«Να το φτιάξεις ωραία, για να δώσεις στον κόσμο να καταλάβει ότι μπορεί καλά να τα είπε η κυρία Μενδώνη, αλλά σύμφωνα με τους νόμους της κατάδυσης και τους χρόνους της, κανείς δεν μπορεί να κατεβεί εκεί».
Με την προαναφερόμενη προτροπή, ο έμπειρος δύτης Χρήστος Καραφλός έκλεισε μια ενδιαφέρουσα συζήτηση που είχαμε μαζί του, με αφορμή την απόφαση του Υπουργείου Πολιτισμού να απελευθερώσει τις καταδύσεις αναψυχής σε ναυάγια που βρίσκονται και στον Πατραϊκό Κόλπο.
Για τον ίδιο, πρόκειται ουσιαστικά για «δώρον άδωρον», εφόσον τα περισσότερα από τα συγκεκριμένα ναυάγια βρίσκονται σε βάθος άνω των 40 μέτρων, ενώ από τη νομοθεσία οι σχολές κατάδυσης εκπαιδεύουν τους μαθητές τους μέχρι τα 25 μέτρα.
Παράλληλα, αρνητική παράμετρος σε τοπικό επίπεδο είναι και το γεγονός ότι ο Πατραϊκός Κόλπος είναι πολύ λασπώδης, με αποτέλεσμα η ορατότητα να είναι από απειροελάχιστη έως ανύπαρκτη, Ένα επιπλέον εμπόδιο, λοιπόν, στην εξερεύνηση των ναυαγίων, που θα παραμείνουν πιθανότατα απλησίαστα για τους πολλούς, παρά την απελευθέρωση των καταδύσεων σ’ αυτά.
Κύριε Καραφλέ, όπως λέτε, είναι ανέφικτη η πραγματοποίηση καταδύσεων στα ναυάγια του Πατραϊκού Κόλπου, για νομικούς και πρακτικούς λόγους. Ως εκ τούτου, δεν έχει ουσιαστικό νόημα και η απελευθέρωση τους…
Η νομοθεσία το λέει, δεν το λέω εγώ. Πώς είναι δυνατόν να εκπαιδεύεσαι στα 25 μέτρα και να πας στα 50 που είναι το ναυάγιο; Κολλάει; Δεν μού γράφει πουθενά εμένα μέσα ότι εκπαιδεύω τον αυτοδύτη, τον ερασιτέχνη, για τα 50 μέτρα βάθος. Εδώ, ακόμη και οι βατραχάνθρωποι του Πολεμικού Ναυτικού μέχρι τα 45 μέτρα πάνε. Από την επιφάνεια, μέχρι να κατεβείς στα 45 μέτρα, πρέπει να περάσουν 5 λεπτά. Εάν παραμείνεις εκεί, πας μετά στην αποσυμπίεση. Και σύμφωνα με τους κανόνες, καταδύσεις που απαιτούν αποσυμπίεση δεν πρέπει να γίνονται από ερασιτέχνες αυτοδύτες.
Σημειώστε ότι ο ερασιτέχνης αυτοδύτης εκπαιδεύεται μέχρι τα 25 μέτρα. Μπορώ να τον πάω στα 50 μέτρα; Δεν μπορώ. Άσε τι λέει η κυρία Μενδώνη. Πέραν του ότι δεν έχω και το δικαίωμα, δεν τον έχω εκπαιδεύσει για το βάθος αυτό.
Είστε σαφής…
Επομένως, εγώ σαν σχολή δεν μπορώ να πάω στα ναυάγια, όπως μού το λέει εμένα. Δεν μπορώ, δηλαδή, να ρισκάρω και να πάω τους μαθητές μου από τα 25 στα 40 με 50 μέτρα. Ποιος ο λόγος να τους πάω; Γιατί; Να πάω φυλακή μετά; Θα μου πουν: «Κύριε, δεν διαβάσατε το νόμο; Πού τον πήγες; Αφού είναι για 25 μέτρα το πτυχίο του». Άρα, ποια ναυάγια μάς απελευθέρωσε η κυρία Μενδώνη;
Όλες οι σχολές κατάδυσης στην Ελλάδα έχουν ως όριο εκπαίδευσης το βάθος των 25 μέτρων;
Σε όλη την Ευρώπη…
Και πώς θα γίνουν τότε οι καταδύσεις σε ναυάγια που βρίσκονται σε πάνω από 40 μέτρα βάθος;
Είπαμε, ο καθένας αναλαμβάνει την ευθύνη του. Σύμφωνα με τον νόμο, απαγορεύεται. Για να κατεβείς κάτω από τα 30 μέτρα απαιτείται θάλαμος αποσυμπίεσης. Ποιος έχει; Θάλαμος αποσυμπίεσης υπάρχει στο Ναυτικό Νοσοκομείο.
Μετά, πάμε στα μίγματα. Μπορεί βέβαια κάποιοι να πουν «ελάτε εδώ να σας εκπαιδεύσουμε με μίγματα να πάμε στο ναυάγιο». Όμως, πόσοι ερασιτέχνες έχουν τη δυνατότητα να το κάνουν; Είκοσι, εκατό, χίλιοι; Είναι καταδυτικός τουρισμός αυτό;
Καταδυτικός τουρισμός είναι να έχεις ένα αρχαίο ναυάγιο, όπως είναι στην Αλόννησο, στην Πύλο, και να πεις ότι τον κατεβάζεις τον άλλο εκεί, σε αποχαρακτηρισμένο μέρος του, και ελέγχοντας ανά πάσα στιγμή αν λείπει τίποτα από αυτό.
Η Καρδαμύλη, η Στούπα, όλα εκείνα τα μέρη είναι φοβερά. Δεν έχουν ναυάγια εκεί, έχουν όμως φοβερούς βυθούς.
Ο βυθός του Πατραϊκού;
Ο δικός μας βυθός είναι χάλια, Ο Πατραϊκός είναι λάσπη, λάσπη ατελείωτη. Ρώτα όποιον ψαρά θες. Όλη η περιοχή μας είναι λάσπη.
Ανέκαθεν ήταν έτσι;
Ναι, από τότε που τον ξέρω εγώ….
Γιατί;
Τόσα ποτάμια πέφτουν μέσα. Κατεβάζουν πολλή λάσπη. Έτσι, καθώς η ορατότητα είναι σχεδόν ανύπαρκτη, τα ναυάγια δεν φαίνονται. Είσαι πάνω από το ναυάγιο και δεν το βλέπεις. Μόνο το «ΒΙΒΗ», το «MARS» και το «ΖΑΚΥΝΘΟΣ» φαίνονται καθαρά. Και το «ΖΑΚΥΝΘΟΣ» πολλές φορές δεν το πετυχαίνω καλά, γιατί λόγω ρευμάτων έχει μια θολούρα περίεργη.
Μήπως στον προσανατολισμό του Υπουργείου Πολιτισμού είναι ο καταδυτικός τουρισμός να έχει κυρίως τη μορφή εξερεύνησης με βαθυσκάφη;
Ποιος έχει λεφτά να το κάνει αυτό; Μιλάμε για πολλά λεφτά. Εδώ μια απλή βουτιά κοστίζει 70 ευρώ. Η εξειδικευμένη βουτιά στο ναυάγιο κάνει 80, 100 ευρώ.
Αυτά που βρίσκονται στον Πατραϊκό Κόλπο
Σε θεωρητικό, λοιπόν, ως επί το πλείστον επίπεδο, τα ναυάγια που αποδίδονται στην παρούσα φάση, σε τοπικό επίπεδο, για καταδύσεις αναψυχής είναι τα εξής:
*Βρετανικό τορπιλοβόλο «HMS CHAMOIS». Βυθίστηκε στον Πατραϊκό Κόλπο δύο ναυτικά μίλια βόρεια του Άραξου στις 26 Σεπτεμβρίου 1904, λόγω ατυχήματος που προκλήθηκε κατά τη διάρκεια δοκιμών από αποκόλληση λεπίδας από την προπέλα του. Βρίσκεται σε βάθος 54 μέτρων.
*Ελληνικό φορτηγό ατμόπλοιο «ΧΡΙΣΤΟΦΟΡΟΣ».
Βυθίστηκε λόγω καιρικών συνθηκών στις 13ανουαρίου 1921, στον Πατραϊκό Κόλπο. Μέγιστο βάθος 45 μέτρα.
*Ελληνικό φορτηγό ατμόπλοιο ΒΙΒΗ. Βυθίστηκε μετά από πρόσκρουση σε νάρκη στις 10 Νοεμβρίου 1940 πλησίον του ακρωτηρίου Πάπας στον Πατραϊκό Κόλπο. Βάθος 45 μέτρα.
*Ελληνικό φορτηγό ατμόπλοιο «ΔΑΡΜΑΣ». Βομβαρδίστηκε και βυθίστηκε από τη γερμανική αεροπορία στις 21 Απριλίου 1941 στη θέση Μποζαΐτικα του Πατραϊκού Κόλπου. Μέγιστο βάθος 45 μέτρα.
*Γερμανικό φορτηγό ατμόπλοιο «MARGEURITE».
Βυθίστηκε από πρόσκρουση σε νάρκη στις Οκτωβρίου 1943, στον Πατραϊκό Κόλπο. Μέγιστο βάθος 84 μέτρα.
*Ελληνικό ναρκαλιευτικό «ΝΕΣΤΟΣ». Βυθίστηκε στον Ψαθόπυργο, στις 23 Απριλίου 1941, από τη γερμανική αεροπορία. Μέγιστο βάθος 48 μέτρα.
*Βρετανικό ναρκαλιευτικό «ΒΥΜS 2077». Βυθίστηκε από πρόσκρουση σε νάρκη, την 25η Οκτωβρίου 1944, στον Πατραϊκό Κόλπο. Μέγιστο βάθος 60 μέτρα.
*Ολλανδικό φορτηγό ατμόπλοιο «MARS». Βυθίστηκε από πρόσκρουση σε νάρκη στις 30 Μαϊου 1945 στον Πατραϊκό Κόλπο. Μέγιστο βάθος 45 μέτρα.
*Νορβηγικό φορτηγό ατμόπλοιο «SVEN JARL».
Βυθίστηκε από πρόσκρουση σε νάρκη στις 17 Ιανουαρίου 1948, κοντά στις εκβολές του ποταμού Εύηνου. Μέγιστο βάθος 42 μέτρα.
(εφημερίδα Νεολόγος των Πατρών)
