή στη δράση της Κοινωνικής Κουζίνας «Ο Άλλος Άνθρωπος» στις πυρόπληκτες περιοχές της Ηλείας. Υπήρχε μεγάλη ανάγκη για κάλυψη βασικών αναγκών και αποφάσισα να συγκεντρώσω χρήματα με ένα τρόπο που θα ήταν ευχάριστος, χαρούμενος και ταυτόχρονα θα πέρναγε μηνύματα ελπίδας και αισιοδοξίας μέσα από τις ταινίες που θα προβάλλονταν. Φέτος, συνεχίζονται οι βραδιές του Σινεμά Αλληλεγγύης και Αγάπης για τη στήριξη των Ουκρανών προσφύγων αλλά και του σημαντικού έργου του «Άλλου Ανθρώπου».
Πριν λίγες ημέρες προβλήθηκε η «Μυρσίνη» του Ινδού κινηματογραφιστή Karan Prasher που ζει και δραστηριοποιείται στην Πάτρα. Ενας λόγος παραπάνω ήταν που επιλέχθηκε η συγκεκριμένη ταινία, αφού τα έσοδα της βραδιάς, θα διατεθούν στους Ουκρανούς πρόσφυγες που ζουν στην Πάτρα και στην Κοινωνική Κουζίνα «Ο Άλλος Άνθρωπος»;
Ακριβώς αυτή ήταν η σκέψη μου. Μόλις είδα την ταινία «Μυρσίνη» που γυρίστηκε στην Πάτρα, ένιωσα την αγάπη του δημιουργού για την πόλη μας και κατάλαβα αμέσως ότι ήταν η ιδανική επιλογή για αυτή τη βραδιά. Σε κάθε σκηνή, σε κάθε πλάνο, σε κάνει να θέλεις να ξεχυθείς στους δρόμους και στα σοκάκια της πόλης και να καλωσορίσεις με εμπιστοσύνη κάθε νέα εμπειρία που σου προσφέρει, με την ελπίδα ότι τελικά τα όνειρά σου θα γεμίσουν με φως! Είναι σαν το καλωσόρισμα που έχουν δεχτεί στην πόλη μας οι Ουκρανοί πρόσφυγες. Δεν ξέρουν που θα τους οδηγήσει αλλά το εμπιστεύτηκαν και ελπίζουν κάποια στιγμή να δουν τα όνειρά τους να ξαναζωντανεύουν. Κι εμείς έχουμε ανοίξει την αγκαλιά μας με αγάπη ώστε οι εμπειρίες που θα βιώσουν να τους φέρουν χαμόγελα!
Ποια ήταν η ανταπόκριση του κόσμου; Τι σου είπαν όσοι βρέθηκαν εκεί; Ήταν παρόντες και Ουκρανοί στην προβολή;
Η ιδέα αγκαλιάστηκε με ενθουσιασμό και η συμμετοχή ήταν μεγάλη! Η βραδιά εξελίχθηκε σε μια γιορτή χαράς, ευγνωμοσύνης και αγάπης! Φίλοι, γνωστοί, αλλά και άγνωστοι μεταξύ μας, γίναμε μια μεγάλη παρέα, παρακολουθήσαμε τις ταινίες, μιλήσαμε για αυτές και για το πως μας άγγιξαν και απολαύσαμε νόστιμα εδέσματα και ποτά. Ήταν όλοι πολύ χαρούμενοι και ευχαριστημένοι και πραγματικά ένιωσα μεγάλη συγκίνηση για τα όμορφα λόγια που άκουσα για την εκδήλωση!
Στην παρέα μας ήταν δύο μέλη του Συλλόγου ΕλληνοΟυκρανικής Φιλίας Πάτρας «PALYANYTSYA», η Oksana Sych και η Suzana Oleksishin, οι οποίες, μεταξύ άλλων φίλων, μίλησαν και με τον κύριο Παναγιώτη Κούκο από την οινοποιία «ΚΟΥΚΟΣ», ο οποίος προσφέρει θέσεις εργασίας στο οινοποιείο του σε όποιον Ουκρανό πρόσφυγα αναζητεί εργασία. Ευχόμαστε να ακολουθήσουν και άλλοι το παράδειγμά του.
Ως εθελόντρια βρέθηκες και με τον «Άλλο Άνθρωπο» και στον πόλεμο στην Ουκρανία. Τι έχεις να μας πεις γι’ αυτή σου την εμπειρία;
Ήταν συγκλονιστική εμπειρία. Βρέθηκα δύο φορές εκεί. Στο Σιρέτ συνάντησα παιδιά ορφανά, παιδιά με ειδικές ανάγκες, ηλικιωμένους ανήμπορους σε αναπηρικά αμαξίδια, μανάδες καταρρακωμένες από τον ψυχικό πόνο, να περνούν τα σύνορα έχοντας βιώσει λίγο πριν τον τρόμο, την απειλή, την απώλεια, τον αποχωρισμό και σε κάποιες περιπτώσεις το θάνατο αγαπημένων τους προσώπων. Η ομάδα του «Άλλου Άνθρωπου» πρόσφερε με αγάπη καθημερινά μαγειρεμένο φαγητό, τρόφιμα, χρήματα, είδη πρώτης ανάγκης και το πιο σημαντικό, αμέτρητες ζεστές αγκαλιές!
Μέσα στην Ουκρανία, πήγα στο Τσερνιβτσί σε καταφύγια φιλοξενίας αναγκαστικά εκτοπισμένων πολιτών. Μεγάλος πόνος, απόγνωση και απελπισία. Τρομαγμένοι άνθρωποι μοιράστηκαν τις πονεμένες ιστορίες τους μαζί μας. Σφίγγαμε τα δόντια από τη σκληρότητα των περιγραφών. Η κατάσταση ήταν και παραμένει δύσκολη. Υπήρχαν ασθενείς χωρίς φάρμακα, ηλικιωμένοι άρρωστοι που ικέτευαν για ένα κομματάκι παρακεταμόλης. Δύσκολα. Οι εκκλήσεις για βοήθεια που δέχομαι από την Ουκρανία δεν έχουν σταματήσει. Προσπαθούμε για το καλύτερο με την ελπίδα σύντομα να τελειώσει ο πόλεμος όχι μόνο στην Ουκρανία, αλλά σε όλο τον πλανήτη.
Η Λίνα Παντζαρτζίδου είναι ένα άτομο ιδιαίτερο ευαισθητοποιημένο με σημαντική ανθρωπιστική δράση στην Πάτρα και όχι μόνο. Πιστεύεις ότι η πόλη μας βοηθάει; Ενδιαφερόμαστε για τους συνανθρώπους μας που έχουν ανάγκη τη στήριξή μας;
Η πόλη μας είναι μια μεγάλη αγκαλιά Αλληλεγγύης και Αγάπης για τους συνανθρώπους μας που χρειάζονται στήριξη! Οι συμπολίτες μας ήταν δίπλα μου σε κάθε κάλεσμά μου. Όχι απλά ενδιαφερόμαστε αλλά κάνουμε κάτι ακόμα πιο σπουδαίο, νοιαζόμαστε με σεβασμό και αγάπη! Αυτή είναι η Πάτρα μας. Αυτή ήταν πάντα και αυτή θα συνεχίσει να είναι. Η ανταπόκριση που βλέπω στις δράσεις στήριξης είναι εντυπωσιακή και αυτό με κάνει να συνεχίζω κάθε φορά πιο δυνατή! Όπως έχει πει η Helen Keller «Μόνοι μας μπορούμε να κάνουμε τόσο λίγα. Μαζί μπορούμε να κάνουμε τόσο πολλά». Θέλω να ευχαριστήσω τους φίλους που στήριξαν τη βραδιά του σινεμά: Αχαϊκό Χωριάτικο, Οινοποιία Κούκος, Asteriscos Art Construction, Μεζεδοφαγείο «Το Καφεκοπτείο», Wolt Market Patras και Patras Wine Club.
Στη κεντρική φωτογραφία και στο κέντρο η Λίνα Παντζαρτζίδου με δύο μέλη του Συλλόγου «Palyanytsya»
*Δημοσιεύθηκε στην εφημερίδα “Νεολόγος” των Πατρών
