Ισραήλ: Μαρτυρίες βετεράνων του στρατού αποκαλύπτουν το εύρος της καταπίεσης των Παλαιστινίων

01.08.2022 / 23:24
fa 81

Ο Τζόελ Καρμέλ περιγράφει στον Guardian την εμπειρία του από τη στρατιωτική του θητεία στις ισραηλινές ένοπλες δυνάμεις (IDF). Όπως λέει, δεν περίμενε ότι στο μεγαλύτερο μέρος της θα καθόταν μπροστά από έναν υπολογιστή, εξετάζοντας άδειες και πληκτρολογώντας όλη την ημέρα αριθμούς παλαιστινιακών ταυτοτήτων.

«Πριν πάω στον στρατό έλεγα ότι είμαι δεξιός», θυμάται ο 29χρονος. «Ήξερα για την κατοχή σε αδρές γραμμές και για την ένοπλη πλευρά της κατάστασης. Όμως ήταν τόσο βαρετά, τόσο γραφειοκρατικά… σε έφθειρε».

 «Δεν είχες χρόνο ή ενέργεια να σκεφτείς τους Παλαιστινίους ως ανθρώπους. Είναι απλώς αριθμοί σε έναν υπολογιστή και εσύ κάνεις κλικ στο “ναι” ή στο “όχι” στις αιτήσεις τους για άδειες μετακίνησης.

Όπως εξηγεί η βρετανική εφημερίδα, το εκτεταμένο σύστημα του στρατιωτικού κράτους που δημιούργησαν οι ισραηλινές δυνάμεις κατοχής στη Δυτική Όχθη και τη Λωρίδα της Γάζας, είναι ένας ολόκληρος κόσμος τον οποίο πολλοί Ισραηλινοί ανακαλύπτουν για πρώτη φορά μετά τη δημοσιοποίηση μαρτυριών από βετεράνους που ξεσκέπασαν το «καθεστώς αδειών» που εξουσιάζει τους Παλαιστίνιους και τη γη τους.

Αν και η 55χρονη κατοχή παλαιστινιακών εδαφών δεν αποκλείεται να είναι η πιο αναλυτικά καταγεγραμμένη σύγκρουση στη σύγχρονη ιστορία, λιγότερο κατανοητό, σύμφωνα με το ρεπορτάζ του Guardian είναι το εύρος και το βάθος της γραφειοκρατικής εξουσίας που ασκείται από τα σώματα του ισραηλινού στρατού.

Ο ρόλος της Cogat

Η μονάδα του ισραηλινού υπουργείου άμυνας, γνωστή ως Συντονιστής Κυβερνητικών Δραστηριοτήτων στις Επικράτειες (Cogat) ασχολείται σε μεγάλο βαθμό με την έκδοση και την επεξεργασία εγγράφων. Μεταξύ άλλων, εγκρίνει επαγγελματικές και ιατρικές άδειες εισόδου στο Ισραήλ ή μετακίνησης στο εξωτερικό, ελέγχει τη ροή των εισαγωγών και των εξαγωγών, τον σχεδιασμό των υποδομών και τη διανομή των φυσικών πόρων.

Οι δραστηριότητες της Cogat δεν έχουν μελετηθεί παρά ελάχιστα, ενώ δεν υπόκεινται σε ανεξάρτητους ελεγκτικούς μηχανισμούς. Πέρα από την άμεση χρήση βίας, οι Παλαιστίνιοι και οι βετεράνοι της μονάδας λένε ότι το διευθύνον στρατιωτικό σώμα είναι αναπόσπαστο κομμάτι ενός συστήματος καταπίεσης.

«Στην εκπαίδευση μας είπαν ότι όσα κάναμε για τους Παλαιστίνιους στην ουσία ήταν αποτέλεσμα γενναιοδωρίας, ήταν χάρες. Δεν αμφισβητήσαμε τη μεγάλη εικόνα, όπως τους λόγους που δεν υπάρχουν αξιοπρεπή νοσοκομεία στις επικράτειές τους, με αποτέλεσμα οι άνθρωποι να αναγκάζονται να ταξιδέψουν», εξηγεί στον Guardian o Καρμέλ, ο οποίος υπηρέτησε αρχικά στο Ισραηλινό-Παλαιστινιακό γραφείο στρατιωτικού συντονισμού της Γάζας και έπειτα στην ταραγμένη πόλη της Τζενίν στα βόρεια της Δυτικής Όχθης.

«Ο στρατός εισβάλλει στο σπίτι σου στις 2 το πρωί και έπειτα, στις 8 το πρωί, εσύ είσαι υποχρεωμένος να περιμένεις στην ουρά για ώρες, ακόμη και για τα πιο βασικά διοικητικά πράγματα», τονίζει/ «Νομίζω ότι πολλοί Ισραηλινοί δεν το καταλαβαίνουν αυτό. Δεν μιλάμε για καρότο και μαστίγιο, μιλάμε για μαστίγιο και μαστίγιο. Είναι το ίδιο πράγμα».

Ακολουθήστε το dete.gr στο Google News

Ακολουθήστε μας στο Google News απο τον υπολογιστή αλλά και από την εφαρμογή Google News του κινητού σας.

Σχετικά Άρθρα

ροή ειδήσεων

πρωτοσέλιδα