Του Δήμου Βερύκιου
Η Δυτική Ελλάδα μεγάλωσε κατά 6 ναυτικά μίλια από την περασμένη Κυριακή καθώς η χώρα άσκησε το κυριαρχικό της δικαίωμα να επεκτείνει τα χωρικά της ύδατα στο Ιόνιο από τα 6 στα 12 ναυτικά μίλια.
Με μια λιτή ανακοίνωση το Ελληνικό Υπουργείο Εξωτερικών γνωστοποιεί ότι: «Δημοσιεύτηκε στην Εφημερίδα της Κυβερνήσεως και ετέθη σε ισχύ το Προεδρικό Διάταγμα περί κλεισίματος κόλπων και χάραξης ευθείων γραμμών βάσης στη θαλάσσια περιοχή του Ιονίου και των Ιονίων νήσων μέχρι το Ακρωτήριο Ταίναρο της Πελοποννήσου.
Το Προεδρικό Διάταγμα εκδόθηκε σε εφαρμογή του κυρωτικού νόμου της Σύμβασης των Ηνωμένων Εθνών του 1982 για το Δίκαιο της Θάλασσας».
Έτσι απλά! Μα τόσο απλά και τόσο δύσκολα καθώς για να φτάσουμε την 27η Δεκεμβρίου του 2020 είχε προηγηθεί έντονο παρασκήνιο, προβληματισμός και ανησυχία σε διπλωματικό – στρατιωτικό και οικονομικό επίπεδο.
Σήμερα, η συντριπτική πλειονότητα των κρατών έχει αιγιαλίτιδα ζώνη 12 ναυτικά μίλια. Η Ελλάδα σύμφωνα με τον νόμο 230 του 1936 έχει αιγιαλίτιδα ζώνη 6 ναυτικών μιλίων. Έκταση 6 ναυτικών μιλίων έχει και η Τουρκία στο Αιγαίο (στη Μαύρη Θάλασσα έχει αιγιαλίτιδα ζώνη 12 ν.μ.).
Σύμφωνα με το Διεθνές Δίκαιο, τα κράτη εκείνα που – όπως η Ελλάδα – έχουν αιγιαλίτιδα ζώνη μικρότερη των 12 μιλίων δικαιούνται να επεκτείνουν τα χωρικά τους ύδατα μέχρι το ανώτατο όριο που προβλέπει το άρθρο 3 της UNCLOS, δηλαδή στα 12 ναυτικά μίλια.
Πρόκειται για μια ιστορική απόφαση με ισχυρό συμβολισμό. Διπλωματικές, στρατιωτικές και οικονομικές προεκτάσεις, έντονο παρασκήνιο και κινήσεις «ματ» στην γεωπολιτική σκακιέρα της Ανατολικής Μεσογείου.
Ο «Νεολόγος» αποκαλύπτει σήμερα άγνωστες πτυχές και λεπτομέρειες που κρύβονταν για χρόνια, για δεκαετίες ολόκληρες στα μεγάλα βάθη του Ιόνιου Πελάγους.
Ο προβληματισμός
Παρ´ ότι από το 1982 έχει επικυρωθεί ο νόμος της Σύμβασης των Ηνωμένων Εθνών για το Δίκαιο της Θάλασσας, η Ελλάδα διστάζει να προχωρήσει στην επέκταση των χωρικών της υδάτων στα 12 ναυτικά μίλια λόγω των απειλών της Τουρκίας. Δεν τα επεκτείνει ούτε και εκ Δυσμάς, στο Ιόνιο Πέλαγος παρ´ ότι διαπιστώνει ότι τα Επτάνησα και η ευρύτερη περιφέρεια της Δυτικής Ελλάδας ζημιώνονται οικονομικά (αλιεία) και ταυτόχρονα αναπτύσσονται εστίες λαθρεμπορίας στις ερημονησίδες του Ιονίου Πελάγους.
Μυστηριώδεις επισκέπτες…
Ήταν αρχές του 1994 όταν συναντάω σε φιλικό σπίτι τον τότε διοικητή της ΕΥΠ – σύμβολο του αντιδικτατορικού αγώνα – ναύαρχο Λεωνίδα Βασιλακόπουλο και τον ρωτάω:
– Τι σε ανησυχεί περισσότερο ναύαρχε; Εκείνος μ΄ ένα αφοπλιστικό χαμόγελο μου απαντάει: «Το Ιόνιο»!
– Το Ιόνιο; Τον ρωτάω απορριμμένος…
«Ναι το Ιόνιο» επαναλαμβάνει και μου εξηγεί που έγκειται η ανησυχία του.
Α) Αυτή την στιγμή το Ιόνιο είναι ξέφραγο. Καταργήσαμε την Ναυτική Διοίκηση Κρητικού και Ιονίου Πελάγους. Δεν έχουμε επεκτείνει τα χωρικά μας ύδατα στα 12 ν.μ. με αποτέλεσμα οι Ιταλοί ψαράδες να φτάνουν στα 10 νμ από τις ελληνικές ακτές για να ψαρέψουν. Πιο μέσα τα βάθη είναι μεγάλα και το ψάρεμα καθίσταται αδύνατον.
Β) Παρατηρείται μεγάλη επισκεψιμότητα Ιταλών κατά τους χειμερινούς μήνες στα μικρά νησιά του Ιονίου. Αυτό δεν αρέσει καθόλου στον ναύαρχο! Τι θέλουν οι Ιταλοί μέσα στο καταχείμωνο στους Αντίπαξους, την Ερεικούσα, το Μαθράκι, τους Οθωνούς, τις Στροφάδες το σύμπλεγμα των ερημονησίδων στα νότια της Ζακύνθου; Φυσιολάτρες, «χομπίστες» κυνηγοί και ψαράδες,… βοτανολόγοι ή λαθρέμποροι και πειρατές που ελέγχουν τα κοντραμπάτα καταμεσής του Ιονίου;
Τολμώ να παρατηρήσω: Μήπως κύριε Αρχηγέ είναι υπερβολική η ανησυχία σου για το Ιόνιο;
Ο ναύαρχος είναι κάθετος: Καθόλου υπερβολικός! «Φύλαγε τα ρούχα σου για να έχεις τα μισά».
– Τα μισά γιατί; Διότι δεν ξέρει κανείς πως θα εξελιχθούν τα πράγματα τα επόμενα χρόνια. Τώρα οι σχέσεις μας με την Ιταλία είναι πολύ καλές, αυτό δεν σημαίνει ότι θα παραμείνουν έτσι εσαεί. Πρέπει να μπει μια τάξη στο Ιόνιο. Οι Ιταλοί ψαράδες δεν μπορούν να έρχονται μέσα στα πόδια των ελληνικών ακτών και να ψαρεύουν εις βάρος των Ελλήνων ψαράδων. Δεν πρέπει να αφήνουμε τους Ιταλούς μαφιόζους να κάνουν κοντραπάτα τους Στροφάδες!
– Και πως μπορούμε να περιορίσουμε την δράση τους κύριε Ναύαρχε;
«1ον : Με την λήψη δραστικών μέτρων που θα αποτρέπουν – απαγορεύουν ανεπιθύμητες επισκέψεις στα μικρονήσια του Ιονίου. Θα τα κηρύξουμε υδροβιότοπους και καταφύγια για αποδημητικά πτηνά. Στις Στροφάδες συγκεντρώνονται τα τρυγόνια, επομένως κανείς δεν θα πρέπει να τα ενοχλεί», μου λέει ο ναύαρχος και μου κλείνει το μάτι και συμπληρώνει «Και επειδή θα έχουμε με κάνουμε με Ιταλούς μαφιόζους θα στείλουμε και μια Ομάδα βατραχανθρώπων που θα επεμβαίνουν με τα φουσκωτά όταν πάνε να κάνουν κοντραπάντα…»
2ον: Με την επέκταση των χωρικών μας υδάτων στο Ιόνιο στα 12 ν.μ.
– Και γιατί δεν τα επεκτείνουμε ναύαρχε;
Ο ναύαρχος Λεωνίδας Βασιλικόπουλος εξηγεί ότι ένα μεγάλο μέρος του διπλωματικού κατεστημένου απορρίπτει μια τέτοια προοπτική, διότι κινείται στην λογική ότι μια μονομερή απόφαση η οποία θα περιλαμβάνει επέκταση στα 12 μίλια στο Ιόνιο πλην του Αιγαίου, επί της ουσίας αναγνωρίζει τις αιτιάσεις της Άγκυρας ότι το Αιγαίο υπόκειται σε ειδικό καθεστώς και όχι σε αυτά που ορίζουν το Διεθνές Δίκαιο και το Δίκαιο της Θάλασσας. Επομένως θεωρούν οι διπλωμάτες ότι κάθε τμηματική επέκταση, και όχι συνολική, βλάπτει ανεπανόρθωτα τα εθνικά συμφέροντα της χώρας. Η τμηματική επέκταση είναι για πολλούς διπλωμάτες «προβληματική» γιατί αφήνοντας εκτός το Αιγαίο ενισχύει τη θέση της Τουρκίας ότι σε αυτό επικρατούν «ειδικές συνθήκες»…
Όλα αυτά το 1994 ! Ωστόσο τα χρόνια περνάνε. Οι Στροφάδες και τα αλλά μικρονήσια του Ιονίου ελέγχονται πολύ καλύτερα. Ωστόσο οι εντάσεις στα ελληνοτουρκικά αυξομειώνονται και τα απόνερα φτάνουν έως και το Ιόνιο. Η πολιτική της Άγκυρας γίνεται ολοένα και πιο αναθεωρητική και διαρκώς πιο απειλητική! Δείχνει τα δόντια της και τις προθέσεις της σε ολόκληρη την περιοχή της Μέσης Ανατολής, του Καυκάσου, της Βόρειας Αφρικής και της Ανατολικής Μεσογείου…
Το Ιόνιο στο «μάτι» της Τουρκίας
Η Τουρκία έχει στα σκαριά ένα εξοπλιστικό πρόγραμμα μαμούθ μέσω του οποίου αποκαλύπτει και την στρατηγική της σκέψης. Κάνει ταυτόχρονα δυο παραγγελίες. Στην Ισπανία παραγγέλνει ένα μικρό αεροπλανοφόρο που θα το ονομάσει «ΑΝΑΤΟΛΟΥ» και στην Αμερική παραγγέλνει 18 F-35 κάθετης προσγείωσης & απογείωσης για το υπό κατασκευή αεροπλανοφόρο…
Στο Γενικό Επιτελείο γίνεται κατανοητό ότι η Τουρκία ετοιμάζεται για αεροναυτικές επιχειρήσεις ΚΑΙ στο Ιόνιο! Στόχος της Τουρκίας είναι:
• Σε μια γενικευμένη κρίση να έχει την δυνατότητα διάσπασης του προσανατολισμού των ελληνικών αεροναυτικών δυνάμεων καθώς θα έχουν να αντιμετωπίσουν ταυτοχρόνως τουρκικές αεροναυτικές προσβολές όχι μόνο από το Αιγαίο αλλά και από το Ιόνιο.
• Αεροναυτική παρουσία και δυνατότητα άμεσης παρέμβασης στα Δυτικά Βαλκάνια (Αλβανία – Κοσσυφοπέδιο)
Το απειλητικό περιβάλλον που διαμορφώνεται στο Ιόνιο τα τελευταία χρόνια, όχι από τις όμορες χώρες αλλά από την Τουρκία σε συνδυασμό με την στρατιωτική παρουσία της και στην Λιβύη, αναγκάζει την Ελλάδα να προβεί σε άμεσες κινήσεις σε στρατιωτικό και διπλωματικό επίπεδο.
• Σε στρατιωτικό επίπεδο αποφασίζεται η επανασύσταση της Ναυτικής Διοίκησης Κρητικού και Ιονίου Πελάγους και ταυτοχρόνως αναβαθμίζονται τα επιχειρησιακά σχέδια των τριών αεροπορικών βάσεων της Δυτικής Ελλάδας (Ανδραβίδα – Άραξος – Άκτιο) καθώς και τα ραντάρ του Νοτιοδυτικού τομέα.
• Σε διπλωματικό επίπεδο επανεξετάζεται η θέση για μονομερή επέκταση των χωρικών υδάτων στο Ιόνιο.
Η παρούσα κυβέρνηση σταθμίζοντας τα δεδομένα του τελευταίου έτους (τουρκο – λιβυκό μνημόνιο, τουρκική στρατιωτική παρουσία στην Λιβύη, τουρκική επιθετική στρατιωτική παρουσία σε όλο το εύρος της Ανατολικής Μεσογείου) αποφασίζει να προχωρήσει στην επέκταση των ελληνικών χωρικών υδάτων στο Ιόνιο παρότι η ΝΔ ως αντιπολίτευση είχε ασκήσει κριτική στην αντίστοιχη εξαγγελία του Νίκου Κοτζιά τον Οκτώβριο του 2018.
Κατά την αποχώρηση του από το ΥΠΕΞ ο Νίκος Κοτζιάς ανακοίνωσε ότι είναι έτοιμα τα Προεδρικά Διατάγματα που θα επεκτείνουν την ελληνική αιγιαλίτιδα ζώνη (τα «χωρικά ύδατα») στο Ιόνιο, από τους Οθωνούς μέχρι τα Αντικύθηρα, στα 12 ν.μ., δηλώνοντας μάλιστα ότι η χώρα για πρώτη φορά μετά από 70 χρόνια και την ένωση με τα Δωδεκάνησα αυξάνει την κυριαρχίας της.
Το είπε αυτό ο Κοτζιάς διότι τα χωρικά ύδατα ανήκουν στον στενό ορισμό της κυριαρχίας, αποτελούν δηλ. τμήμα της επικράτειας μιας χώρας και δεν αποτελούν απλώς έκταση στην οποία μια χώρα ασκεί κάποια κυριαρχικά δικαιώματα όπως είναι οι εκτάσεις που ανήκουν στη ΑΟΖ ή την υφαλοκρηπίδα μιας χώρας.
Ωστόσο φεύγοντας από ΥΠΕΞ ο Κοτζιάς, επιχειρήθηκε αλλαγή των σχεδίων. Ο Αλέξης Τσίπρας που για μικρό χρονικό διάστημα εκτελεί και χρέη υπουργού Εξωτερικών υποστηρίζει ότι θα προχωρήσει στην επέκταση των χωρικών υδάτων με ψήφιση νόμου και όχι προεδρικό διάταγμα και ότι θα το έκανε μετά τις ευρωεκλογές.
Τελικώς την περασμένη Κυριακή, 3η μέρα των Χριστουγέννων η κυβέρνηση Μητσοτάκη υλοποιεί το σχέδιο Κοτζιά.
Αυτό πρακτικά σημαίνει ότι:
• Οι Ιταλοί ψαράδες για να έρχονται να ψαρεύουν σε απόσταση μικρότερη των 12 νμ από τις ελληνικές ακτές θα πρέπει να ζητούν άδεια.
• Ξένα πλοία εμπορικά ή πολεμικά δεν θα μπορούν να προσεγγίσουν σε απόσταση μικρότερη των 12 νμ εάν προηγουμένως δεν έχουν λάβει άδεια από τις αρμόδιες ελληνικές αρχές. Άλλο να επιχειρεί ο αντίπαλος σε απόσταση μόλις 6 ναυτικών μιλίων από τις ακτές σου και αλλά από απόσταση 12 νμ.
Είναι διαφορετικός και ο χρόνος της δίκης του αντίδραση…
Το Ρωσικό αγκάθι των Αντικυθήρων
Ο Ν. Κοτζιάς κατά την αποχώρηση του από το ΥΠΕΞ το 2018 είχε αποκαλύψει ότι ετοιμαζόταν και δεύτερη επέκταση χωρικών υδάτων στα 12 νμ που θα αφορούσε από τα Αντικύθηρα στην Κρήτη, σημειώνοντας ότι απλώς θέλει το τσεκάρισμα από διεθνείς χαρτογράφους, ενώ θέλει ξανά μέτρημα το κομμάτι από τα Αντικύθηρα μέχρι και τον Σαρωνικό και από τον Σαρωνικό μέχρι τον Παγασητικό, τη Μαγνησία, περιλαμβάνοντας και την Εύβοια.
Ωστόσο το δεύτερο σχέδιο επέκτασης των χωρικών υδάτων στην περιοχή των Αντικυθήρων προσκρούει στο αίτημα της Μόσχας να παραμείνουν ανέγγιχτα τα αγκυροβόλια της Ρωσίας που διατηρεί από τον Β Παγκόσμιο Πόλεμο και βρίσκονται σε απόσταση μόλις 7,5 νμ από τις ελληνικές των Ακτικυθήρων.
Το θέμα της επέκτασης των χωρικών υδάτων και το «αγκάθι» του Ρωσικού αγκυροβολίου των Αντικυθήρων έχει τεθεί στο τραπέζι των συνομιλιών μεταξύ των υπουργών Εξωτερικών της Ελλάδας και της Ρωσίας.
Ενδεικτική είναι η δήλωση της Μαρίας Σαχάροβα εκπροσώπου του Ρωσικού υπουργείου Εξωτερικών για το συγκεκριμένο θέμα: «Η Ρωσία υπέγραψε τη Σύμβαση των Ηνωμένων Εθνών για το Δίκαιο της Θάλασσας και η θέση της, η οποία «βασίζεται σε διεθνή νομικά πρότυπα που περιλαμβάνονται σε αυτό το έγγραφο» είναι ότι «Σε περιπτώσεις όπου μια χωρική θάλασσα πρέπει να οριοθετηθεί μεταξύ γειτονικών κρατών, αυτό το ζήτημα πρέπει να αντιμετωπιστεί σύμφωνα με το διεθνές δίκαιο».
Να δηλώσουμε ότι η επέκταση στο Ιόνιο δεν είναι σε αντιδιαστολή με το Αιγαίο
Ο πρώην υπουργός Εξωτερικών και Άμυνας Ευάγγελος Βενιζέλος διαχρονικά εκφράζει έντονες ενστάσεις ως προς την μονομερή επέκταση των χωρικών υδάτων στο Ιόνιο στα 12 μίλια.
Με ανάρτησή του στα κοινωνικά δίκτυα, ο κ. Βενιζέλος αφήνει αιχμές για την κίνηση αυτή, τονίζοντας ότι θα πρέπει να εντάσσεται σε μια συνολική στρατηγική. Αναφέρει συγκεκριμένα: «Εφόσον στόχος μας είναι η διαπραγμάτευση με την Τουρκία για τη μόνη νομική διαφορά που αναγνωρίζει η Ελλάδα, δηλαδή την οριοθέτηση της υφαλοκρηπίδας και της ΑΟΖ στο Αιγαίο και την Αν. Μεσόγειο, προκειμένου να επιτευχθεί συμφωνία ή από κοινού προσφυγή στη Χάγη, πρέπει να εντάσσουμε όλες τις ‘μερικές’ κινήσεις σε ένα σχεδιασμό που διατηρεί και ενισχύει την βασική μας επιχειρηματολογία».
Ο κ. Βενιζέλος τονίζει ακόμη, πως όλες οι ελληνικές κυβερνήσεις δεν έκαναν την εύκολη κίνηση της μερικής επέκτασης των χωρικών υδάτων «προς Δυσμάς» για να μη υπάρξει αντιδιαστολή «προς Ανατολάς», και κυρίως για να μη θεωρηθεί ότι γίνεται έμμεσα αποδεκτή η θεωρία περί «ειδικών περιστάσεων» στο Αιγαίο. Προσθέτει δε, ότι «υπό τις παρούσες συνθήκες και εφόσον η κυβέρνηση επιλέγει αυτές τις ‘μερικές’ κινήσεις, θεωρώ αναγκαίο να προβεί στη ρητή δήλωση ότι η επέκταση των χωρικών υδάτων στο Ιόνιο δεν συνιστά αντιδιαστολή προς το Αιγαίο. Επιπλέον θεωρώ ότι τώρα πλέον, η ελληνική κυβέρνηση πρέπει να καλέσει όσες χώρες της Ανατολικής Μεσογείου δεν έχουν ήδη χωρικά ύδατα 12 ν.μ., να επεκτείνουν τα χωρικά τους ύδατα, ώστε όλες οι χώρες της περιοχής να βρίσκονται στην ίδια θέση. Αυτό αφορά πρωτίστως την Ελλάδα και την Τουρκία. Αυτή είναι τώρα η κρίσιμη περιοχή και όχι το Ιόνιο».
Ο πρώην πρόεδρος του ΠΑΣΟΚ, υπενθυμίζει πως όταν η κυβέρνηση ΣΥΡΙΖΑ – ΑΝΕΛ είχε εξαγγείλει το 2018 την πρόθεσή της να προβεί σε μερική επέκταση στα 12 ν.μ., των ελληνικών χωρικών υδάτων στο Ιόνιο, ο ίδιος είχε αντιταχθεί, επισημαίνοντας ότι μια παρόμοια κίνηση επιτρέπει την αντιδιαστολή με το Αιγαίο και την Ανατολική Μεσόγειο – και ο εκπρόσωπος της ΝΔ είχε διατυπώσει τότε την ίδια θέση.
«Ουδείς είχε θεωρήσει τα τελευταία 46 χρόνια, ότι υπήρχαν αντιρρήσεις ως προς την επέκταση των ελληνικών χωρικών υδάτων από την
Ιταλία και την Αλβανία, δυο χώρες που έχουν προ πολλού χωρικά ύδατα 12 ν.μ. Το γεγονός αυτό δεν μας εμπόδισε άλλωστε, να συνάψουμε το 1977 με την Ιταλία τη συμφωνία οριοθέτησης της υφαλοκρηπίδας και να υπογράψουμε το 2009 τη συμφωνία οριοθέτησης θαλασσίων ζωνών με την Αλβανία που δυστυχώς υπαναχώρησε».
Τέλος, ο κ. Βενιζέλος επισημαίνει πως, χωρίς να αμφιβάλλει για τις προθέσεις της κυβέρνησης, επιμένει στην ανάγκη να υπάρχει «στρατηγικός ειρμός» στην εξωτερική. Όλες οι ελληνικές κυβερνήσεις δεν έκαναν την εύκολη κίνηση της μερικής επέκτασης των χωρικών υδάτων «προς Δυσμάς» για να μη υπάρξει αντιδιαστολή «προς Ανατολάς» και κυρίως για να μη θεωρηθεί ότι γίνεται έμμεσα αποδεκτή η θεωρία περί «ειδικών περιστάσεων» στο Αιγαίο.
Δεν αμφιβάλλω για τις προθέσεις της κυβέρνησης. Επιμένω όμως στην ανάγκη να υπάρχει στρατηγικός ειρμός.
Ώς τώρα έχουμε:
Πρώτον, μερική οριοθέτηση της ΑΟΖ με την Αίγυπτο δυτικά του 28ου μεσημβρινού, όχι όμως στην περιοχή ανατολικά του 28ου μεσημβρινού, όπου επί εβδομάδες τώρα αναπτύσσεται η τουρκική προκλητικότητα και όπου η Ελλάδα υπερασπίζεται με τον στόλο της τα κυριαρχικά της δικαιώματα επί της υφαλοκρηπίδας θεωρώντας ότι έχει πλήρη επήρεια το νησιωτικό συγκρότημα Καστελλόριζου μέχρι τα απώτατα όρια.
Δεύτερον, μερική ανακήρυξη ΑΟΖ αμέσως για την περιοχή που οριοθετήθηκε με την Αίγυπτο και όταν εκδοθεί σχετικό προεδρικό διάταγμα στην περιοχή που οριοθετήθηκε με την Ιταλία, όχι όμως στις περιοχές όπου δεν έχει γίνει οριοθέτηση.
Τρίτον, μερική επέκταση χωρικών υδάτων στα 12 ν.μ. μόνο στο Ιόνιο.
Εφόσον στόχος μας είναι η διαπραγμάτευση με την Τουρκία για τη μόνη νομική διαφορά που αναγνωρίζει η Ελλάδα, δηλαδή την οριοθέτηση της υφαλοκρηπίδας και της ΑΟΖ στο Αιγαίο και την Αν. Μεσόγειο προκειμένου να επιτευχθεί συμφωνία ή από κοινού προσφυγή στη Χάγη, πρέπει να εντάσσουμε όλες τις «μερικές» κινήσεις σε ένα σχεδιασμό που διατηρεί και ενισχύει την βασική μας επιχειρηματολογία.
Υπό τις παρούσες συνεπώς συνθήκες και εφόσον η κυβέρνηση επιλέγει αυτές τις «μερικές» κινήσεις, θεωρώ αναγκαίο να προβεί στη ρητή δήλωση ότι η επέκταση των χωρικών υδάτων στο Ιόνιο δεν συνιστά αντιδιαστολή προς το Αιγαίο.
Επιπλέον θεωρώ ότι τώρα πλέον η ελληνική κυβέρνηση πρέπει να καλέσει όσες χώρες της Ανατολικής Μεσογείου δεν έχουν ήδη χωρικά ύδατα 12 ν.μ. να επεκτείνουν τα χωρικά τους ύδατα ώστε όλες οι χώρες της περιοχής να βρίσκονται στην ίδια θέση. Αυτό αφορά πρωτίστως την Ελλάδα και την Τουρκία. Αυτή είναι τώρα η κρίσιμη περιοχή και όχι το Ιόνιο.
Η ιστορική ανακοίνωση του ΥΠΕΞ
Με την δημοσίευσή του στην Εφημερίδα της Κυβερνήσεως, τέθηκε σε ισχύ το Προεδρικό Διάταγμα περί κλεισίματος κόλπων και χάραξης ευθείων γραμμών βάσης στη θαλάσσια περιοχή του Ιονίου και των Ιονίων νήσων μέχρι το Ακρωτήριο Ταίναρο της Πελοποννήσου.
Το Προεδρικό Διάταγμα εκδόθηκε σε εφαρμογή του κυρωτικού νόμου της Σύμβασης των Ηνωμένων Εθνών του 1982 για το Δίκαιο της Θάλασσας. Αποτελεί απαραίτητο βήμα για την διαδικασία επέκτασης της αιγιαλίτιδας ζώνης της χώρας στην ανωτέρω περιοχή, ενέργεια που αποτελεί, με βάση τη Σύμβαση, αναφαίρετο δικαίωμα της χώρας.
Το Προεδρικό Διάταγμα επισημαίνει ότι η Ελλάδα επιφυλάσσεται για την άσκηση και στις λοιπές περιοχές της Επικράτειάς της των αντιστοίχων δικαιωμάτων της, όπως αυτά απορρέουν από τη Σύμβαση για το Δίκαιο της Θάλασσας, η οποία αποτυπώνει διεθνές εθιμικό δίκαιο.
Η Ελλάδα, αυστηρά προσηλωμένη στην προάσπιση του Διεθνούς Δικαίου, συμπεριλαμβανομένου του Δικαίου της Θάλασσας ενεργεί πάντα με γνώμονα τη Διεθνή νομιμότητα».
(εφ. Νεολόγος των Πατρών)
