Συνέντευξη στην ΕΛΕΑΝΑ ΜΑΓΔΑΛΗΝΟΥ
eleana.magdalinou@gmail.com
Βάλσαμο για τις ψυχές των ανθρώπων είναι η ποίηση και ο Γιώργος Κοζίας αποτελεί έναν γνήσιο εκπρόσωπό της. Με οδηγό την πρόσφατη έκδοση της νέας του ποιητικής συλλογής με τίτλο «Εξάγγελος» (εκδόσεις Περισπωμένη) μιλάει στο «Νεολόγο» για τον εφήμερο παραδεισένιο κόσμο του όντος που ανάμεσα στο σκοτάδι και το φως παλεύει με τους δαίμονες του.
Νέα ποιητική συλλογή που εκδόθηκε πρόσφατα από τις εκδόσεις «Περισπωμένη». Πρόκειται για ποιήματα που «γεννήθηκαν» τις ημέρες της καραντίνας και του εγκλεισμού μας;
Τα ποιήματα του «Εξάγγελου» προηγήθηκαν της καραντίνας και του εγκλεισμού, για την ακρίβεια το πρώτο ποίημα AΤΖΕΣΙΒΑΝΟ ΠΟΛΕΜΙΣΤΗΣ γράφτηκε τον Ιούλιο του ’17:
Από το φως και την ελπίδα θαμπωμένος
πάρε επιτέλους το μαχαίρι
-ανεπίληπτα σαν τον Aτζεσιβάνο-
και χτύπα, χτύπα να διώξεις το κακό μάτι…
38 ποιήματα που μιλούν για αγάπη, μοναξιά, μέρες παραφροσύνης, για θάνατο, θλιμμένους αγγέλους, γενναίους, χαμένες ελευθερίες, πολέμους, απελπισμένες σκέψεις. Αυτός είναι ο κόσμος μας σήμερα;
Ο κόσμος δεν ήταν εκείνο που νομίζαμε…
Ο στίχος από το ποίημα «ΘΑΝΑΤΟΣ ΓΙΑ ΕΝΑΝ ΛΕΓΕΩΝΑΡΙΟ», ίσως, δίνει μιαν απάντηση στον κόσμο της βούλησης και της παράστασης, που μας περιέχει και τον περιέχουμε, τον εφήμερο παραδεισένιο κόσμο του όντος που ανάμεσα στο σκοτάδι και το φως παλεύει με τους δαίμονες του. Στο εισαγωγικό ποίημα της συλλογής «ΠΕΡΙΟΔΕΥΩΝ ΘΙΑΣΟΣ ΝΤΕΝΙΣΟΒΑ» επιχειρώ την περιγραφή αυτού του κόσμου:
Eίναι η Σιωπή, η Άγνοια, η Σκιά, η Εξέγερση, η Μανία, η Κατεδάφιση, η Άβυσσος και συγχρόνως το Κατακτημένο, το Πεινασμένο, το Εκπορνευμένο, το Όσιο, το Τρομερό, το Ηγεμονικό.
Ω, δεν αλλάζει ο ρυθμός
αυτού του κούφιου κόσμου
Που πας, ψυχή μου, με τέτοια ανθρωπότητα;
Από το ποίημα «ΣΤΟΝ ΚΑΥΚΑΣΟ ΤΟ ΦΩΣ».
Τίτλος της συλλογής αυτής «Εξάγγελος». Τι θέλει να μας αναγγείλει με αυτή του την συλλογή ο Γιώργος Κοζίας;
Να αντέξεις ως το τέλος φυτεύοντας
την αμυγδαλιά
που κάποτε στις επάλξεις θα ανθίσει
Να επιμένεις –αιφνιδιάζοντας το λυκόφως –
κι ακόμη μια φορά να δρέπεις
την άμπελο με όλα της τα στολίδια…
Από το ποίημα «PARADISO, PARADISO».
Στον «Εξάγγελο» υπάρχουν αναφορές και σε ποιητές, όπως η Nelly Sach, στον Σολωμό, στον Σεφέρη κ.ο.κ. Θα μπορούσαμε να πούμε ότι οι συγκεκριμένοι είναι οι αγαπημένοι σου ποιητές;
Η γκάμα των αγαπημένων μου ποιητών ποικίλει: Σολωμός, Σεφέρης, Πάουντ, Χαίλντερλιν κ.α. Συνήθως δίνω την εντύπωση ότι περιέχω την ποίηση πριν απ’ εμένα. Όπως είχε επισημάνει ο Θάνος Μικρούτσικος: «Σαν να περνάει όταν διαβάζεις μια ποιητική του συλλογή, όλη η ιστορία της ποίησης και όλων των ρευμάτων!».
Το «Γιουκάλι» είναι γραμμένο (Με τον τρόπο του Γ.Κ). Θες να μας πεις περισσότερα γι’ αυτό σου το ποίημα;
Το «ΓΙΟΥΚΑΛΙ» είναι ένα ταξίδι προς την αυτογνωσία, μια οδοιπορία προς την αυτοπραγμάτωση του ανθρώπου, είναι η προσπάθεια του καλλιτέχνη να δημιουργεί πραγματικότητα από το όνειρο, είναι ο ποιητικός μου τρόπος να αγγίξω την Ουτοπία:
Που γάμος και γιορτή και σχόλη
στο άγνωστο που ξεγυμνώνει
το Είναι από το Τίποτα
το Τώρα από το Παντοτινό
Της αγάπης το Γιουκάλι ας μας πάρει μακριά.
«Κάθε Ελλήσποντος έχει τον Ξέρξη του, κάθε στρατιώτης την Περσία του». Σήμερα, υπάρχει Ελλήσποντος και αν ναι, ποιος είναι ο Ξέρξης του; Ποια είναι η σύγχρονη Περσία και ποιους έχει στρατιώτες;
Και σήμερα διαφαίνεται η περσική ύβρη και η προσπάθεια της εξουσίας να ξεπεράσει τα όρια της επικράτειάς της, να μετατρέψει τη θάλασσα σε στεριά…
Είμαι αντίθετος σε ό,τι συνδέεται με την υπερβολή και την αλαζονεία της εξουσίας, χαρακτηριστικά τόσο του Ξέρξη όσο και των ενεργειών του, καθώς γνωρίζω ότι η άτη παγιδεύει τον άνθρωπο και τον ωθεί στην τιμωρία:
Κι αν ποθείς σε άλλον
γενναίο κόσμο να βρεθείς
μέσα στις ζωτικές αναλαμπές
στους νεοφώτιστους αγγέλους
……………………………………………..
Όταν το Αναπόδραστο
το τρομερό επίμονα σου γνέφει
Τούτο εστί το χρέος, μην παραδίδεσαι!
ΤΟ ΠΛΟΥΣΙΟ ΕΡΓΟ
ΤΟΥ Γ. ΚΟΖΙΑ
Ο Γιώργος Κοζίας γεννήθηκε στην Πάτρα. Σπούδασε βιβλιοθηκονομία και Ευρωπαϊκό Πολιτισμό. Εργάστηκε στον χώρο του ημερήσιου και περιοδικού Τύπου. Πρωτοδημοσίευσε στα περιοδικά «Το Δέντρο» και «Ευθύνη» το 1983. Έχει εκδώσει τις ποιητικές συλλογές: Ζωολογικός κήπος (Στιγμή, 1989), Ο μάρτυρας που δεν υπήρξε (Στιγμή, 1995), Πεδίον ρίψεων (Στιγμή, 2001), Κόσμος χωρίς ταξιδιώτες (Στιγμή, 2007), 41ος Παράλληλος (Στιγμή, 2012), Πολεμώντας υπό σκιάν… Ελεγεία και σάτιρες (Περισπωμένη, 2017) και Εξάγγελος (Περισπωμένη, 2021).
Ποιήματά του έχουν μεταφραστεί και ανθολογηθεί στα αγγλικά, γαλλικά, ισπανικά και αραβικά. Επτά πίνακες εμπνευσμένοι από την ποίηση του εκτέθηκαν στο βιβλιοπωλείο «Λεμόνι» στην έκθεση της Εύης Τσακνιά «Οι εικόνες πίσω από τις λέξεις» Οκτώβριος- Νοέμβριος 2010.
Το έργο του παρουσιάστηκε στο Μέγαρο Μουσικής Αθηνών «Ποίηση και Μουσική» Ιανουάριος 2009 και στο Διεθνές Φεστιβάλ Πάτρας «Ας μην μας καταβροχθίσουν οι κοριοί» 2013.
Επίσης, ποιήματά του έχει μελοποιήσει ο Θάνος Μικρούτσικος, Έργα για φλάουτο (WORKS FOR FLUTE) IVONA GLINKA, αφήγηση: Δημήτρης Παπανικολάου, Legend Classics, 2007 και Πέντε κείμενα μετά μουσικής: Η γη τσακισμένο καράβι, ποίηση Γιώργος Κοζίας, William Blake, Αγγελική Καθαρίου- Νέλλη Σεμιτέκολο, Ένας κόσμος χωρίς ταξιδιώτες (Γαβριηλίδης, 2013).
