Στις Κάννες φέτος πέρασαν όπως πάντα καλά αλλά με δεκάδες ταλαιπωρίες . Ταινίες, κούραση , παζάρια , πολύωρες αναμονές , χαμένες βαλίτσες, αϋπνίες , τα κλασικά… Αγαπημένες ταινίες, παζάρια με στούντιο, μια βιομηχανία in extremis. Kαι την τελευταία Παρασκευή μετά από πολλές βροχές και παλάντζες της θερμοκρασίας , οι ουρανοί έβγαλαν φως και αναδύθηκε φορώντας γκρι κοστούμι η Τζέιν Φόντα . Και τα πήρε όλα σβάρνα!
90 λεπτά σαν ντοκιμαντέρ ζωής
Η 90λεπτη συνέντευξή της είχε σαν θέμα την πολυετή καριέρα της ως ηθοποιός αλλά και ακτιβίστρια. Η Φόντα ήταν αφοπλιστικά ανοιχτή, απαντώντας σε κάθε ερώτηση του συντονιστή και του κοινού. Και αποκάλυψε τα πάντα. “Ένας από τους συζύγους μου — εγώ είχα τρεις — ήταν Γάλλος”, είπε, αναφερόμενη στον Ροζέ Βαντίμ ο οποίος τη σκηνοθέτησε στο Barbarella. Ο Λι Μάρβιν προσλήφθηκε “φθηνά” με σύμβαση και αναγκάστηκε να εργάζεται 14 ώρες. “Του άρεσα, γιατί καβαλάω άλογα και είμαι αγοροκόριτσο και μπορούσα να πυροβολώ ανθρώπους”, είπε, “και ο Λι Μάρβιν ήταν υπέροχος. Ήταν πολύ αστείος και ήταν πάντα μεθυσμένος. Μείναμε στο ίδιο μοτέλ και έπρεπε να τον ανεβάσουν τις σκάλες”. Αλλά ο Μάρβιν “μου έμαθε κάτι πολύ σημαντικό”, πρόσθεσε. “Κάποια στιγμή, το δόντι μου στυα φυρίσματα έσπασε. Με πήρε στην άκρη και είπε: “Φόντα, εμείς είμαστε οι πρωταγωνιστές αυτής της ταινίας. Αν τους επιτρέψουμε να μας δουλέψουν τόσες ώρες, δεν είμαστε αυτοί που θα πληγωθούν – είναι το πλήρωμα. Πρέπει να υπερασπιστούμε τους εργαζόμενους. Αυτό ήταν ένα τεράστιο μάθημα από τον Lee Marvin, ο οποίος δεν ήταν επαναστάτης. Ήταν ένας υπέροχος μεθυσμένος και ένας υπέροχος άνθρωπος”.
Μισογύνης ο Ρέντφορντ;
Ακολούθησε μια ερώτηση σχετικά με τις ταινίες που είχε κάνει με τον Ρόμπερτ Ρέντφορντ: Το The Chase του 1966, η προσαρμογή στην οθόνη του 1967 του Ξυπόλητοι στο Πάρκο του 1979 The Electric Horseman και του 2017 Our Souls at Night. “Ναι, ήμουν ερωτευμένη μαζί του“, αποκάλυψε η Φόντα. “Έκανα τέσσερις ταινίες μαζί του και στις τρεις ήμουν ερωτευμένη μαζί του. Αυτό σήμαινε ότι πέρασα πολύ καλά”. Το μόνο πρόβλημα, εξήγησε, ήταν ότι “δεν του άρεσε να φιλάει. Και ήταν πάντα σε κακή διάθεση και πάντα πίστευα ότι έφταιγα εγώ”. Όταν κάναμε την τελευταία τους ταινία μαζί πριν από έξι χρόνια, ήξερα πια ότι δεν έφταιγα εγώ. Πάντα περνούσαμε καλά. Είναι πολύ καλός άνθρωπος… Απλώς έχει ένα θέμα με τις γυναίκες”.
Ντίρλα στη Μπαρμπαρέλλα (αχ και να ξερες)
“Δεν πέρασα καθόλου καλά στα γυρίσματα”, είπε για την ταινία επιστημονικής φαντασίας του 1968. “Στην αρχή της ταινίας έκανα ένα στριπτίζ στο διάστημα. Ήμουν πολύ ντροπαλή, είτε το πιστεύετε είτε όχι, οπότε για να το αντέξω έπρεπε να μεθύσω και έπινα πολλή βότκα. Όταν κυκλοφόρησε η ταινία σοκαρίστηκα όταν είδα τον εαυτό της γυμνό στην οθόνη. Ο Βαντίμ μου υποσχέθηκε ότι θα καλυπτόταν με τίτλους, αλλά δεν το έκανε ποτε”. Έκανε μια παύση και μετά χαμογέλασε. “Δεν είμαστε πια παντρεμένοι!” Αλλά με τα χρόνια, άρχισε να λατρεύει την ταινία: “Τώρα όταν τη βλέπω, νομίζω ότι είναι διασκεδαστική”.
Και ο Γκοντάρ;
Η Jane Fonda έπαιξε στο “Tout va bien” του Godard το 1972, ενώ μετά εκείνος τής αφιέρωσε το “Letter to Jane”. Αυτή η ταινία μου φάνηκε ένα μάτσο σκ@τ@ (a pile of bullshit). Ήταν ναρκισσιστική. Είναι ένα καλό παράδειγμα, ο Godard: αναρωτιόμαστε, πάντα, πόσο επηρεάζει η προσωπική ζωή του καλλιτέχνη, την τέχνη του; Ο Godard ήταν σπουδαίος σκηνοθέτης, του βγάζω το καπέλο. Αλλά ως άνθρωπος; Συγγνώμη, όχι, όχι».
Ακτιβισμός και αγάπη μόνο!
“Ποτέ δεν ένιωσα ότι είμαι πραγματικά μέρος του Χόλιγουντ””, παραδέχτηκε. “Δεν πάω στα πάρτι. Μακάρι να το έκανα. Δεν με καλούν πάντα. Εν μέρει, αυτό οφείλεται στο ότι πάντα νοιαζόμουν ια άλλα πράγματα εκτός από την καριέρα μου. Αν νοιαζόμουν πραγματικά για την καριέρα μου, δεν θα άφηνα την Αμερική και να μετακομίσω στη Γαλλία και να ζήσω σε μια σοφίτα στο Marais με τον Vadim. Ήμουν πάντα ακτιβίστρια και αυτό τελικά έδωσε νόημα στη ζωή μου όχι το Χόλιγουντ. “Έπρεπε να φτάσω τα 70 για να γίνω άνθρωπος”, είπε.
Τέλος απαντώντας στην ερώτηση μιας δημοσιογράφου για το πόσο εύκολο είναι να μπεί κάποιος στη βιομηχανία του Χόλιγουντ είπε: “Μην αφήσεις όλους αυτοούς τους γαμ@νους να σε λυγίσουν. Πρέπει να είσαι δυνατός και να σταθείς απέναντι τους, αλλά να το κάνεις με διπλωματικό τρόπο. Δεν θέλεις να κάνεις εχθρούς. Είναι όλα σχετικά με τις σχέσεις. Αυτό είναι το μεγάλο λάθος που έκανα. Ποτέ δεν έκτισα σχέσεις”.
Δημοσιεύτηκε στην εφημερίδα Νεολόγος
