Του Παναγιώτη Χατζή
Είναι εξόχως σοκαριστικό να ακούμε από την συντριπτική πλειοψηφία του επιστημονικού κόσμου ότι ο μήνας Ιανουάριος θα είναι ακόμα πιο δύσκολος από τους πολύ οδυνηρούς μήνες που ήδη διανύσαμε, είναι η αλήθεια, με μεγάλη δυσκολία.
Αλλά πέραν της πανδημίας έχουμε να αντιμετωπίσουμε πολλά άλλα προβλήματα που προκύπτουν από αυτήν και που θέλουν πρόληψη αλλά και άμεσες λύσεις με πρωτοβουλίες του κράτους. Θα σημειώσω ότι για τα θέματα αυτά δεν υπάρχει χρόνος για ανούσιες συσκέψεις χαρτογιακάδων και μάνατζερ. Η Κυβέρνηση έχει υποχρέωση να δει, να μιλήσει με την κοινωνία και το σημαντικότερο να την καταλάβει.
Θα μου επιτρέψετε στο σημείο αυτό να θέσω το πρώτο ζήτημα. Είναι τα «λουκέτα». Γιατί πιστεύω ότι πολλές από τις επιχειρήσεις που έχουν υποχρεωτικά ήδη κλείσει ένεκα της πανδημίας θα είναι δύσκολο να ξαναβρούν το ρυθμό τους. Και βέβαια πολλές από αυτές -κυρίως στον χώρο της εστίασης – δεν πρόκειται να ξανανοίξουν.
Πρόκειται για μια δύσκολη κατάσταση γιατί εκτός από την οικονομική συντριβή των μικρομεσαίων επιχειρηματιών θα έχουμε ταυτόχρονα και δραματική αύξηση της ανεργίας.
Θα περιμένει, λοιπόν, κανείς να δει όσο πιο γρήγορα γίνεται πρωτοβουλίες εκ μέρους της Κυβέρνησης. Όχι ευχολόγια, μεγάλες κουβέντες και υποσχέσεις χωρίς αντίκρισμα. Αλλά πρακτικές λύσεις που θα προσφέρουν οικονομική ανάταση στις μικρομεσαίες επιχειρήσεις.
Πρωτοβουλίες που θα στηρίξουν και να δημιουργήσουν προϋποθέσεις για ανάκαμψη της οικονομίας και κυρίως για στήριξη της ραχοκοκαλιάς της ελληνικής οικονομίας που είναι ακριβώς οι μικρομεσαίες επιχειρήσεις.
Προσφάτως ο Υπουργός Οικονομικών σε συνέντευξη την οποία δημοσίευσε ο “ΝΕΟΛΟΓΟΣ” δεν φάνηκε διατεθειμένος να δεσμευτεί για ένα νέο πρόγραμμα στήριξης τόσο των επιχειρήσεων αυτών όσο και των εργαζομένων σε αυτές. Αυτό θεωρητικά πρόκειται για μεγάλο ρίσκο εκ μέρους του Οικονομικού επιτελείου.
Μια τέτοια αρνητική στάση όμως δεν μπορεί να διαρκέσει για πολύ. Χρειάζεται άμεσα ένα γενναίο σχέδιο το οποίο θα πρέπει να «πατάει» γερά ώστε να δοθούν απαντήσεις στα προβλήματα που ήδη είναι σε πλήρη εξέλιξη με την προοπτική ότι οι όποιες λύσεις θα έχουν την δυναμική να αντιμετωπίσουν και εκείνα(τα προβλήματα) που θα έλθουν.
Όπως ήδη σημειώσαμε ένα κορυφαίο ζήτημα είναι η αύξηση της ανεργίας. Οι γνωρίζοντες επιμένουν ότι θα σπάσει όλα τα μέχρι σήμερα αρνητικά ρεκόρ. Ποιός λοιπόν είναι ο κυβερνητικός σχεδιασμός; Μέχρι αυτή την ώρα δεν έχουμε ιδέα ποιά μέτρα θα ληφθούν για όλους αυτούς που θα μείνουν χωρίς δουλειά και φυσικά χωρίς ασφάλιση. Ουδείς μιλάει γι αυτό. Ο πολυπράγμων και λαλίστατος Υπουργός Εργασίας περιορίζεται, από το γνωστό σαββατιάτικο τηλεοπτικό του στασίδι, να δίνει ανέξοδες υποσχέσεις. Δεν έχει σχέδιο και το μόνο που κάνει είναι να αυτολιβανίζεται. Δεν πάει έτσι γιατί ο κόσμος θέλει απαντήσεις και μόνο απαντήσεις στα προβλήματά του.
Το άλλο μεγάλο θέμα αφορά εκείνες τις επιχειρήσεις οι οποίες δεν έχουν τις αντοχές αλλά και την οικονομική δυνατότητα να ανοίξουν και πάλι. Ούτε για αυτό δεν φαίνεται να υπάρχει συγκεκριμένο σχέδιο. Οι παρατηρήσεις αυτές- και πρέπει να το επισημάνω- δεν έχουν σχέση με την πλειοδοσία στην οποία ανεύθυνα επιδίδονται τα κόμματα της αντιπολίτευσης.
Στην περίπτωση αυτή δεν χρειάζονται άναρθρες κραυγές αλλά ούτε και ψίθυροι πίσω από τις…κουρτίνες. Χρειάζεται σχέδιο και ουσιαστικές αποφάσεις. Και όπως θα έλεγε ο αείμνηστος Ανδρέας αποφάσεις εδώ και τώρα.
(από εφημερίδα Νεολόγος των Πατρών)
