Γ. Παπανδρέου: Ας αξιοποιήσουμε κάθε δυνατότητα και μέσον, για να αλλάξουμε

16.12.2020 / 18:26
87359867_10158403884142044_45269831473168384_o

O χαιρετισμός του Γιώργου Παπανδρέου στο Φόρουμ Ανάπτυξης, έχει ως εξής:

«Σας ευχαριστώ για την πρόσκλησή σας και εύχομαι επιτυχία στις εργασίες του Φόρουμ Ανάπτυξης. Το φετινό κεντρικό θέμα του Φόρουμ, αποτελεί τη συμπύκνωση του προβληματισμού που αναπτύσσεται σε ολόκληρο τον κόσμο, ως προς το πρώτο σκέλος του, αυτό της επόμενης ημέρας της πανδημίας, αλλά πιστεύω ότι, η πραγματική πρόκληση είναι η εξειδίκευση, το δεύτερο σκέλος, αυτό που αφορά το «χαμένο μας τυρί», όπως με πολύ πρωτότυπο και ιδιαίτερα ενδιαφέροντα τρόπο προσεγγίζει στο βιβλίο του «Who Moved My Cheese», ο Spencer Johnson.

Όμως, επιτρέψετε μου κάτι ακόμη, αν αυτή είναι η πρόκληση για όλο τον κόσμο, για εμάς εδώ στην Ελλάδα, η πραγματική πρόκληση είναι να αποδεχθούμε ότι, το χαμένο μας τυρί, είναι τα συγκριτικά μας πλεονεκτήματα. Πλεονεκτήματα που όμως δεν αξιοποιούμε, γιατί απαιτείται και εμείς οι ίδιοι να αλλάξουμε, πρακτικές και νοοτροπίες.

Για να παράξουμε νέα αγαθά, καλύτερα, ποιοτικότερα, διακριτά, με ονομασία προέλευσης και δυνατότητα παραγωγής μεγάλης υπεραξίας. Και υπηρεσίες, επίσης, με συνέργειες παντού.

Για να αξιοποιήσουμε και την παράδοσή μας δημιουργικά – που διαθέτει σημαντικές δυνατότητες βιώσιμης ανάπτυξης – αντί να περιμένουμε τα έτοιμα απ´ έξω. Αν δεν το κάνουμε, τότε όχι μόνο θα γυρίσουμε στην προ της οικονομικής κρίσης περίοδο, με τις παθογένειες που μας οδήγησαν σε αυτήν, άρα και στον κίνδυνο να βρεθούμε ενώπιον μιας νέας οικονομικής κρίσης, αλλά και διπλά εκτεθειμένους.

Αφενός μεν απέναντι στα παιδιά μας, γιατί θα έχουμε δις «αμαρτήσει», και αφετέρου στην ιστορία, γιατί θα αποδειχθούμε ανάξιοι να καθορίσουμε εμείς τη μοίρα μας, παρά τις αλλεπάλληλες προειδοποιήσεις. Για να περιοριστώ στα δικά μας, στα της χώρας μας, λόγω χρόνου, θα έχουμε χάσει το τρένο που οδηγεί σε ένα βιώσιμο μέλλον, με ό,τι αυτό σημαίνει.

Ποια είναι, λοιπόν, η απάντηση στο ερώτημα που ετέθη;

Θα έχετε ακούσει πολλές φορές να τονίζω την ανάγκη μιας πραγματικής αλλαγής, που θα θέτει τον δάκτυλο επί τον τύπον των ήλων, δηλαδή των πραγματικών προβλημάτων που ταλανίζουν τους Έλληνες από την σύσταση του Ελληνικού κράτους, κάτι που ουσιαστικά αφορά την πελατειακή αντίληψη που κυριαρχεί και που αιχμαλωτίζει τις δημιουργικές δυνάμεις και τη λειτουργία του πολιτικο-οικονομικού μας συστήματος, ενώ υπονομεύει τον πραγματικό ρόλο ενός κοινωνικού κράτους που στηρίζει τον πολίτη.

Αυτό είναι το λεγόμενο Ελληνικό πρόβλημα, που μας οδηγεί ευθέως στο

συμπέρασμα ότι, το πραγματικό διακύβευμα που έχουμε, είναι να εμβαθύνουμε τη δημοκρατία, να απελευθερώσουμε τις δημοκρατικές διαδικασίες και τους θεσμούς από τον πελατειασμό και τον συγκεντρωτισμό.

Αυτός είναι ο λόγος που ταλανίζεται από την απουσία οξυγόνου η Ελληνική κοινωνία. Οι πολλές, συγκεντρωμένες επί δεκαετίες παθογένειες, υψώνουν περίκλειστα τείχη, μέσα στα οποία οι πολίτες ασφυκτιούν, ενώ κάποια συμφέροντα και κατεστημένα, που δεν ενδιαφέρονται πραγματικά για την παραγωγή και τη δημιουργία, ούτε για αξιόπιστες υπηρεσίες προς τον πολίτη, πολύ περισσότερο για

τα δικαιώματά του, καρπώνονται τη δουλειά του, τα λεφτά του, δηλαδή, τον πλούτο του Ελληνικού λαού, και υπονομεύουν το κοινό μας μέλλον.

Θα έχετε ίσως προσέξει ότι, 11 ολόκληρα χρόνια πια, από την εκδήλωση της οικονομικής κρίσης, στα τέλη του 2009, ουδέποτε έγινε μια συζήτηση που να αφορά τις αιτίες που μας οδήγησαν σε αυτήν. Γιατί άραγε;

Η απάντηση δεν είναι δύσκολη, αλλά έχει πικρή γεύση. Η ανάδειξη και η αποδοχή των πραγματικών αιτιών της κρίσης, που σημειωτέον αποτελεί και προϋπόθεση για την επίλυση των οποίων προβλημάτων, αλλά και για

ανοίξουμε στη συνέχεια δρόμους δημιουργικούς, έχει μεγάλο κόστος για εκείνους που ευνοούνται από την ύπαρξη και λειτουργία του πελατειασμού. Αφενός μεν, γιατί θα εκτεθούν, αφετέρου δε, γιατί θα απολέσουν τη δυνατότητα να λαθροβιώνουν.

Γι’ αυτό και υπάρχει αντίσταση, να γίνει αυτή η συζήτηση.

Αλλά υπάρχει και η απάντηση. Ας συζητήσουμε ανοιχτά, χωρίς προκαταλήψεις, χωρίς αχρείαστες και επιβλαβείς

συμβάσεις, χωρίς όρους, χωρίς φόβο, αλλά με το πάθος για μια καλύτερη και διαφορετική επόμενη ημέρα.

Πολιτικές και κοινωνικές δυνάμεις, μια συμμαχία αποφασισμένη να οικοδομήσει μια κοινωνία δημιουργική, με ελπίδα και προοπτική.

Οι διαφορές, δεν είναι λόγος για αδράνεια. Το αντίθετο. Είναι όρος για ένα επιτυχές αποτέλεσμα.

Υπάρχει βιώσιμη διέξοδος.

Να δράσουμε απελευθερωτικά, αντί να μεμψιμοιρούμε και να υποτασσόμαστε στην μιζέρια και την παραίτηση.

Να πάρουμε τη μοίρα μας στα χέρια μας.

Να ξανα-θεσμίσουμε τη Δημοκρατία, να δημιουργήσουμε θεσμούς που να λειτουργούν αποκεντρωμένα, συμμετοχικά, δημοκρατικά, με ισονομία, αξιοκρατία, διαφάνεια, και λογοδοσία. Να αντιμετωπίσουμε αποκλεισμούς, διακρίσεις, ανισότητες, αδικίες. Να σπάσουμε την αχρείαστη συγκεντρωτική γραφειοκρατία που συνεχίζει να θέτει εμπόδια που πνίγουν όχι μόνο τον υγιή επιχειρηματία, αλλά και τον κάθε πολίτη. Να οικοδομήσουμε κράτος δικαίου, με κοινωνική δικαιοσύνη.

Χωρίς κοινωνική συνοχή και δημοκρατικούς θεσμούς, δεν υπάρχει βιώσιμο μέλλον.

Έτσι θα δώσουμε σε κάθε πολίτη και την αίσθηση ασφάλειας που θα του επιτρέψει να δημιουργήσει, να ρισκάρει, να καινοτομήσει, με εξωστρέφεια. Ας μην ξεχνάμε: σήμερα περισσότερο από ποτέ, έχουμε περισσότερες και καλύτερες δυνατότητες. Περισσότερα χρήματα, περισσότερες επιστημονικές και τεχνολογικές δυνατότητες.

Η πανδημία, εκτός από τα μεγάλα και πρωτόγνωρα προβλήματα, έφερε ευτυχώς και κάποιες οικονομικές δυνατότητες σημαντικές, αφού η ΕΕ μετατοπίστηκε λίγο σε πιο λογικές πολιτικές επιλογές, πιο αλληλέγγυες και ουσιαστικές. Απαιτείται να αξιοποιηθούν για το κοινό καλό, αντί να επιτρέπουμε τη συγκέντρωση τους στα χέρια λίγων, αντί να τις σπαταλάμε σε χαριστικές ρυθμίσεις και να τις ξοδεύουμε χωρίς σχέδιο που να δίνει μια βιώσιμη προοπτική.

Ας αξιοποιήσουμε κάθε δυνατότητα και μέσον, για να αλλάξουμε.

Να κάνουμε την υπέρβαση, να ανοίξουμε παντού, βιώσιμους δρόμους.

Στην υγεία, την παιδεία, την εργασία, τα δικαιώματα, την επιστήμη, την έρευνα, το περιβάλλον, την οικονομία.

Είναι στο χέρι μας. Εκφράζω την ελπίδα, αυτή η ιδιόμορφη αντίφαση, να μιλούμε για το μέλλον σε περιβάλλον καραντίνας, να αποδειχθεί γόνιμη.

Οι ευκαιρίες είναι προϊόν εν ανεπαρκεία, ας μην τη σπαταλήσουμε και αυτήν τη φορά.

Ακολουθήστε το dete.gr στο Google News

Ακολουθήστε μας στο Google News απο τον υπολογιστή αλλά και από την εφαρμογή Google News του κινητού σας.

Σχετικά Άρθρα

ροή ειδήσεων

πρωτοσέλιδα