Ακραία τραγικωμωδία
ΤΗΣ ΔΗΜΗΤΡΑΣ ΜΠΑΛΑΦΟΥΤΗ
Ο καυστικός αντιεξουσιαστικός λόγος του Ατάιντε πλημμυρίζει με…Μαργαρίτες το παγκόσμιο «λιβάδι» ιδεών…
Μετά τη θερμή υποδοχή που έτυχαν τα πρώτα «μαθήματα» της κυρίας Μαργαρίτας, στο Θέατρο Λιθογραφείον, επανήλθαν με έναν δεύτερο κύκλο και πλέον απομένουν άλλες τρεις τελευταίες παραστάσεις 10, 11 και 12 Μαρτίου, τις οποίες δεν πρέπει να χάσετε! Πρόκειται για τον μονόλογο μιας δασκάλας, της κυρίας Μαργαρίτας, μπροστά στους μαθητές της. Οι συντελεστές φώτισαν τα κυρίαρχα στοιχεία εγκλεισμού του έργου, φέρνοντας στη σκηνή έναν γυναικείο χορό από τρεις ηθοποιούς. Το κείμενο τρέχει εν χορώ, με συνεχείς εναλλαγές. Μια ακραία τραγικωμωδία, με σκηνές από τη λογική στο παράλογο! Εμείς συνομιλήσαμε με τον σκηνοθέτη της παράστασης αλλά και τις …τρεις …Μαργαρίτες και σας τους παρουσιάζουμε!
Διονύσης Βούλτσος-Σκηνοθέτης παράστασης
«Είμαι ιδιαίτερα ευτυχής γιατί αξιώθηκα να σκηνοθετήσω ένα έργο με το οποίο ερωτοτροπούσα χρόνια… Ήταν ευτυχής συγκυρία η συνεργασία μου με όλους τους συντελεστές της παράστασης και ιδιαίτερα με τις τρεις καθόλα αξιόμαχες συναδέλφους μου ηθοποιούς, που υποδύονται εν χορώ, την κυρία Μαργαρίτα. Το εμβληματικό έργο του Ρομπέρτο Ατάιντε είναι ένα εξαιρετικό δοκίμιο πάνω στον εγκλεισμό. Θεώρησα λοιπόν, ότι ήταν η κατάλληλη στιγμή, μετά τον καθολικό εγκλεισμό που υπεστήκαμε όλοι μας λόγω covid, να έρθει στο προσκήνιο η κυρία Μαργαρίτα. Επέλεξα η σκηνική ανάγνωση του έργου να γίνει από τρείς ηθοποιούς και όχι μία, με στόχο την αποκάλυψη των αυτοματισμών που υπάρχουν σε κάθε κλειστό σύστημα εξουσίας. Ο καυστικός αντιεξουσιαστικός λόγος του Ατάιντε, μέσα από τις αμφίθυμες συμπεριφορές της ηρωίδας του, θίγει με τον πλέον καίριο τρόπο όλη την παθογένεια που διακατέχει κάθε μηχανισμό εγκλεισμού, από το σπήλαιο του Πλάτωνα μέχρι την τεχνητή νοημοσύνη του Έλον Μασκ. Το σκηνικό τρισυπόστατο της κυρίας Μαργαρίτας αποκαλύπτει στο έπακρο τους matrix νεολαβύρινθους της σύγχρονης κοινωνίας μας.»
Έφη Κεραμίδα-Ηθοποιός
«Ευχαριστώ τον Διονύση Βούλτσο, που με προίκισε σαν ηθοποιό με το τιμητικό «βάρος» του ρόλου της «κυρίας Μαργαρίτας», εκπροσωπώντας εν χορώ το 1/3 της. Ως άνθρωπος και ως γυναίκα ηθοποιός ήρθα αντιμέτωπη με ένα «ουσιαστικό». Γιατί η κυρία Μαργαρίτα δεν είναι μια προσωπικότητα μόνο, αλλά ένα σύμβολο που φέρει όλη την ουσία της ζωής. Κλήθηκα να ανακαλύψω τον δικό μου προσωπικό μαύρο κλόουν και να τον καταθέσω στην σκηνή εκπροσωπώντας λίγο παραπάνω ίσως μέσα από αυτό το 1/3, την ουσία που φέρει το γήινο σώμα της κυρίας Μαργαρίτας. Η φυσική της ανάγκη για την επιβίωση την οδηγεί σε ένα παραλήρημα αναζήτησης τροφής όχι μόνο του σώματος αλλά και της ψυχής της, αναλογιζόμενη διαρκώς την θνητότητα της. Εκθέτοντας τον εαυτό της απ’ όλες τις πλευρές, μη κρατώντας τίποτα για τον εαυτό της, είτε καλό είτε κακό είτε ευαίσθητο είτε επιλήψιμο, θέλει να διδάξει στα παιδιά να ζήσουν το ΤΩΡΑ στο έπακρο! Να μην αφήσουν καμία τους ανάγκη και συναίσθημα θαμμένο, έως ότου έρθει η στιγμή να βρεθούν κι οι ίδιοι πε-θαμμένοι…»
Κατερίνα Κολλυροπούλου – Ηθοποιός
Πάνε χρόνια που «πρωτοσυναντήθηκα» με την «Κυρία Μαργαρίτα» του Ρομπέρτο Ατάιντε. Σε μία τότε περίοδο αναζητήσεων καλλιτεχνικών και συνάμα υπαρξιακών, δεν υπήρχε περίπτωση να μην παρασυρθώ από αυτό το ποίημα! «Όλος κόσμος θέλει να είναι Κυρία Μαργαρίτα. Όλος ο κόσμος». Αυτή η φράση ορίζει την ύπαρξη μας. Όλοι θα θέλαμε έστω και για μια στιγμή να είμαστε κυρίαρχοι… έστω και για μια στιγμή να είμαστε «θεοί». Όλοι θα θέλαμε να είμαστε «αθάνατοι». Η μόνη αλήθεια όμως είναι ότι κάποια μέρα θα βρεθούμε όλοι «πε – θαμμένοι». Αυτός είναι ο κύκλος της ζωής. Για τον καθένα ένας κύκλος Αναζήτησης, με Αρχή, Μέση…και Τέλος. Ένα Τέλος που θα θέλαμε να είναι και μια καινούργια Αρχή. Μια δεύτερη ευκαιρία. Πόσοι από εμάς δε θα θέλαμε μια δεύτερη ευκαιρία Ζωής, που να περιέχει όλη τη γνώση της πρώτης. Η Γνώση της Ζωής, η Κυρία Μαργαρίτα, ένας μικρός Θεός. Εγκλωβισμένη στη Γνώση της δε σταματά να αναζητά, μέχρι να βρει την Ευτυχία. Όλα αυτά και εγώ ,σαν μία «Κυρία Μαργαρίτα», αναζητώ να βρω. Μια αλήθεια να μοιραστώ επί σκηνής και εκτός αυτής.»
Ιωάννα Στεφανάτου – Ηθοποιός
Η «Κυρία Μαργαρίτα» του Βραζιλιάνου συγγραφέα Ρομπέρτο Ατάιντε, μολονότι είναι γραμμένη πριν από μισό αιώνα, εξακολουθεί να είναι καθόλα επίκαιρη, αφού πραγματεύεται θέματα διαχρονικά, πανανθρώπινα και οικουμενικά. Πρόκειται για έναν παραληρηματικό, καυστικό αντιεξουσιαστικό μονόλογο, όπου οι τρεις ηρωίδες – της δικής μας σκηνικής ανάγνωσης – παρωδούν όχι μόνο τον εαυτό τους, αλλά ολόκληρο το σαθρό κοινωνικοπολιτικό σύστημα. Για μια αλληγορία πάνω στη δύναμη της εξουσίας, όπως τη συναντάμε στην κοινωνία, στο σχολείο, στην οικογένεια, στις διαπροσωπικές μας σχέσεις, στον επαγγελματικό στίβο, στην εκκλησία, στο κράτος. Η «Κυρία Μαργαρίτα» βρίσκεται εγκλωβισμένη σε ένα σύστημα που το υπηρετεί και ταυτόχρονα το αμφισβητεί, το κριτικάρει και το κατηγορεί για όλες του τις αδυναμίες, τις ελλείψεις, τις αστοχίες. Από τη μια χειραγωγεί, λοιδορεί κι εκφοβίζει τους μαθητές της, κι από την άλλη τους προτρέπει να σκέφτονται με τρόπους εναλλακτικούς, να επαναστατούν, να αμφισβητούν, να διερευνούν και να μην δέχονται άκριτα και πειθήνια όσα τους παρουσιάζονται. Αγαπά τους μαθητές της με έναν τρόπο ολότελα δικό της. Άλλωστε υπήρξε και η ίδια παιδί και βίωσε την αδικία και τη σκληρότητα. Κι όσο κι αν προσπαθεί να απαγκιστρωθεί από τα λάθη του παρελθόντος, πέφτει και η ίδια στην παγίδα, αφού δεν έμαθε άλλο τρόπο να επικοινωνεί, να συν-κινεί, να συν-υπάρχει….
Ταυτότητα της παράστασης
Μετάφραση: Πάνος Κατέρης
Σκηνοθεσία-Προσαρμογή κειμένου: Διονύσης Βούλτσος
Μουσική επιμέλεια: Σοφία Καμαγιάννη
Φωτισμοί: Ευσταθία Δρακονταειδή
Βοηθός Σκηνοθέτη: Αναστασία Ντρίζη
Φωτογραφίες: Βασίλης Ζαβέρδας
Για τα κοστούμια φρόντισαν οι ηθοποιοί και για το σκηνικό ο Διονύσης Βούλτσος.
Ηθοποιοί: Κεραμίδα Έφη, Κολλυροπούλου Κατερίνα, Στεφανάτου Ιωάννα.
