Τις πιθανότητες επανεισαγωγής στο νοσοκομείο μετά το εξιτήριο από νοσηλεία COVID-19, αλλά και θανάτου, εξέτασαν Καναδοί επιστήμονες για να προσδιορίσουν τους παράγονες κινδύνου και τις ευάλωτες ομάδες.
Οι σχετικές πληροφορίες, αναφέρουν οι ερευνητές της πρόσφατης μελέτης που δημοσιεύεται στο Canadian Medical Association Journal (CMAJ), μπορούν να συμβάλουν στην εκτίμηση των πιθανών επανεισαγωγών και τη χάραξη ενός σχεδίου υγειονομικής περίθαλψης που θα μειώσει το αυξημένο κόστος τους.
Σύμφωνα με τα διαθέσιμα στοιχεία, περίπου ένας στους δέκα ασθενείς (11%) που νοσηλεύτηκαν με COVID-19 χρειάστηκε να εισαχθεί εκ νέου στο νοσοκομείο ή κατέληξε εντός 30 ημερών από το αρχικό εξιτήριο.
Για να σκιαγραφήσουν το προφίλ του, οι ερευνητές αξιοποίησαν στοιχεία μέσα από 843.737 κρούσματα κορωνοϊού SARS-CoV-2 στην Αλμπέρτα και το Οντάριο -επαρχίες που συγκεντρώνουν τον μισό πληθυσμό του Καναδά- για 46.412 ενήλικες (5,5%) που χρειάστηκαν να νοσηλευτούν οκτώ ημέρες κατά μέσο όρο.
Όπως επεσήμαναν οι ερευνητές, επρόκειτο κατά μεγάλη πλειοψηφία για ανεμβολίαστο πληθυσμό, 91% και 95% των εισαχθέντων σε Αλμπέρτα και Οντάριο αντίστοιχα.
Από το σύνολο των νοσηλευομένων, 14% χρειάστηκαν εισαγωγή σε Μονάδα Εντατικής Θεραπείας (ΜΕΘ), 18% (8.496) κατέληξαν στο νοσοκομείο και 11% κατέληξαν ή επανεισήχθησαν εντός 30 ημερών.
Η ανάλυση των στοιχείων έδειξε ότι:
οι μισές σχεδόν επανεισαγωγές πραγματοποιήθηκαν για επιπλοκές του αναπνευστικού συστήματος
το ποσοστό επανεισαγωγής σε ασθενείς με COVID-19 δεν υπερέβαινε τα ποσοστά επανεισαγωγής άλλης αιτιολογίας, παρά το ότι η ενδονοσοκομειακή θνητότητα και η διάρκεια νοσηλείας ήταν μεγαλύτερες για νοσηλείες λόγω κορωνοϊού συγκριτικά με άλλες λοιμώξεις του αναπνευστικού.
Όσον αφορά τους θανάτους, ηλικιωμένοι άνδρες με πολλαπλές συνοσηρότητες που χρειάστηκαν κατ’ οίκον φροντίδα ή περίθαλψη σε μονάδα μακροχρόνιας φροντίδας και/ή με ιστορικό νοσηλειών και επισκέψεων στα Τμήματα Επειγόντων Περιστατικών διέτρεχαν τον υψηλότερο κίνδυνο.
«Ο εντοπισμός των παραγόντων κινδύνου επανεισαγωγής ή θανάτου σε σύντομο διάστημα από το εξιτήριο είναι σημαντικός τόσο για την κλινική ομάδα του νοσοκομείου, τον γιατρό που θα αναλάβει τον ασθενή μετά την εξαγωγή καθώς και τους συντονιστές μεταβατικής φροντίδας υγείας που αποφασίζουν ποιοι ασθενείς μπορούν να επωφεληθούν από επιπλέον υγειονομικούς πόρους για καλύτερα αποτελέσματα» ανέφερε ο Δρ Finlay McAlister από το Πανεπιστήμιο της Αλμπέρτα.
Αν και στη μελέτη δεν συμπεριλήφθηκαν τα περιστατικά long Covid που επιβαρύνουν επίσης τις δαπάνες υγείας έστω και αν δεν απαιτούν νοσηλεία, οι ερευνητές επεσήμαναν την ανάγκη οι μελλοντικές έρευνες να συνεισφέρουν στη διαμόρφωση πλάνων αντιμετώπισης για όλους τους αναρρώσαντες με συμπτώματα μετά την οξεία φάση της COVID-19.
