ΙΩΑΝΝΑ ΚΑΡΥΣΤΙΑΝΗ

Εκδόσεις «Καστανιώτη»

Τυχερή, αντί Κρανιά, έτσι λέγανε την πόλη µερικοί πιο παλιοί και πολύ δίκαιος ο τίτλος, ούτε µία ανθρωποκτονία εδώ και δεκαετίες, οι κτηµατικές διαφορές και τα συζυγικά κερατώµατα δεν είχαν οδηγήσει ντόπιους σε ακραίες συµπεριφορές, η τοπική Αστυνοµία ασχολιόταν µε παραβίαση ωρών κοινής ησυχίας, παραβάσεις του Κώδικα Οδικής Κυκλοφορίας, διαρρήξεις, εξυβρίσεις και φασαρίες για τα ποδόσφαιρα και τα κοµµατικά. Με τον καιρό ο Στέλιος Σπούγιας είχε προσχωρήσει στο πνεύµα της πλειοψηφίας των ντόπιων, που θεωρούσαν πως τα δύο πιο χρήσιµα ρήµατα στη ζωή είναι τα βολεύοµαι, ξεβολεύοµαι. Κάνα δυο φορές, µετά που η Χιονία του τα φόρεσε µε τον επιστήµονα και του ζήτησε διαζύγιο, είχε σκεφτεί να σηκωθεί να φύγει σαν κύριος, γιατί όχι στην Αυστραλία, τόσο µακρινή σαν µία περίπτωση Άλλου Κόσµου.