ΤΟΥ ΑΝΔΡΕΑ Π. ΚΟΛΛΙΟΠΟΥΛΟΥ
antrekoll@hormail.com
Παρά τις δύσκολες οικονομικά συνθήκες, την αύξησης του κόστους της καλλιέργειας, ο καιρός μέχρι σήμερα τουλάχιστον, ευνοεί τους αγρότες. Ένα καλό παράδειγμα πάνω σε αυτό είναι η καλλιέργεια της πατάτας που φέτος αναμένεται να αφήσει ένα μεγαλύτερο κέρδος στον παραγωγό, με την τιμή της να εκτιμάται ότι θα κυμανθεί στα 40 με 50 λεπτά το κιλό, σημειώνοντας μία αύξηση της τάξεως 20 λεπτών κατά μέσο όρο.Την περασμένη περίοδο η τιμή που αφορούσε τον παραγωγό δεν ξεπερνούσε τα 30 λεπτά και σε ορισμένες περιπτώσεις ήταν ακόμα και κάτω από τα 20 λεπτά, ενώ σε όλη την επικράτεια υπήρχαν παραδείγματα όπου οι παραγωγοί αναγκάζονταν και πωλούσαν την πατάτα στα 15 λεπτά, φτάνοντας σε απόγνωση.Φέτος τα πράγματα δείχνουν να είναι διαφορετικά, ενώ ήδη έχει ολοκληρωθεί η καλλιέργεια της φθινοπωρινής πατάτας (Μάιος – Σεπτέμβριο) και έχει ξεκινήσει αυτή της ανοιξιάτικης (Δεκέμβριο – Μάρτιο), οι δύο χρονικοί περίοδοι όπου το είδος έχει έντονη παρουσία και στα χωράφια της περιοχής μας.
Ο παράγοντας του καιρού
«Είναι γεγονός ότι φέτος τα πράγματα θα είναι καλύτερα για τον παραγωγό, σε σύγκριση με την περασμένη χρονιά όπου η τιμή της πατάτας είχε πέσει αρκετά χαμηλά» τονίζει ο πρόεδρος των αγροτών – παραγωγών της Δυτικής Αχαΐας, Γιώργος Βεσκούκης.
«Όμως θα πρέπει να υπογραμμίσουμε ότι όλα αυτά είναι υποθέσεις και εκτιμήσεις που στηρίζονται κυρίως στις καιρικές συνθήκες. Μέχρι ώρας ο καιρός μας έχει βοηθήσει, αλλά όπως καταλαβαίνετε, δεν ξέρουμε αν αυτό συνεχιστεί».
Η πατάτα αποτελεί ένα από τα βασικά κηπευτικά είδη που απασχολεί τον πρωτογενή τομέα και δεκάδες αγρότες της περιοχής μας, ενώ στο λιανικό εμπόριο, με βάση τις ίδιες εκτιμήσεις, η πατάτα θα κυμανθεί μεταξύ των 60 και 80 λεπτών το κιλό.
Η ακρίβεια φέρνει ξενόφερτες
Πάντως, τα δεδομένα που έχουν να κάνουν με τις αυξήσεις και την ακρίβεια στο κόστος της παραγωγικής διαδικασίας που πλήττουν και τον πρωτογενή τομέα, έχουν φέρει μια σημαντική μείωση της καλλιέργειας, άρα και της παραγωγής.
Το γεγονός αυτό δείχνει ότι δύσκολα θα ανατραπούν και το επόμενο διάστημα οι εισαγωγές πατάτας από ξένες αγορές, κάτι που χαρακτήρισε το πρώτο 9μηνο του 2022, φέρνοντας σε ακόμα πιο δύσκολη θέση τους αγρότες – παραγωγούς της Δυτικής Ελλάδας, αλλά και γενικότερα της Πελοποννήσου.
92. 000 τόνοι από την Αίγυπτο
Σύμφωνα με τα στοιχεία του Συνδέσμου Εξαγωγέων Incofruit – Hellas, μόνο από την Αίγυπτο, η Ελλάδα τους πρώτους εννιά μήνες του 2022 έκανε εισαγωγές 102 χιλιάδων τόνων οπωροκηπευτικών, αξίας δηλαδή 41,6 εκατομμύρια ευρώ.
Από τους 102 χιλιάδες τόνους οι 91,64 χιλιάδες τόνου αφορούσαν τις αιγυπτιακές πατάτες. Το παράδειγμα αυτό είναι το πλέον χαρακτηριστικό της τακτικής που ακολουθεί η χώρα για την κάλυψη των αναγκών της εγχώριας αγοράς.
Ενώ θα έπρεπε να ενισχύσει την αγροτική της πολιτική, αύξησε τις εισαγωγές της κατά 40% σε ποσότητα και 77,7% σε αξία μέσα στο εν λόγω διάστημα, ακόμα και σε είδη που καλλιεργούνται σε όλες σχεδόν τις αγροτικές περιοχές της επικράτειας.
Η αύξηση του κόστους παραγωγής
«Οι εισαγωγές είναι εν μέρη αποτέλεσμα της μείωσης της καλλιέργειας των χωραφιών μας, εξαιτίας της τεράστιας αύξησης του κόστους της παραγωγικής διαδικασίας» τονίζει από την πλευρά του ο πρόεδρος των παραγωγών των λαϊκών αγορών της Πάτρας, Αλέκος Θανόπουλος.
«Ειδικότερα, η πατάτα από μια φθηνή σχετική καλλιέργεια που θεωρούταν, έχει αλλάξει πλέον επίπεδο, με την αύξηση που έχουν πάρει τα λιπάσματα τα οποία είναι απαραίτητα για την καλλιέργεια της.
Ακαλλιέργητα το 50% των στρεμμάτων
Μέσα στις αυξήσεις αυτές προσθέστε και όλες τις υπόλοιπες, των καυσίμων για τα τρακτέρ, το ρεύμα για τις αρδεύσεις και τα ποτίσματα και θα καταλάβετε γιατί ένα μεγάλο ποσοστό των χωραφιών έχει μείνει ακαλλιέργητο, ακόμα και τώρα που η τιμή της πατάτας παρουσιάζει πράγματι μια αύξηση για τον παραγωγό».
Σύμφωνα με τον κ. Θανόπουλο το 50% των στρεμμάτων που καλλιεργούνταν η πατάτα έχει μείνει ακαλλιέργητο και στην περιοχή μας.
Οι εισαγωγές δεν αποτελούν τη λύση
Οι εισαγωγές, όμως, του είδους για την κάλυψη των αναγκών, δεν είναι λύση, τουλάχιστον για τον αγρότη – παραγωγό. «Οι εισαγωγές μειώνουν την τιμή του κάθε είδους για τον παραγωγό και έτσι αναγκαζόμαστε να πουλάμε φθηνότερα από την πραγματική αξία του είδους, αλλά και του κόπου μας» αναφέρει ο κ. Θανόπουλος.
Σύμφωνα με τον κ. Βεσκούκη οι εισαγωγές της πατάτας, αλλά και γενικότερα των κηπευτικών – οπωροκηπευτικών προς την χώρα μας δεν προέρχονται μόνο από την Αίγυπτο. «Εισάγουμε και από άλλες χώρες, όπως η Ιταλία και η Ισπανία.
Είναι αποτέλεσμα της ελεύθερης οικονομίας, δεν μπορούμε να κάνουμε κάτι. Το ζήτημα είναι να έχουμε τη δυναμική για να βελτιώνουμε την ποιότητα του προϊόντος μας και να έχουμε από εκεί και έπειτα την βοήθεια του κράτος ως προς την πολιτική που αποφασίζει να ακολουθήσει για την αγροτική παραγωγή».
Ανάγκη ενίσχυσης της ντόπιας παραγωγής
Η πολιτική αυτή θα πρέπει να έχει κατεύθυνση την αύξηση της παραγωγής, την καλλιέργεια των χωραφιών και όχι τις εισαγωγές για να καλύψουν τις ελλείψεις που ενδεχομένως να υπάρχουν στην αγορά σε κάθε είδος.
Άλλωστε, στην περίπτωση της εισαγωγής πατάτας από την Αίγυπτο που αποτέλεσε όλο αυτό το διάστημα την βασική αγορά προέλευσης του είδους προς την χώρα μας, έφερε και διάφορα κόλπα από επιτηδείους που μπέρδεψαν τον καταναλωτή.
«Βάπτισαν» τις αιγυπτιακές ελληνικές
Σύμφωνα με την πιάτσα κάποιοι με τιμολόγια μικρών ποσοτήτων από πατάτες που προέρχονταν από την Αχαΐα και από την Ηλεία, διακινούσαν πολλαπλάσιες ποσότητες πατάτας από την Αίγυπτο, εκμεταλλευόμενοι την ανυπαρξία ελέγχων από το κράτος και την συγκυρία ότι η συγκομιδή έπεφτε το ίδιο περίπου χρονικό διάστημα.
Έτσι, εκτιμάται ότι αρκετοί από τους καταναλωτές όλους αυτούς του μήνες του 2022 έφαγαν πατάτες που χωρίς να το ξέρουν ήταν από την Αίγυπτο και είχαν «βαπτιστεί» ελληνικές.
*Δημοσιεύτηκε στην εφημερίδα Νεολόγος
