Δημήτρης Τουλιάτος: ΝαιναιναιναιΟΧΙ!

30.10.2021 / 14:28
ka 40

Αυτοί είμαστε.

Ένα γιγαντιαίο, πεισματάρικο Όχι, καμωμένο από εκατομμύρια καθημερινά Ναι.

Ένα εφηβικό, επίμονο Όχι, που συνοδεύεται και από τις ανάλογες γκριμάτσες.

Που όμως αρνείται πεισματικά όλα εκείνα που τα Όχι φέρνουν. Τις συνέπειες δηλαδή.

Και χτυπάει με στόμφο το χέρι στο τραπέζι.

Με κάθε ευκαιρία και με τη μεγαλύτερη ευκολία, λέμε Όχι σε όλα, με το ζωνάρι μας έτοιμο για καυγά,

Και ας λεν οι πράξεις μας, κάθε στιγμή Ναι.

Και ας είναι η ζωή μας ένα τεράστιο λιθόστρωτο από μαστορικά ταιριασμένα Ναι και Μάλιστα.

Θες να στο κάνω πιο λιανά;

Παρακαλώ, χαρά μου!

Δημήτρης Τουλιάτος: ΝαιναιναιναιΟΧΙ! 2

Θα σου μιλήσω με «αγοραία» και διάσπαρτα παραδείγματα, διαφορετικής βαρύτητας και ουσίας, τα οποία όμως, σαν την πυξίδα, δείχνουν πάντοτε την ίδια κατεύθυνση.

Θέλω το ποτό και το μεθύσι του, χωρίς τον εμετό και τον πονοκέφαλο.

Θέλω τοπική παραγωγή, αρκεί να μη δουλεύω εγώ.

Θέλουμε σήμα και στο τρίτο υπόγειο, χωρίς καμιά κεραία, πουθενά.

Θέλω να κάνω ότι γουστάρω και η αστυνομία να με φυλάει από τους «κακούς» που κάνουν ότι γουστάρουν.

Θέλω τον άντρα μου άγριο επιβήτορα, ευνουχισμένο απολύτως.

Θέλω τη γυναίκα μου ισότιμη και δυναμική, χαμηλοβλεπούσα και μουγκή.

Θέλω τα παιδιά να γίνουν γεωργοί, τεχνικοί, μάστορες. Των άλλων.

Θέλω πρίζες για τις 40 συσκευές μου, με ρεύμα που να μην παράγεται από λιγνίτη, πετρέλαιο, ήλιο, αέρα.

Θέλω το τετραώροφο μπέργκερ, αλλά ούτε μία από τις θερμίδες του

Θέλω να φύγουν τ αυτοκίνητα από τις πόλεις. Των άλλων.

Θέλω να κάνουν τις «παλιοδουλειές» οι ξένοι, αρκεί να μην έρθουν στην πατρίδα μου.

Λέω δηλαδή Όχι σε πράγματα που η ζωή μου, η συμπεριφορά μου και οι κοινωνικές συμβάσεις που έχω συνάψει, λένε Ναι!

Και δεν το λένε με χαμηλή φωνούλα, σχεδόν απολογητικά.

Θυμάσαι εκείνους τους «βροντόφωνους» σε κάποια παρέλαση;

Κάπως έτσι είναι τα Ναι μας.

Απέφυγα να σου πω για το 62% ΟΧΙ που έγινε ΝΑΙ σε μια νύχτα, εκφράζοντας το συλλογικό συνειδητό. Ας μη πάμε εκεί.

Και μη βιαστείς να μου πεις ότι απέναντι σε ένα κράτος και ένα κατεστημένο που βρίσκεται σε εμπόλεμη κατάσταση με τους πολίτες του, πολλά από τα παραπάνω, δεν είναι παρά η νόμιμη άμυνα.

Θα είναι σα να έχεις ξεγράψει μονομιάς κάθε λογής κοινωνικό συμβόλαιο και χάρτα δικαιωμάτων του ανθρώπου.

Μια ζεμπεκιά ο κύριος Μάκης  και «Ηλία ρίχτο!»

Έχω κουραστεί να ακούω σαν δικαιολογία την κοινωνική ανωριμότητα της 3ης Ελληνικής Δημοκρατίας, που παραμένει ένας ανέμελος ημιπιτσιρικάς!

Είναι σαν το περίφημο Τέλος της Μεταπολίτευσης. Που όλο σημαίνει, μαζί με τις Καλύτερες Ημέρες, που όλο έρχονται.

Τι χρησιμότητα όμως μπορεί να έχουν όλα τα παραπάνω, εκτός από το να γεμίζουν μια σελίδα εφημερίδας και να σου κοστίζουν περίπου 0,03 €;

Δεν έχω απάντηση.

Μπορεί να πρέπει να ξεστομίζουμε ουρανομήκη Όχι, για να σκεπάζουν τις ενοχές μας για τα Ναι, τα Μάλιστα και την καταφυγή στις ευκολίες της ζωής.

Θυμάμαι τώρα ένα κλασικό του Γούντυ Άλλεν

Κάποιος λέει στον ψυχίατρο “ο αδελφός μου νομίζει πως είναι κότα” και ο γιατρός απαντά “βάλ’τον στο άσυλο”. Τότε ο τύπος του λέει ”δε μπορώ, χρειάζομαι τ’ αβγά”.

Αυτό μπορεί να συμβαίνει και εδώ. Ζούμε παράλογα, αντιφατικά, τρελά.

Σιχαινόμαστε τα Ναι μας, αλλά τα διατηρούμε, γιατί χρειαζόμαστε τ’αβγά».

(από την εφημερίδα “Νεολόγος”).

Ακολουθήστε το dete.gr στο Google News

Ακολουθήστε μας στο Google News απο τον υπολογιστή αλλά και από την εφαρμογή Google News του κινητού σας.

Σχετικά Άρθρα

ροή ειδήσεων

πρωτοσέλιδα