Όταν ξεκίνησε η ιστορία των καταγγελιών της Ολυμπιονίκη Σοφία Μπεκατώρου για σεξουαλική παρενόχληση , έγραψα την άποψη μου γύρω από τον τρόπο το χρόνο και την εξέλιξη τέτοιων υποθέσεων , θεωρώντας ότι στο τέλος μόνο η απόλυτη αλήθεια δεν υπηρετείται και η κοινωνία δεν αλλάζει ώστε να αποφεύγονται τέτοιες εγκληματικές κατά κανόνα πράξεις .
Πιθανώς κάποιοι να διαφωνήσουν με αυτή την άποψη , αλλά σίγουρα κανείς δεν διαφωνεί με το γεγονός ότι οι εξελίξεις παρόμοιων καταγγελιών γύρω από το ελληνικό θέατρο , την τέχνη και γενικά τη showbiz έτσι όπως παρουσιάζονται πλέον κάθε μέρα , άρχισαν να ξεφεύγουν απ΄το κυρίως θέμα και να γίνονται κουραστική και αηδιαστική ιστορία…
Γαργαλιστικές λεπτομέρειες παρενοχλήσεων μεταξύ ενηλίκων με αφορμή συνεργασίες επαγγελματικού περιεχόμενου , μπερδεύονται με εκ των υστέρω καταγγελίες ακραίων συμπεριφορών και γίνονται ένα κουβάρι προς τέρψη μόνο της τηλεθέασης ή της επισκεψιμότητας στο διαδίκτυο.
Ποτέ μου δεν φαντάστηκα ότι στο χώρο του θεάματος υπάρχει τόσος αυνανισμός !Έλεος πια! Νομίζω ότι σε λίγο θα δούμε ρεπορτάζ στην τηλεόραση όπου θα ρωτιούνται καλλιτέχνες εάν αυνανίζονται στις οντισιόν για παραστάσεις ή αυτοϊκανοποιούνται με διάφορους τρόπους γύρω από τους συναδέλφους τους .
Ούτε λίγο ούτε πολύ η τόση έμπνευση και φαντασία της τέχνης φαίνεται ότι στηρίζεται στη σεξουαλική διαστροφή ή τέλος πάντων τα κριτήρια της είναι σεξουαλικά! Είναι τόση η φόρα που έχουν πάρει ηθοποιοί και καλλιτέχνες για αλληλοκαταγγελίες που εμφανίστηκε κάποιος να ειδοποιεί προληπτικά δια του δικηγόρου του μη τυχόν κανείς αναφερθεί στο όνομα του ! Ο καθένας μπορεί να σκεφθεί ότι θέλει ή ότι καταλαβαίνει….
Φυσικά όπως όλα τα ‘’θαύματα’’ στην Ελλάδα , θα κρατήσει και αυτό λίγες μέρες δημοσιότητας και ύστερα θα σβήσει χωρίς να έχει διορθώσει τίποτε εκτός από όπου παρεμβαίνει η δικαιοσύνη έστω και εκ των υστέρων .Τίποτε δεν θα έχει καλυτερεύσει ούτε στο Ελληνικό αθλητισμό ούτε στο θέατρο ούτε αλλού , γιατί η κάθαρση είναι δύσκολο και διαρκές ζήτημα σε κάποιες περιπτώσεις και η αυτοκάθαρση ακόμη πιο περίπλοκη υπόθεση . Το πιο τραγικό τελικά είναι να διαπιστώνεται ότι στη ζωή όποιος έχει ανάγκη τη δουλειά ή όποιος έχει ανάγκη το χρήμα και την καταξίωση θα πρέπει συνήθως να ξεφτιλίζεται για να τα πετύχει .
Πάντοτε υπήρχε στην κοινωνία μας αυτή η πτυχή , άλλα αν υπάρχει ακόμη , φταίνε μάλλον και αυτοί που την ανέχονται μέχρι τη στιγμή που δεν την έχουν ανάγκη για να επιβιώσουν .Γιατί τον χειριστικό άνθρωπο με την ακραία συμπεριφορά του τον απομονώνεις ή τον στέλνεις στον εισαγγελέα και τον σεξομανή τον παραδίδεις μαζί με τη δικαιοσύνη και στον χλευασμό. Όταν όλα αυτά παρουσιάζονται εκ των υστέρων , όσο και αν υπάρχει η δικαιολογία του φόβου , το δίκιο έχει χαθεί στο δρόμο…..
Δυστυχώς η δικαιοσύνη στη χώρα μας δεν βλέπει πρωινάδικα και τηλεμαγκαζίνο ούτε διαβάζει ειδησεογραφικά σαϊτ στο internet.Κυρίως δε απ’ ότι φαίνεται δεν μπαίνει στο face book. Γιατί αλλιώς θα είχαν απαλλαγεί εδώ και μέρες τα αυτιά και τα μάτια μας από το άνευ όρων και τέλος ξεκατίνιασμα τόσων δημόσιων προσώπων. Γιατί κάποιος πρέπει να προστατέψει και εμάς από όλους αυτούς που δεν μπορούν να προστατέψουν τον εαυτό τους και τους άλλους γύρω τους…..
(από εφημερίδα “Νεολόγος”, ένθετο “Κόσμος”).
