Ένας από τους μεγάλους μαχητές για την δημοκρατία, την εκπαίδευση, την τοπική και Νομαρχιακή αυτοδιοίκηση, δεν βρίσκεται πια ανάμεσά μας.
Ο καθηγητής φυσικής Γιώργος Αντωνάκης ξεκίνησε το μεγάλο ταξίδι για την αιωνιότητα βυθίζοντας στην θλίψη την οικογένειά του, τους συγγενείς, φίλους, συνοδοιπόρους του, και καθένα που είχε την τύχη να τον γνωρίσει από κοντά.
Πάντα ευγενής και διακριτικός… μαζι του αναστήθηκαν γενιές και γενιές απο ζακυνθινόπουλα. Πάντα χαμογελαστός και ειλικρινής… Διέθετε σπάνιο πολιτικό πολιτισμό, κάτι που του αναγνώρισαν ακόμη και οι πολιτικοί του αντίπαλοι… Άνθρωπος απλός, δραστήριος, πάντα γεμάτος χιούμορ και όρεξη για ζωή. Οι λόγοι που κάποιος δεν θα μπορούσε να τον ξεχάσει είναι πολλοί. Ο καθένας από το μετερίζι που υπηρετεί και τη διαφορετική σχέση που τον συνέδεε με τον αείμνηστο, πια, Γιώργο Αντωνάκη θα επέλεγε και κάτι διαφορετικό.
Πρόσφερε από πολλές θέσεις της τοπικής και Νομαρχιακής αυτοδιοίκησης ως δημοτικός σύμβουλος και στην συνέχεια ως Αντινομάρχης.
Όλοι θα τον θυμόμαστε να μας διδάσκει, αλλά και να δίνει πολλές μάχες μέσα στο δημοτικό και μετέπειτα νομαρχιακό συμβούλιο καταβάλλοντας πολλές προσπάθειες για την επίλυση των προβλημάτων που ταλαιπωρούσαν τον τόπο μας.
Αλλά και από την θέση του Διοικητή στον ΟΔΑΖ πρόσφερε το δικό του λιθαράκι.
Κέρδισε την καταξίωση στον αγώνα της ζωής και θα παραμείνει στην μνήμη και την καρδιά όλων. Αγάπησε την Ζάκυνθο και φρόντισε να αφήσει το προσωπικό κοινωνικό και πολιτικό στίγμα του.
Ακόμη καιμτις τελευταίες μέρες της ζωής του ενδιαφερόταν για τον τόπο. Πάντα επικοινωνούσε με την εφημερίδα μας, δίνοντας συγχαρητήρια στους συντάκτες μαχητικών άρθρων. Ποτέ δεν ξεχνούσε να δώσει συγχαρητήρια σε σημαντικές πράξεις και στιγμές μας.
Φεύγει ήσυχος και καταξιωμένος πολιτικά, κοινωνικά και επαγγελματικά, αφήνοντας πίσω τη σύζυγό του Ιωάννα, και τις κόρες του στις οποίες εκφράζουμε τα θερμά μας συλλυπητήρια.
