Jus de réalité

14.05.2022 / 16:00
touliatos

Είναι περιπτώσεις που ότι και να κάνεις η πραγματικότητα σου ξεγλιστρήσει.

Κάτι συμβαίνει και δεν σε αφήνει να επικεντρωθείς σε ένα θέμα. Ή ίσως να μην υπάρχει και κάποιο θέμα που να επιμένει ιδιαίτερα. Ή πάλι μπορεί να μας έχει κάνει η απάθεια να τα βλέπουμε όλα …ίσωμα!

Ένα τεράστιο μπλέντερ κάνει την επικαιρότητα έναν πηχτό χυλό, που μέσα του στροβιλίζεται ο Πούτιν, τα συνέδρια των κομμάτων, τα πετρέλαια και οι μπεντζίνες.

Αλλά και ο Γκουσγκούνης με τον Κατσαούνη και τον Μπόμπαινα.

Δε λες που είχαμε και την αναψυκτική επίσκεψη της Έμας, της Στόουν και ξαλεγράραμε λιγάκι.

Υπερβάλω, έ;

Μα μόλις προχτές περιμέναμε το τέλος του κόσμου με το διάγγελμα του Πούτιν. Άλλοι περίμεναν ότι θα πατήσει το κουμπί, ή ότι θα κάνει ότι το πατάει. Σαν αυτούς που λένε ότι την Τετάρτη το πρωί, θα έρθω στο σπίτι σου και θα σε δείρω.

Και σε αφήνουν να ψήνεσαι 3-4 μέρες… Άλλοι περίμεναν ότι θα κάνει πίσω και θα πει: σφύριξα κι έληξες!

Αλλά τελικά μια από τα ίδια. Τσάμπα οι αναλύσεις και η προσμονή τόσων ημερών.

Οπότε απογοήτευση, πλήρης και πάμε γι άλλα.

Κοιτάς στα συνέδρια των κομμάτων, περιμένοντας ένα κάποιο θαύμα! Λες, μετά από τόσα χρόνια κάτι θα αλλάξει, κάτι θα έχει γίνει διαφορετικά!

Παλεύει ο Τσίπρας να νικήσει τον κανένα

και στο ΠΑΣΟΚ γυρεύουνε νονό.

Ο Μητσοτάκης γυρνάει τα χρεωμένα,

Τακ, τακ εσύ, τακ τακ εγώωωωω.

Και πάλι από την αρχή. Πάντως τα συνέδρια είναι καλό πράμα! Βρίσκονται οι άνθρωποι μεταξύ τους, μιλάνε, ανταλλάσουν ιδέες και ευχές, πάνε σε ταβέρνες και ουζερί.

Μπουζούκια δεν πάνε πλέον. Πάνε εκείνες οι εποχές που τα συνέδρια των κομμάτων ολοκληρώνονταν στις μεγάλες πίστες!

Άλλες κουβέντες γίνονται τριγύρω για τη ΔΕΗ, την βενζίνη και τα πετρέλαια, αλλά και την ακρίβεια που χτυπάει τριγύρω.

Περισσότερη φασαρία από ουσία βέβαια, αλλά πάντα μέσα σε αυτές τις καταστάσεις, βλέπουν φως κάτι περίεργοι και χώνονται. Φίλος μου έλεγε προχτές ότι πήγε σε ένα μίνι μάρκετ να πάρει ένα μεγάλο νερό, που έκανε 1 ευρώ και του λέει ο μινιμαρκετάς, 1,5€, δηλαδή 50% πάνω. «Λόγω Πούτιν» του λέει!

Jus de réalité 2

Λες και ο Βλαδίμηρος το έχει ευλογήσει προσωπικώς!

Προσωπικώς τα έχει πάρει και ο Κατσαούνης! Ποιος είναι αυτός; Ένας μυρμιδόνας που πήγε να πλακώσει στις γρήγορες έναν από τους πλέον ενοχλητικούς τύπους που έχουν περάσει ποτέ από τηλεπαιχνίδι, τον Τάκη.

Που έχει καταφέρει να εκνευρίσει και τα βότσαλα του SURVIVOR με τη συμπεριφορά, την ασύλληπτη λεκτική βία και ψυχολογικό πόλεμο.

Είπα ψυχολογικό πόλεμο και γύρισα κανάλι και έπεσα πάνω στον Μπόμπαινα. Αυτή η επινοημένη φιγούρα που στοιχειώνει το Μάστερ Σεφ φέτος και που προσπαθεί να αντισταθμίσει την μαγειρική ένδεια, αλλά και την έλλειψη άλλων «αισθητικών» ενδιαφερόντων.

Ενδιαφερόντων που είχαμε σε μεγάλο βαθμό στο ΣΕΦ, όχι τόσο λόγω του θεάματος, που ήταν κάπως χλιαρό, ειδικά αν είσαι Παναθηναϊκός, αλλά λόγω της Έμα Στόουν.

Στο πλευρό του Λάνθιμου, κοιτούσε σαν χαμένο κοριτσάκι που αίφνης βρέθηκε σε high end παρτούζα και δεν προλαβαίνει να αφομοιώσει τα συμβαίνοντα.

Κάτι που δεν είχε κανένα πρόβλημα να κάνει ο «Άξιος» Γκουσγκούνης που μετέφερε την ύπαρξή του σε άλλο επίπεδο.

Απόλυτα ενταγμένος σε κάθε περιβάλλον, ανταποκρίνονταν πάντα στις απαιτήσεις του ρόλου του. Άσε που πολλές φορές δημιουργούσε καταστάσεις που αποτελούν σημεία αναφοράς!

Από το Έφερα τις πίτσες, μέχρι το πιάσε βράχο, για να σπρώξω, ο ήρωας των εφηβικών φαντασιώσεων για 2-3 γενιές, θα μείνει για πάντα αγέρωχος και …ντούρος!

Αυτά και πολλά άλλα στριφογυρίζουν στο μυαλό μου, μαζί με ανθοδέσμες για την μάνα που δεν έχω, εκδρομές σε τόπους που λαχταρώ και πολύ ωραία φαγητά που δεν γεύομαι!

Α, σχετικά με αυτό: Πήγα σε ένα πολύ ωραίο μαγαζί κατά Κεραμεικό μεριά, με ένα ακόμα ωραιότερο όνομα.

Η Σαμ τα έχει με το λάθος Αγόρι, είναι τα’ όνομά του και όλα τα βρήκα ολόσωστα. Τις φάτσες στον πεζόδρομο, τις μυρωδιές τριγύρω, το κρασί, τα φαγητά. Κυρίως μια ενέργεια χαράς και παρέας. Και σταματώ την αναφορά εδώ, γιατί έχω γίνει Λάιφο προηγούμενης δεκαετίας.

Αχταρμάς, φίλε μου όλα. Και δεν σου έβαλα μέσα τα θέματα της δουλειάς και τα προσωπικά, που και αυτά έχουν μια τεράστια συμβολή στο μείγμα.

Και γουλιά-γουλιά κατεβάζουμε το ποτήρι αυτό.

Και κάθε φορά που το μεσάζουμε και το αφήνουμε στο τραπέζι, με κάποιο μαγικό τρόπο έχει γεμίσει και πάλι!

Με νέα, ομοίως μέτρια και αδιάφορη θεματολογία, που δεν αλλάζει την χωματένια γεύση του στο παραμικρό.

Αλλά εγώ ξέρω τον τρόπο να σπάσω αυτή τη διαδικασία. Ξέρω πως μπορώ να ξεπλύνω την μάταιη τούτη γεύση από το στόμα και το σώμα μου.

Λέγεται θαλασσόνερο και θεραπεύει τα πάντα.

Ξεπλένει τα πάντα, γιατρεύει τα πάντα, καθαρίζει τα πάντα.

Και, καθαροί πια, μπορούμε να επανεμφανιστούμε απέναντι στην  καταθλιπτική πραγματικότητα, χαμογελώντας.

Γιατί εμείς ξέρουμε την αλήθεια. Όλα αυτά τα κύματα που έρχονται και σκάνε επάνω μας, δεν μπορούν να αλλάξουν την μοναδική αλήθεια.

Είμαστε φτιαγμένοι από θάλασσα και αγάπη. Και αυτό το πετσί αντέχει τα πάντα και πλέει με πλήρη ιστιοφορία στο δρόμο για την προσωπική μας Άτοκο.

*Δημοσιεύθηκε στην εφημερίδα “Νεολόγος” των Πατρών

Ακολουθήστε το dete.gr στο Google News

Ακολουθήστε μας στο Google News απο τον υπολογιστή αλλά και από την εφαρμογή Google News του κινητού σας.

Σχετικά Άρθρα

ροή ειδήσεων

πρωτοσέλιδα