Ηταν γυναίκες που πληρώνονταν για τον έρωτα, ενώ οι ίδιες ζούσαν έναν αργό θάνατο. Ξεχασμένες από τις οικογένειές τους, βίωναν πάντα τον φόβο μήπως τις ανακαλύψουν. Χωρίς ταυτότητα και πολλές φορές έχοντας ξεχάσει – διαγράψει; – το πραγματικό τους όνομα. Τα πρόσωπα και οι ιστορίες τους αναβιώνουν στο βιβλίο της Εύας Νικολαΐδου «Στα σπίτια της αμαρτίας – χθες και σήμερα», που αναμένεται έως το τέλος του μήνα από τις εκδόσεις «Κάκτος».
Η δημοσιογράφος-συγγραφέας διατηρούσε στο προσωπικό αρχείο της τα τελευταία 40 χρόνια ημερολόγιο με συνεντεύξεις, έγγραφα και φωτογραφίες τους.
Από αυτό προδημοσιεύουμε τη συνάντηση – συνέντευξη με τη Γαβριέλλα Ουσάκοβα, η οποία το 1981 είχε εκδώσει στον «Κάκτο» την αυτοβιογραφία της.
Εκεί έγραφε δίκην αυτοσυστάσεων: «Εγώ είμαι η Γαβριέλλα Ουσάκοβα εκ Ρωσίας, ιερόδουλος Αθηνών. Δεν μου αρέσουν οι πρόλογοι. Κουράζουν τον αναγνώστη. Ερχομαι κατευθείαν στο ψητό. Τι τις θέλω τις γαρνιτούρες; Εγεννήθην το 1916 και μην Μάιος 24, παρακαλώ. Ανήκω στους Διδύμους. Εγινα ιερόδουλος διότι εγεννήθην έτσι. Εις ηλικίαν πέντε ετών, ενώ ταξιδεύαμε, την αράξαμε στην Πόλη».
Είναι η μοναδική πόρνη, στην ιστορία του ελληνικού κράτους, που μπήκε επίσημα στο Προεδρικό Μέγαρο, παίρνοντας τιμητική πλακέτα από τον Πρόεδρο της Δημοκρατίας για την προσφορά της στην περίοδο της Κατοχής. Μεγάλωσε και βοηθούσε οικονομικά είκοσι ορφανά παιδιά, τα σπούδασε και στήριζε τις φτωχές οικογένειες.
Το ραντεβού το έκλεισα από το τηλέφωνο. Οι οδηγίες που μου έδωσε ήταν σαφείς: «Μόλις φτάσεις στον αριθμό 14 της Μάρκου Ευγενικού, θα δεις κάτι σκάλες. Ανέβα και στ’ αριστερά σου θα δεις μια κόκκινη πόρτα. Προσπέρνα την. Θα δεις μια κίτρινη πόρτα. Στρίψε δεξιά και εκεί είναι μια πόρτα βαμμένη μπλε. Χτύπα την και θα σου ανοίξω…».
Στις δύο παρά πέντε το μεσημέρι της Τρίτης ήμουνα εκεί. Είχαμε συμφωνήσει για τις δύο, αλλά η Γαβριέλλα μού είχε πει: «Είτε στις δύο έρθεις είτε στις τρεις, εγώ εκεί θα ‘μαι. Θα δουλεύω…».
*Προδημοσίευση από την έκδοση «Στα σπίτια της αμαρτίας» της Εύας Νικολαΐδου, μια δημοσιογραφική έρευνα για το φαινόμενο της πορνείας με προσωπικές αφηγήσεις ιερόδουλων
