Τα μέσα Νοέμβρη είναι πάντα η μεταβατική περίοδος από το φθινόπωρο προς τα πρώτα κρύα και την πρώτη επαφή με τις γιορτές που ακολουθούν σε 5-6 εβδομάδες. Γνωστή εταιρεία πολυκαταστήματος φροντίζει να μας βάζει τέτοιες μέρες κάθε χρόνο στο προεόρτιο κλίμα με την τηλεοπτική της διαφήμιση και τα ζαχαροπλαστεία φτιάχνουν τα πρώτα μελομακάρονα! Ακόμα δεν έχουμε στρώσει τα σπίτια μας εδώ στην νότια Ελλάδα για χειμώνα και σκεφτόμαστε που θα βρούμε κότα ‘’αλανιάρα’’ να κάνει ωραία σούπα τα Χριστούγεννα! Σιγά σιγά ‘’σκάνε μύτη’’ οι πρώτες στολισμένες βιτρίνες στο κέντρο κυρίως της Πάτρας και ο εορταστικός φωτεινός διάκοσμος στήνεται ήδη από τα συνεργεία του Δήμου για να ανάψει την παραμονή του Αγίου Ανδρέα, όπως κάθε χρόνο. Η γιορτή της επετείου από την εξέγερση του Πολυτεχνείου , είναι συνήθως το προτελευταίο ηχηρό πολιτικό γεγονός εάν υποθέσουμε ότι η επέτειος από τη δολοφονία του 15 χρόνου Γρηγορόπουλου στις 6 Δεκεμβρίου, αποτελεί την τελευταία άσκηση πολιτικής γυμναστικής κράτους και λαού, κυβέρνησης και αντιπολίτευσης πριν τα Χριστούγεννα! Αυτά μέχρι πέρυσι. Φέτος έχουμε άλλα νταβαντούρια κατά το κοινώς λεγόμενο…
Η χρονιά που μπαίνει σε καμία σαρανταριά μέρες είναι προεκλογική αφού θα έχουμε τη χαρά της κάλπης! Μια – δύο φορές να βγάλουμε κυβέρνηση και αν και εφόσον βγάλουμε, πάμε μετά να βγάλουμε Δημάρχους και Περιφερειάρχες. Αυτό σημαίνει πρακτικά ότι σύμφωνα με την εμπειρία προηγούμενων ετών στην Ελλάδα για ένα χρόνο περίπου θα επικρατεί το πολιτικό πάθος! Φαίνεται άλλωστε από τα γεγονότα των τελευταίων ημερών, όπου για πρώτη φορά η αντιπολίτευση δεν κρύβει την εμμονική χαρά της ότι επιτέλους με ‘’κάτι στριμώξαμε τον Μητσοτάκη’’… Αν κρίνουμε δε, από το μένος, το λεξιλόγιο και το παρασκήνιο όλου του πολιτικού κλίματος που επικρατεί ήδη στη χώρα 4 μήνες πριν τις βουλευτικές εκλογές, ζήτημα είναι εάν θα μπορέσουμε να φάμε μια κουταλιά σούπα με την ησυχία μας….
Έχω πει και επιμένω να το λέω ότι στην Ελλάδα η πολιτική είναι σχετικά προβλέψιμη γιατί ο κύκλος της είναι συγκεκριμένος και η παραγωγή της γίνεται συνήθως με τα ίδια υλικά εδώ και σαράντα οκτώ χρόνια! Οι κυβερνήσεις μιλούν πάντα για ξένα κέντρα που θέλουν την αποσταθεροποίηση της χώρας και οι αντιπολιτεύσεις για ανικανότητα της κυβέρνησης που πρέπει να φύγει. Όταν ήταν το ΠΑΣΟΚ στην εξουσία και ύστερα ο ΣΥΡΙΖΑ και ήταν αντιπολίτευση η ΝΔ, είχαμε φυσικά αρκετό πολιτικό πάθος, αλλά σε επίπεδο φρασεολογίας και επικοινωνίας. Όταν ήταν η ΝΔ στην εξουσία και την απειλούσε το ΠΑΣΟΚ και ύστερα ο ΣΥΡΙΖΑ , επιστρατεύονται τα πάντα ακόμα και οι πέτρες, όχι για να νικήσουν τη ΝΔ, αλλά για να την ξεφτιλίσουν τελείως! Το ίδιο θα έχουμε από εδώ και πέρα μέχρι να ανοίξει η κάλπη των εθνικών εκλογών. Γιατί εδώ παίζονται κυριολεκτικά τα ρέστα όλων. Ο Μητσοτάκης πρέπει να αποδείξει ότι μπορεί να αντέξει σε όσα η ‘’μοίρα’’ των κεντροδεξιών κυβερνήσεων άλλα και η ζωή του έφεραν να χειριστεί περισσότερο από μια τετραετία. Ο Τσίπρας έχοντας χάσει πολλές κάλπες, βουλευτικές , αυτοδιοικητικές κλπ, πρέπει να αποδείξει ότι μπορεί να ξαναγίνει πρωθυπουργός, ακόμη και αν χρειαστεί να γίνει στη χώρα ‘’το μπάχαλο’’! Και ο τρίτος της παρέας ο Ανδρουλάκης, καλείται να αποδείξει ότι δεν είναι ‘’μάπα το καρπούζι’’ που λένε…
Τα ΜΜΕ, οι επιχειρηματίες τους και το καλώς εννοούμενα πολιτικό και οικονομικό κατεστημένο, θα παίξουν από ότι φαίνεται μάλλον δίπολο προεκλογικά και όχι τριάδα. Μένει να δούμε τι θα πει ο λαός που είναι ο τελικός κριτής.
Αυτός λοιπόν ο λαός, έχει αποδείξει ότι θέλει ηρεμία, τσέπη ικανοποιητικά γεμάτη και ασφάλεια. Τους το λέει και στις δημοσκοπήσεις παρότι τα κόμματα κοιτάνε αλλού…
Γι αυτό όσο περνάει ο καιρός ακόμη και αν μας τρελαίνουν όλοι με την τοξικότητα της πολιτικής καθημερινότητας ,στο τέλος με τα κριτήρια του λαού θα πολιτευθούν. Απλά χρειάζεται υπομονή να αντέξουμε τα πάθη τους, για να μη τα μπερδέψουμε με τα δικά μας…
