Αξιοποιώντας στο μάξιμουμ τα φρέσκα κρεμμυδάκια που φέρνουν τη φρεσκάδα της άνοιξης στα πιάτα μας.
Αρχικά, ας ξεκαθαρίσουμε ότι εφόσον έχουν καθαριστεί και πλυθεί σωστά και έχουν αφαιρεθεί τυχόν γλιστερά ή μαραμένα τμήματα και η άκρη της ρίζας τους, ολόκληρα τα φρέσκα κρεμμυδάκια είναι βρώσιμα.
Πώς προκαλείται η σύγχυση
Ορισμένες συνταγές ζητούν συγκεκριμένα τη χρήση των λευκών τμημάτων από τα φρέσκο κρεμμυδάκι, ενώ άλλες δεν προσδιορίζουν ποιο τμήμα από το φρέσκο κρεμμυδάκι αξιοποιούν, θεωρώντας την υπόδειξη προφανή και αυτόνοητη. Αυτό ίσως προβληματίζει όσους επιχειρούν τα πρώτα τους μαγειρέματα ή τους οδηγεί στην εσφαλμένη εντύπωση πως τρώγεται μόνο το λευκό τμήμα των πράσινων κρεμμυδιών. Στην πραγματικότητα ολόκληρο το φρέσκο κρεμμυδάκι είναι βρώσιμο, εφόσον έχει καθαριστεί σωστά (έχουμε βγάλει, δηλαδή, τα εξωτερικά βρώμικα και πιο χονδρά φύλλα) και έχουν αφαιρεθεί τμήματα γλοιώδη ή μαραμένα και η άκρη της ρίζας του.
Πότε χρησιμοποιείται το άσπρο και πότε το πράσινο μέρος του φρέσκου κρεμμυδιού
Εκείνο που διαφέρει συχνά είναι η φάση και ο τρόπος χρήσης κάθε μέρους από τα φρέκα κρεμμυδάκια.
Το άσπρο μέρος από το φρέσκο κρεμμυδάκι: Στις περισσότερες συνταγές όπου τα φρέσκα κρεμμυδάκια μαγειρεύονται, συνήθως -είτε αναφέρεται είτε όχι- αξιοποιείται το πολύ ανοιχτό πράσινο και το άσπρο μέρος τους, που βρίσκεται ακριβώς πάνω από τη ρίζα, η οποία πετιέται. Με άλλα λόγια χρησιμοποιούμε το λευκό τμήμα των φρέσκων κρεμμυδιών, όπως οποιοδήποτε κρεμμύδι, σοτάροντάς το ελαφρά στην αρχή. Αυτό προφανώς και δεν αποκλείειε το γεγονός να χρησιμοποιηθεί και ωμό σε ροδέλες ως προσθήκη σε σαλάτες κ.λπ.
Το πράσινο μέρος από το φρέσκο κρεμμυδάκι: Τα πιο σκούρα πράσινα φύλλα από τα φρέσκα κρεμμυδάκια, ψιλοκομμένα, χρησιμοποιούνται συνήθως ωμά, ως τραγανές και αρωματικές πινελιές στο γαρνίρισμα -όπως περίπου θα κάναμε με το σχοινόπρασο: τα ρίχνουμε πάνω σε σούπες, σε ομελέτες, σε στιρ φράι, στο φρέσκο τυρί-κρέμα, στον πουρέ της πατάτας ή την πατατοσαλάτα.
