Σύμφωνα με την αναξοίνωση:
Καμιά αύξηση στους μισθούς των Εργαζομένων στο δημόσιο δεν πρόκειται να δοθεί ούτε φέτος, αφού η κυβέρνηση το μόνο για το οποίο συζητά είναι η κατάργηση της εισφοράς αλληλεγγύης και για τους εργαζόμενους στο δημόσιο, αφού στον ιδιωτικό τομέα έχει καταργηθεί εδώ και 2 χρόνια. Αυτή η κατάργηση συνεπάγεται “αυξήσεις” μηδενικές για όσους έχουν ετήσιο εισόδημα μέχρι 12.000 ευρώ και για τους υπόλοιπους η “αύξηση” κυμαίνεται από 1,85 μέχρι 12,80 ευρώ τον μήνα, ανάλογα με το εισόδημα.Από τη μια η κυβέρνηση πανηγυρίζει για την έξοδο από το καθεστώς της ενισχυμένης εποπτείας κι από την άλλη καταδικάζει τους εργαζόμενους στη φτώχεια και στην εξαθλίωση. Όταν ο πληθωρισμός τρέχει με 11,2% η κυβέρνηση απαντά με “αυξήσεις” 2 ευρώ τον μήνα.
Σήμερα ο κατώτατος ακαθάριστος μισθός στον δημόσιο τομέα είναι 780 ευρώ τον μήνα για την ΥΕ κατηγορία και για την ΠΕ 1092 ευρώ τον μήνα, πάντα ακαθάριστα.
Το μισθολόγιο αυτό ψηφίστηκε επί προηγούμενης κυβέρνησης (Ν.4354/15) και πέρα από το πάγωμα των μισθών που προέβλεπε μέχρι 31/12/22, “έκλεψε” από τους εργαζόμενους στο δημόσιο μια διετία (2016-17), αφού η διετία αυτή δεν υπολογίζεται για τη μισθολογική εξέλιξη.
Οι εργαζόμενοι στο δημόσιο έχουν χάσει τα τελευταία 12 χρόνια, λόγω των μνημονίων μέχρι και το 40% του εισοδήματός τους.
Η έκρηξη, δε, των τιμών που συντελείται από τον περασμένο Νοέμβρη έχει οδηγήσει την κατάσταση στο απροχώρητο. Εκπαιδευτικοί, νεοδιόριστοι και αναπληρωτές, εργαζόμενοι στους δήμους, στα νοσοκομεία, στα υπουργεία, στον ΕΦΚΑ κ.α. έχουν φτάσει στα όρια της απόγνωσης. Η κατάσταση, δε, είναι τραγική για όσους εργάζονται μακριά από τον τόπο κατοικίας τους όπως οι εκπαιδευτικοί, οι γιατροί κλπ, αφού τα ενοίκια έχουν φτάσει στα ύψη. Φυσικά, αυτή η κατάσταση δεν ανατρέπεται ούτε με ευχολόγια, ούτε με απλές διαπιστώσεις. Χρειάζονται αγώνες σκληροί και επίπονοι. Το κεντρικό αίτημα της ΑΔΕΔΥ στο φετινό συλλαλητήριο στη ΔΕΘ, στις 10 του Σεπτέμβρη είναι “Αυξήσεις ΤΩΡΑ στους μισθούς μας για να ζούμε με αξιοπρέπεια”.Για να γίνει όμως το σύνθημα πραγματικότητα χρειάζεται η συμμετοχή όλων στις κινητοποιήσεις. Το ελάχιστο που πρέπει να διεκδικηθεί, σε αυτή τη συγκυρία, είναι :
– Αυξήσεις στους μισθούς μας τουλάχιστον ίσες με το ποσοστό του πληθωρισμού
– Ξεπάγωμα της διετίας 2016-17
– Αφορολόγητο στα 12.000 ευρώ
– Κατάργηση της εισφοράς αλληλεγγύης αναδρομικά από το
2021, όπως έγινε και στον ιδιωτικό τομέα.
Και, φυσικά, στην πορεία πρέπει να διεκδικηθεί η επαναφορά του 13ου και 14ου μισθού, καθώς και η καθιέρωση νέου μισθολογίου στο δημόσιο που θα αποκαθιστά τους μισθούς από τις μνημονιακές περικοπές, δίνοντας πραγματικές αυξήσεις.
