Τώρα πια σοβαρός εθνικός λόγος είναι και η άσκηση αντιπολίτευσης από την αντιπολίτευση!
ΜΕ ΤΗΝ ΥΠΟΓΡΑΦΗ ΤΟΥ ΚΩΣΤΑ ΣΠΑΡΤΙΝΟΥ
Ο Πρωθυπουργός της χώρας διακηρύσσει από την πρώτη στιγμή που ανέλαβε το υψηλό του αξίωμα ότι οι εκλογές θα γίνουν στο τέλος της τετραετίας, πράγμα που θεωρεί θεσμική υποχρέωσή του. Δεν είμαι καθόλου σίγουρος ότι το περιβάλλον του, οι βουλευτές, οι παράγοντες και οι πολιτευτές του κόμματός του (πολιτευτής: λέξη που συναντάται μόνο στην ελληνική γλώσσα – ψάξτε σε οποιοδήποτε ελληνο-ξενόγλωσσο λεξικό, δεν θα βρείτε αντίστοιχη σε καμία άλλη) είχαν ακούσει θετικά αυτή την δέσμευση. Στο παραδοσιακά σκεπτόμενο μυαλό τους, ο χρόνος των εκλογών αποφασίζεται κατά τα συμφέροντα του κυβερνώντος κόμματος. Μάλιστα κάποιοι θεωρούν ότι είναι «δικαίωμα», κατοχυρωμένο από τη… διαστρέβλωση των συνταγματικών διατάξεων, να διαλύεται η Βουλή τη στιγμή που εξυπηρετεί την επανεκλογή της κυβερνητικής παράταξης στην εξουσία. Πολύ περισσότερο βέβαια όταν οι επερχόμενες εκλογές θα γίνουν με απλή αναλογική, πράγμα που θα έχει ως αποτέλεσμα πολύ «στριμωξίδι» και – γιατί όχι; – και τζαρτζαρίσματα για την κατάκτηση μιας βουλευτικής έδρας.
Πρόσφατα όμως ο Πρωθυπουργός έκανε μια προσεκτικότερη σχετική διατύπωση. Είπε ότι η θέλησή του για εξάντληση της τετραετίας παραμένει σταθερή, με την προϋπόθεση ότι η αντιπολίτευση δεν θα οξύνει το πολιτικό κλίμα ώστε να προκληθεί μια μακρόχρονη, επιζήμια προεκλογική περίοδος. Η διατύπωση αυτή ανοίγει νέους δρόμους στην … παραχάραξη των συνταγματικών επιταγών για πρόωρες εκλογές. Μέχρι τώρα η αιτία ή το πρόσχημα για τη διάλυση της Βουλής ήσαν οι σοβαροί εθνικοί λόγοι (εντάσεις με τους γείτονες, οικονομικά προβλήματα, μνημόνια και λοιπά ηχηρά παρόμοια). Τώρα πια σοβαρός εθνικός λόγος είναι και η άσκηση αντιπολίτευσης από την αντιπολίτευση! Πολύ ενδιαφέρουσα άποψη από πολιτικό ηγέτη που θέλει να απορρίπτει μετά βδελυγμίας τις κριτικές που του γίνονται και ισχυρίζονται ότι οι εσωκομματικοί συσχετισμοί του τον υποχρεώνουν να ενταχθεί ενθουσιωδώς στη νέα, πολύ του συρμού τελευταία, τάση της alt right (κλασσικό υπόδειγμα ο κ. Όρμπαν).
Καλόν είναι – προειδοποιεί ο Πρωθυπουργός – η αντιπολίτευση (ιδιαίτερα η αξιωματική) να ηρεμήσει, διαφορετικά θα τιμωρηθεί με πρόωρες εκλογές. Οι δημοσκοπήσεις προεξοφλούν το αποτέλεσμα μιας πιθανής άφρονος συμπεριφοράς της. Μόνο που η εμφανιζόμενη σιγουριά των δημοσκοπήσεων δεν αναιρεί την φανερά υποβόσκουσα ανασφάλεια της κάλπης ή των πιθανά διαδοχικών καλπών, οι οποίες – ως γνωστόν – είναι πάντα σε ενδιαφέρουσα κατάσταση ενώ οι δημοσκοπήσεις δεν είναι πάντα αξιόπιστο υπερηχογράφημα.
Mπαράζ επιδοματικής πολιτικής
Τούτων δοθέντων λοιπόν, η κυβέρνηση εξαπολύει ένα μπαράζ επιδοματικής πολιτικής. Επιδότηση για τα καύσιμα, επιδότηση για το ρεύμα, επιδότηση για την αγορά κλιματιστικών και ψυγείων και έχει ο θεός. Διαφωνείς; Θα με ρωτήσετε. Δεν διαφωνώ με κανένα μέτρο ανακούφισης της ταλαιπωρημένης από αλλεπάλληλες πιέσεις κοινωνίας, έχω όμως δύο παρατηρήσεις.
Η πρώτη αναφέρεται στην μέχρι πρότινος απέχθεια του κυβερνώντος κόμματος στις επιδοματικές πολιτικές, ιδιαίτερα την εποχή που ήταν αξιωματική αντιπολίτευση. Όταν η προηγούμενη κυβέρνηση προσπαθούσε, εν μέσω μνημονιακής λαίλαπας, να ανακουφίσει τα ασθενέστερα οικονομικά στρώματα με στοχευμένες ενισχύσεις, ο κ. Μητσοτάκης έλεγε ότι δεν χρειάζονται επιδόματα (ψίχουλα τα χαρακτήριζε, κι ας ήσαν σημαντικότερα από τα σημερινά) αλλά ευκαιρίες. Σήμερα, χωρίς μνημόνια, με μαξιλάρι 37 δις που παρέλαβε από την προηγούμενη κυβέρνηση, με άλλες τόσες περίπου ενισχύσεις από την ΕΕ λόγω πανδημίας, πού κρύφτηκαν οι ευκαιρίες;
Η δεύτερη έχει σχέση με την αντιμετώπιση του σημερινού προβλήματος της ακρίβειας. Η κυβέρνηση εστιάζει στην επιδοματική ενίσχυση του καταναλωτή και όχι στην αντιμετώπιση του προβλήματος στην πηγή, δηλαδή π.χ. στη μείωση του ΕΦΚ στα καύσιμα, του ΦΠΑ σε συγκεκριμένα προϊόντα πρώτης ανάγκης, στην πάταξη της κερδοσκοπίας – αλήθεια πότε θα φορολογηθούν τα υπερκέρδη των εταιριών ενέργειας και πώς; Ο υπουργός Ανάπτυξης είχε αμφισβητήσει πρόσφατα ότι υπάρχουν υπερκέρδη, αμφισβητώντας εμμέσως πλην σαφώς και τον Πρωθυπουργό. Ο ίδιος υπουργός που πρόσφατα είχε πει και το αμίμητο, ότι έχουμε τα φθηνότερα καύσιμα στην ΕΕ, αν εξαιρέσουμε τους φόρους! Πλήρης κάλυψη των εταιρειών καυσίμων και ταυτόχρονα «κρέμασμα» της κυβερνητικής πολιτικής. Πού λογοδοτούν άραγε κάποιοι και κάποιες;
Εκλογές έρχονται. Ελπίζουμε ο λαός να τους υποχρεώσει να λογοδοτήσουν σε αυτόν.
*Δημοσιεύθηκε στην εφημερίδα “Νεολόγος” των Πατρών
