Της Δήμητρας Μπαλαφούτη
Πρεµιέρα απόψε στην Κεντρική σκηνή του ΔΗΠΕΘΕ Πάτρας για το πιο διάσηµο και πολυπαιγµένο έργο του Νοµπελίστα Ιταλού συγγραφέα, Ντάριο Φο «Δεν πληρώνοµαι; Δεν πληρώνω!» .Ένα έργο που αποτυπώνει τη δυσφορία των ανθρώπων της εργατικής τάξης για την µειωµένη αγοραστική τους δύναµη λόγω πληθωρισµού. Στο Μιλάνο, λίγο µετά το πρώτο ανέβασµα του έργου τον Οκτώβριο του 1974, οργισµένοι πολίτες εισέβαλαν σε σούπερ µάρκετ και «απαλλοτρίωσαν» προϊόντα. Η πραγµατική ζωή ξεπέρασε την φαντασία της Τέχνης… Ο Ντάριο Φο υπερασπίστηκε αυτή τη µορφή πολιτικής ανυπακοής θεωρώντας ότι είναι ένας τρόπος να προκληθεί ζηµιά µόνο στα αφεντικά. Κεντρικό πρόσωπο του έργου η Αντωνία, (Νικολέτα Βλαβιανού) η οποία έχει πάρει κάποια προϊόντα από το σούπερ µάρκετ χωρίς να πληρώσει, όπως και άλλες, εξοργισµένες µε τις εξωφρενικές τιµές νοικοκυρές, και δίνει ένα µέρος από αυτά στην φίλη της Μαργαρίτα. Σύντοµα όµως εισβάλλει στο σπίτι της η αστυνοµία, που αναζητά τα κλεµµένα προϊόντα… Και αρχίζει µια σειρά ξεκαρδιστικών παρεξηγήσεων! Η Νικολέτα Βλαβιανού µε το πληθωρικό της ταλέντο µεταπηδά µε άνεση από την κωµωδία στο δράµα και σαρώνει στο πέρασµά της! Την έχουµε αγαπήσει µέσα από κωµικούς ρόλους ενώ και οι ερµηνείες της σε δραµατικούς ρόλους είναι ασυναγώνιστες. Ήρθε η ώρα να την απολαύσουµε στην Πάτρα…
Χαιρόµαστε πολύ που θα σας έχουµε στην Πάτρα…
Την αγαπώ πολύ, η µισή µου καταγωγή είναι από την Κεφαλονιά, κάποιοι συγγενείς µου έµεναν στην Πάτρα οπότε την επισκεπτόµουν πολύ συχνά από µικρή. Έχω συναισθηµατικούς δεσµούς πέρα των άλλων, είναι µια πολύ γλυκιά πόλη! Έχω µεγάλη χαρά, βρίσκοµαι εδώ έναν µήνα περίπου, κάνουµε συνεχόµενες πρόβες µε τους αγαπηµένους µου τον Θ.Θεολόγη αλλά και τον Γ. Καλατζόπουλο µε τους οποίους έχω ξανασυνεργαστεί, αλλά βρήκα και πολύ ωραία παρέα τους υπόλοιπους ηθοποιούς. Είµαστε µια πολύ ωραία παρέα.
Άρα είναι ιδανικό και το κλίµα…
Ειδικά στην κωµωδία, οι ηθοποιοί χρειάζεται να ενώνονται, να υπάρχει µια ψυχική ένωση. Μπαίνει ο ένας µέσα στην «ανάσα» του άλλου για να µπορέσει να πάρει τον καταιγιστικό ρυθµό που πρέπει να έχει. Με βάση αυτό έγινε µια εξαιρετική επιλογή και δέσαµε όλοι µαζί! Κάτι που είναι πολύ σηµαντικό.
Πως αισθάνεστε για αυτή τη συνεργασία;
Αισθάνοµαι ότι κατανοούµε ο ένας τον άλλον, έχει περάσει το «πάγωµα» της πρώτης συνεργασίας και είναι χαρά να βρισκόµαστε και πάλι µε παλιούς συνεργάτες γιατί οι κώδικες του παιξίµατος και οι ρυθµοί µας συντονίζονται πολύ πιο γρήγορα και πιο εύκολα. Είναι µια ευτυχής στιγµή και µε δεδοµένο ότι είστε µια πολύ φιλόξενη πόλη και ενεργή θεατρικά, ξέρω ότι θα αγκαλιάσετε πολύ γρήγορα αυτό το θέαµα. Η κωµωδία είναι ένα πολύ δύσκολο είδος, πιο πολύ κι από το δράµα. Πρέπει να αντιληφθείς την «ανάσα» του κοινού. Κάθε µέρα είναι µια διαφορετική παράσταση και µια συνδιαλλαγή µε το κοινό.
Υπάρχει άγχος για το πώς θα ανταποκριθεί το κοινό; Για την πρεµιέρα;
Βέβαια µεγάλο άγχος! Πάντα ειδικά στις πρεµιέρες και τις τρεις µε τέσσερις πρώτες παραστάσεις αγωνία για το πώς θα δέσει και πως θα το υποδεχτεί το κοινό. Ευελπιστώ επειδή οι Πατρινοί έχουν αίσθηση του χιούµορ, αν και αυτή δεν είναι µια παράσταση µε την έννοια του να ξεκαρδιστεί κανείς στα γέλια, έχει ουσία και νοµίζω ότι θα ανταποκριθείτε. Ο Ντάριο Φο θέλει µέσα από τη διακωµώδηση των παραστάσεων ο κόσµος να καταλάβει τα συµβαίνει γύρω του. Είναι µια προσεγµένη κωµωδία.
Πόσο επίκαιρη είναι η παράσταση;
Μια ατάκα που λέω προς το τέλος είναι οτι ότι και να κάνουµε δε τα καταφέρνουµε να τα βγάλουµε πέρα, ακόµα και να δουλεύουµε µέρα νύχτα τα χρήµατα δε φθάνουν ούτε για να φάµε! Βλέπετε ότι τα ίδια επαναλαµβάνονται και σήµερα! Ότι είχε συµβεί το ’70 στη Ιταλία το ζούµε και σήµερα. Οι θεατές θα δουν µέσα από το έργο αυτό την Ελλάδα του σήµερα.
Σας αρέσει που για µια ακόµη φορά είστε σε κωµωδία;
Για µένα η κωµωδία είναι η άλλη όψη του δράµατος. Οι κωµικοί ρόλοι έχουν µεγάλη δυσκολία γιατί πρέπει να εντοπίσεις το που πονάει ο άνθρωπος και να βρεις την αντίθετη πλευρά του. Να µπορέσεις από τον πόνο να βγάλεις το γέλιο.
Γιατί να έρθει κανείς να σας δει;
Θα περάσουνε µέσα από αυτή την παράσταση µηνύµατα του Ντάριο Φο… Ότι δεν πρέπει να σταµατήσουµε να µιλάµε, να µην κλειστούµε στο καβούκι µας πρέπει να αντιδράσουµε ο καθένας όπως µπορεί. Χωρίς όµως η ίδια η παράσταση να µας κουνάει το δάχτυλο και αυτό είναι το ωραίο… να καταλάβει ο καθένας ότι θέλει από µόνος του.
Ταυτότητα παράστασης
Συντελεστές:
Μετάφραση:
Γιάννης Καλατζόπουλος
Σκηνοθεσία:
Θανάσης Θεολόγης
Σκηνικά-κοστούµια:
Κατερίνα Παπαγεωργίου
Παίζουν οι ηθοποιοί:
Νικολέτα Βλαβιανού,
Δηµήτρης Βαµβακάς,
Μαρία Ελευθεριάδη,
Γιάννης Καλατζόπουλος,
Βασίλης Κόκκαλης,
Στέλιος Σοφός