Το μεσημέρι της Παρασκευής 2 Σεπτεμβρίου του 1955 στις 2.15 το μεσημέρι η διερχόμενη εμπορική αμαξοστοιχία με αριθμό 151, κατακρημνίζεται μεταξύ Ψαθοπύργου και Παναγοπούλας. Ως αιτία του δυστυχήματος αναφέρεται το γεγονός ότι η γέφυρα που υπήρχε στο σημείο είχε καταστραφεί από τα ορμητικά νερά και τα φερτά υλικά, εξαιτίας των βροχοπτώσεων. Αποτέλεσμα της πτώσης ήταν να βρει τραγικό θάνατο ο μηχανοδηγός και να τραυματιστούν τρεις από το επιβαίνoν προσωπικό. Η είδηση προκαλεί συναγερμό στα γραφεία της εφημερίδας του «Νεολόγου» των Πατρών, ο οποίος την επομένη κυκλοφορεί με κεντρικό θέμα το σιδηροδρομικό δυστύχημα. Στην πρώτη σελίδα της εφημερίδας δημοσιεύεται εκτενές ρεπορτάζ με τον τίτλο: «Η ατμομηχανή και πέντε βαγόνια αμαξοστοιχίας κατεκρημνίσθησαν εις χείμαρρον, φονευθέντος του οδηγού και τραυματισθέντων τριών. Η εκτροχίασις οφείλεται εις καταστροφήν γέφυρας από ορμητικά ύδατα». Μάλιστα, στην πρώτη σελίδα της εφημερίδας δημοσιεύονται και φωτογραφίες οι οποίες έχουν ληφθεί λίγα λεπτά μετά το δυστύχημα. «Η ατμομηχανή ανεστραμμένη κάτωθι της γέφυρας και εν μέσω όγκων, χωμάτων και λίθων που συνεσώρευσεν ο χείμαρρος», γράφει χαρακτηριστικά η λεζάντα της φωτογραφίας.
Όπως αναφέρεται στο ρεπορτάζ του «Νεολόγου» των Πατρών: «Το δυστύχημα ήτο συνεπεία καταβαραθρώσεως της μηχανής της υπ’ αριθ. 151 εμπορικής αμαξοστοιχίας, είς χείμαρρον βάθους πέντε μέτρων και εκτροχιασμού πέντε βαγονίων, παρασυρθέντων υπό των ύδατων, τα οποία όρμητικώς κατέρχοντο από των υπερκειμένων λόφων, λόγω των χθεσινών καταρρακτωδών βροχών». Αποτέλεσμα του δυστυχήματος ήταν να διακοπεί η κυκλοφορία, όχι μόνο στη σιδηροδρομική γραμμή αλλά και στην εθνική οδό.
Μάλιστα, οι οδηγοί έσωσαν και τους τραυματίες επιβαίνοντες.
«Άνδρες της Χωροφυλακής υπό την καθοδήγησιν του διοικητού της υποδιοικήσεως Χωροφυλακής Αχαΐας, υπομοιράρχου κ. Μαντά, και του σταθ) χου Χωροφυλακής Καμαρών Ν. Κανελλή, πολυάριθμα συνεργεία του ΣΠΑΠ καταφθάσαντα επί τόπου τόσον εκ Πατρών, όσο και εξ Αιγίου, καθώς επίσης δεκάδες οδηγών αυτοκινήτων και επιβατών, ευρεθέντων την ώρα εκείνην εις την περιοχήν του τραγικού δυστυχήματος, εκινήθησαν δραστηρίως προς διάσωσιν των ολίγων ευτυχώς τραυματιών και αποτροπήν μεγαλυτέρων καταστροφών, αι οποίοι ήδη ήσαν μεγάλαι επιτυχόντες πράγματι την εκ βεβαίου πνιγμού εντός του χείμαρρου, διάσωσιν του θερμαστού και τινων άλλων εργατοτεχνιτών του ΣΠΑΠ, οίτινες εξοτεύθησαν εντός αυτού», αναφέρει χαρακτηριστικά η εφημερίδα.
Η μαρτυρία
Το ρεπορτάζ του «Νεολόγου» των Πατρών φιλοξενεί και τη μαρτυρία ενός από τους διασωθέντες. Πρόκειται για έναν 45χρονο Πατρινό τεχνίτη, ο οποίος επέβαινε στη μοιραία αμαξοστοιχία και ο οποίος νοσηλεύεται στην κλινική του Αναγνωστόπουλου στην Πάτρα, με διάστρεμμα στο αριστερό του πόδι. Όπως γράφει ο ρεπόρτερ του «Νεολόγου» των Πατρών:
«Τον επεσκέφθημεν στην κλινικήν του Αναγνωστοπούλου, όπου νοσηλεύεται. Έχει υποστή διάστρεμμα του αριστερού ποδός και σύντομα θα εξέλθη. Η ταραχή του όμως είναι απερίγραπτη:
— Είδα το χάρο με τα μάτια μου, λέγει. Ο Θεός λυπήθηκε και μένα και την γυναίκα μου και το παιδάκι μας, που είναι 11 μηνών. Αυτό που έπεσε πάνω μας δεν ήταν ποτάμι. Ενόμισα ότι κύλησε ολόκληρο βουνό.
Είχαμε φύγει από το Αίγιο στις 2.15’. Έβρεχε ραγδαία, αλλά κανενός το μυαλό δεν πήγε στο κακό που μας παραφύλαγε. Η αμαξοστοιχία μας είχε ελαττώσει ταχύτητα. Εμπρός στη μηχανή ήταν ο οδηγός από τον Πειραιά, μαζύ με τον θερμαστή Θώδη. Εις το επόμενο βαγόνι της σκευοφόρου είμαστε τρεις. Εις το τελευταίο βαγόνι — είχε κάπου 25 η αμαξοστοιχία – ήταν ο τροχοπεδητής ασφαλείας. Όταν φθάσαμε στο 208 χιλιόμετρο της γραμμής στις 2.45’ κοντά στην Παναγοπούλα άρχισε το βαγόνι μας να τραντάζεται από ένα απότομο φρενάρισμα της μηχανής. Ταυτοχρόνως ακούγαμε το σήμα του κινδύνου, ένα παρατεταμένο σφύριγμα που μας γέμισε αγωνία. Όλα έγιναν μέσα σε δευτερόλεπτα. Είδα που περάσαμε πάνω από ένα ορμητικό μικρό χείμαρρο που είχε καβαλλήσει τη γραμμή. Δεν πρόφθασα να συνέλθω από την πρώτη κατάπληξι και να πω «ευτυχώς, περάσαμε τον κίνδυνο», όταν, μετά από λίγα μέτρα, την ώρα που βρισκόταν η μηχανή επάνω στο γεφύρι του δεύτερου και λίγο μεγαλύτερου χειμάρρου, ακούσαμε ένα τριγμό στις ράγες και είδα ένα τεράστιο όγκο από νερό λάσπη και πέτρες να μας χτυπά με αφάνταστη ορμή στο αριστερό πλευρό. Το τίναγμα ήταν τόσο δυνατό που βρέθηκα χωρίς να καταλάβω πώς, πεταγμένος αρκετά μέτρα πιο κάτω, μέσα στην κοίτη του χειμάρρου. Για καλή τύχη γατζώθηκα πάνω σε κάποιο μικρό βράχο, ενώ γύρω μου το νερό κατέβαινε προς τη θάλασσα με τέτοια ορμή που δεν μπορούσε να του αντισταθή τίποτα. Η στάθμη του με τη βροχή όλο και ανέβαινε και θα πνιγόμουν σίγουρα, αν ήταν νύχτα, ή αν δεν βρισκόταν ο τροχοπεδητής, ένα φιλότιμο παιδί που με κίνδυνο της ζωής του έβαλε τραβέρσες τη μία κοντά στην άλλη και με έσωσε. Στη θέση που βρέθηκα μετά το δυστύχημα, είδα τον άμοιρο τον οδηγό που στάθηκε πραγματικός ήρωας του καθήκοντος. Προσπαθούσε να φρενάρη τη μηχανή του όταν τον παγίδευσαν τα χώματα».
Πώς σώθηκε ο θερμαστής
«Υπό δραματικάς συνθήκας εσώθη και ο θερμαστής Θώδης, ο οποίος νοσηλεύεται εις το νοσοκομείον Αιγίου. Η θέσις του ήτο αριστερά του οδηγού και επρόφθασε να πηδήση κατά την ανατροπήν της ατμομηχανής και να ριφθή εις τον χείμαρρον. Εκεί επάλαισι επί πολλήν ώραν προς τα ύδατα, όταν διεσώθη κατ’ ανέλπιστον τύχην από΄τον βοηθόν του Π 378 λεωφορείου του δεύτερου ΚΤΕΛ Αντώνιον Μπούλην ο οποίος, όταν το λεωφορείον επλησίασε εις τον τόπον του δυστυχήματος, χωρίς ουδ’ επί στιγμήν να διστάση εισήλθεν εντός του χειμάρρου και τον έσυρεν από τα μαλλιά έξω. Εν συνεχεία του έπλυνε τα τραύματα και του έδωσε ρούχα να αλλάξη».
Δημοσιεύτηκε στην εφημερίδα Νεολόγος*
