Μόλις έσκασαν μύτη που λέμε, οι πρώτες ζέστες, εμφανιστήκαν δειλά – δειλά οι γνωστές «φυλές του καλοκαιριού», οι οποίες εδώ στον ανήσυχο νότο έχουν ιδιαίτερα έντονα χαρακτηριστικά και γίνονται αντιληπτές εύκολα παντού γύρω. Όλους αυτούς τους τύπους νεοέλληνα που τις απαρτίζουν, τους ξεχωρίζεις τόσο από τις πρώτες καλοκαιρινές συζητήσεις όσο και από τη συμπεριφορά τους όταν βγουν από το σπίτι. Οι χώροι εργασίας τα μέσα μαζικής μεταφοράς, τα μέσα κοινωνικής δικτύωσης, αλλά και οι χώροι διασκέδασης, μετατρέπονται σε ένα φυτώριο ατελείωτων προβληματισμένων για το πώς θα ναι φέτος το καλοκαίρι! Ένα πράγμα κάτι γίνεται και δεν περιγράφεται δηλαδή, λες και το περσινό καλοκαίρι δεν ζούσαν εδώ, άλλα σε μια άλλη χώρα με άγνωστες καιρικές συνθήκες. Κανείς δεν λέει: «Δεν βαριέσαι βρε αδερφέ,καλά να είμαστε και θα το περάσουμε όσο μπορούμε καλύτερα. Κι αν υπάρχει κάποιος που το λέει θεωρώντας ότι είναι μια απόλυτα φυσιολογική και ισορροπημένη αντίδραση, του απαντούν με στόμφο: «ναι δεν λέω, άλλα και η ζέστη δεν αντέχεται βρε παιδί μου»! Στο μεταξύ και τον Γενάρη με το κρύο, αυτοί τα ίδια λέγανε και για το κρύο…
Η δημοφιλέστερη φυλή του καλοκαιριού είναι οι ερήμην μετεωρολόγοι. Με την πρώτη σχετική ζέστη αρχίζουν: «πω -πω θα καούμε! 50 βαθμούς είπαν θα φθάσει φέτος το θερμόμετρο. Θα είναι λέει το πιο ζεστό καλοκαίρι του αιώνα»! Φυσικά τα ίδια λέγανε και πέρυσι και προς το παρόν φέτος ούτε μια μέρα δεν ξεπεράσαμε τους 29 βαθμούς και πάμε να σπρώξουμε την πρώτη βδομάδα του Ιουνίου! Και αν ξαφνικά πει και ρίξει καμία μπόρα, η σκέψη πάει με στροφή εκατόν ογδόντα μοίρες και μάλιστα με χίλια: «Κοίτα ρε παλιόκαιρος! Ιούνιος μήνας βρέχει! Έτσι θα πάει το καλοκαίρι φέτος! Με λίγη ζέστη και πολλές μπόρες!» Η κλιματική αλλαγή επηρεάζει προφανώς το μυαλό και την ψυχολογία πολύ κόσμου απ΄ ότι φαίνεται και μάλιστα κατά αυταπόδεικτο τρόπο.
Επόμενη είναι η φυλή του ξεβρακωμένου. Είναι αυτοί που μόλις ανέβει λίγο η θερμοκρασία βρίσκουν αφορμή να πετάξουν από πάνω τους τα ρούχα. Από τα τέλη Μαΐου κυκλοφορούν με σαγιονάρα διχάλα, βερμούδα, τιράντες, κορμιά και αφαλοί έξω και εάν γυρνούν από τα πρώτα τους μπάνια πρέπει να το δείξουν με κάθε τρόπο. Κατεβαίνουν από το αμάξι με το μαγιό για να πάρουν καφέ μεσ’ το κέντρο της πόλης ή δεν φορούν τίποτε από τη μέση και επάνω για να δεις πόσο χαλάλι πήγε ο αγώνας του γυμναστηρίου. Αλλά και οι κάτοχοι περιττών κιλών,δεν πάνε πίσω. Έξω το ξίγκι και σ’ όποιον αρέσει. Όλοι αυτοί ξεβρακώνονται τόσο νωρίς, που εκεί κατά τον Ιούλιο τους έχεις συναντήσει χιλιάδες φορές και δεν κοιτάς γύρω πλέον. Έχουν τη μεγαλύτερη πλάκα όταν ρίξει καμία ξαφνική μπόρα. Ο συνδυασμός βερμούδας με μπουφανάκι και σαγιονάρα διχάλα μεσ’ τη λάσπη είναι για το Χόλυγουντ!
Άλλη αγαπημένη φυλή είναι οι κοιτάτε μας. Αυτοί που πάνε στην παραλία του άλλου! Εκεί που θα έχει κόσμο για να ανεβάσουν στόρι στο facebook ώστε να το μάθει όλος ο κόσμος σε όλο τον πλανήτη, αλλά κυρίως οι άσπονδοι φίλοι τους. Σ’ αυτή την φυλή πρωταγωνιστούν οι γυναίκες. Θα έχετε δει που επιστρέφουν από την θάλασσα και κάθονται στη θέση του συνοδηγού προφανώς χωρίς ζώνη ασφαλείας, με τα πόδια γυμνά πάνω στο ταμπλό! Έτσι ακριβώς επέστρεφαν με τη φρέζα από τον τρύγο στο χωριό του παππούλη τους! Δεν καταλαβαίνουν ότι αν πεταχτεί ένα γατί και φρενάρει το αυτοκίνητο, θα πάθουν τέτοια ζημιά που θα τη θυμούνται σε όλη τη ζωή! Επίσης συναντούμε και άλλες φυλές που κάνουν τη διαφορά όπως τα κρυογάτσουλα που μπαίνουν στη θάλασσα τον Αύγουστο όπως εγώ, την αθάνατη Ελληνική οικογένεια με τα φουσκωτά παιχνίδια, ,το καρότσι, τα θερμός τα τάπερ, το σκύλο, τη γιαγιά και όλα τα αξεσουάρ του καλοκαιριού που θυμίζουν κάθε φορά μετακόμιση και φυσικά τοπ αθλητές παραλίας: κορμιά φέτες ή τα λεγόμενα τούμπανα με ρακέτες, βόλεϊ, τζετ σκι και αλλά τέτοια.
Μέχρι το τέλος Ιουνίου βέβαια, τα έχεις συνηθίσει όλα αυτά γύρω και αν αγαπάς το καλοκαίρι τα αγαπάς και αυτά. Το έχω πει πολλές φορές και το πιστεύω. Η Ελλάδα είναι χώρα καλοκαιρινή. Με 330 μέρες ήλιο το χρόνο φυσικά, τι άλλο θα μπορούσε να ήταν. Η ευχή που έχω να κάνω γι’ αυτό το καλοκαίρι, είναι πέρα από το να χουμε την υγεία μας, να απασχολήσουμε το μυαλό μας με όμορφα πράγματα, ώστε να χουμε δύναμη ψυχής και νου για την απρόβλεπτή ζωή που ζούμε…
