Την προηγούμενη εβδομάδα καταγράφηκε στο Αστυνομικό δελτίο μια περίεργη σύμπτωση συγκεκριμένης παραβατικής συμπεριφοράς σε τέσσερα διαφορετικά σημεία της χώρας. Επιδειξίες προκάλεσαν πανικό στο γυναικείο πληθυσμό δείχνοντας φόρα παρτίδα τα γεννητικά τους όργανα και μάλιστα μπροστά σε κόσμο σε μια περίπτωση και μέρα μεσημέρι σε μια άλλη . Στην περίπτωση της Θεσσαλονίκης, αυτό συνέβη κατά τη διάρκεια της συναυλίας της Έλενας Παπαρίζου και στην Πάτρα κατά μεσής στο κέντρο της πόλης! Για την ιατρική επιστήμη , αυτό είναι πάθηση. Ανθρώπινη διαταραχή που οδηγεί στην επιδειξιμανία ως μέσο παρενόχλησης ή επιβουλής προς κάποιο άλλο πρόσωπο. Στα πολύ παλιά χρόνια υπήρχε έξαρση αυτού του φαινομένου στα αστικά κέντρα και στην επαρχία, λόγω άλλων δυσκολιών στην επικοινωνία των δύο φύλων και στην προσέγγιση τους. Στη σημερινή εποχή όμως της σύγχρονης και διαρκώς εξελισσόμενης επικοινωνίας δικαιολογείται; Ασφαλώς όχι. Τι συμβαίνει λοιπόν και εν έτη 2022 έχουμε ξαφνική έξαρση αυτού του φαινομένου η έκταση του οποίου είναι ίσως μεγαλύτερη από όση καταγράφεται;
Ζούμε στην εποχή μιας διαρκούς διαταραχής δεδομένων και ισορροπιών της ζωής μας, που παίρνει διαστάσεις απρόβλεπτες και σε βάθος χρόνου βλαπτικές. Όποιος είπε ότι ‘’ με όσα ζούμε , ο μισός κόσμος θα αρρωστήσει και ο υπόλοιπος θα χάσει τα μυαλά του’’, είχε μάλλον δίκιο μ’ αυτή την υπερβολή. Η απότομη αλλαγή εδώ και μια δεκαετία των οικονομικών δεδομένων της καθημερινής ζωής, η φτωχοποίηση με τις μνημονιακές υποχρεώσεις , ύστερα η πανδημία με τους θανάτους, τα κρούσματα και τα εμβόλια που δεν λέει να χει τελειωμό και μετά ο πόλεμος στην Ανατολική Ευρώπη και οι συνέπειες του, επιβαρύνουν αρκετά πολλές από τις ισορροπίες της ζωής μας. Οι ψυχικές διαταραχές πήγαν στα ύψη και δυστυχώς είναι πολύ μεγαλύτερες και μερικώς αφανείς, μπροστά σε όσα περιστατικά γίνονται τελικά θέμα δημοσιότητας ….
Δυστυχώς όλη αυτή η κατάσταση χειροτερεύει από το γεγονός ότι μεγαλώνει η απόσταση των ανθρώπινων σχέσεων και αυξάνεται η ζωή δια του πληκτρολογίου, η οποία επηρεάζει τις λειτουργίες των οργάνων του σώματος του μυαλού και της ψυχής… Οι ανάγκες μας οι προσωπικές, οι συναισθηματικές και οι σεξουαλικές ακόμη, δεν αποτελούν αντικείμενο ανθρώπινων επαφών, αλλά μηχανών που αντικαθιστούν τη νοημοσύνη και προσβάλλουν ή διαταράσσουν τις ομαλές λειτουργίες μας. Έτσι κάποιοι γίνονται βίαιοι, επιθετικοί, επιδειξιομανείς, εν δυνάμει βιαστές και γενικά αναπτύσσουν μια παραβατική συμπεριφορά ως διέξοδο μιας ζωής κενής περιεχομένου που ζουν. Ήρθαν και οι καραντίνες με τη στέρηση των ελευθεριών και χειροτέρεψαν τα πράγματα, σε σημείο που το βλέπεις όταν πας σε δημόσια εκδήλωση με θέαμα, συναυλία ή παράσταση , όταν μπαίνεις σε πλοίο για ταξίδι ή οδηγείς και κυκλοφορείς στο δρόμο σε αστικό κέντρο ή σε εθνική οδό. Φέτος καταγράφεται γενικώς μια συμπεριφορά ‘’λάλω μου λαλούτσω μου’’ παντού, τόσο μετά από δύο χρόνια καταπίεσης ,όσο και με το φόβο μη βρεθούμε στα ίδια από φθινόπωρο ! Ασφαλώς ο άνθρωπος ξεχωρίζει από οποιοδήποτε άλλο ον που του στερείς την ελευθερία, γιατί παρεμβαίνει η λογική και η ψυχραιμία και τον προφυλάσσει. Ε, αυτό λοιπόν δεν συμβαίνει σε όλους. Κάποιοι δεν έχουν τα ίδια αντανακλαστικά αυτοσυντήρησης ούτε τη δύναμη να αναζητήσουν διέξοδο στην ψυχραιμία της λογικής. Και δυστυχώς γίνονται σχετικώς επικίνδυνοι για τους άλλους και τον εαυτό τους.
Πριν κάποιες δεκαετίες η ζωή μας ήταν ζήτημα ταχύτητας στο χρόνο, να την προλάβουμε , να τη γνωρίσουμε, να τη διαχειριστούμε και να την απολαύσουμε. Τώρα είναι ζήτημα αντοχής! Η ζωή μας καλεί να την αντέξουμε, να αναζητούμε διεξόδους , να βρίσκουμε λύσεις και να προστατεύουμε τον εαυτό μας και τους άλλους από όσα φέρνει ο χρόνος! Το ότι φάμε και ότι πιούμε , έγινε όσο αντέξουμε. Μπορεί να ενοχλεί, μπορεί να διαταράσσει αλλά αυτή είναι η αλήθεια. Όσο γρηγορότερα το αποδεχτούμε , θα γλιτώσουμε από πολλά….
