Επιμέλεια: Μιχάλης Παπαγεωργίου
Ο Δημήτρης Φάκαλος πολυσχιδής και σεσημασμένος καρναβαλιστής μίλησε στον «Νεολόγο» », στο πλαίσιο του διαλόγου που έχουμε ανοίξει για το Πατρινό Καρναβάλι.
Τι σημαίνει το Πατρινό Καρναβάλι για εμένα
Η πιο δύσκολη ερώτηση για έναν καρναβαλιστή.
Το να πει κάποιος ‘είναι η ζωή μου’, θα φαντάζει ως υπερβολικό. Από την άλλη, μια απάντηση στο στυλ του ‘είναι κάτι πολύ σημαντικό για εμένα’ θα ήταν πραγματικά μία υποβάθμιση της σημασίας του.
Καρναβάλι, λοιπόν, είναι για εμένα η μία από τις δύο αλυσίδες του έλικα του dna μου. Είναι στο παρελθόν μου, αποτυπωμένο στο καρναβαλική ιστορία των γονιών μου και στα παιδικά και εφηβικά μου χρόνια. Είναι στο παρόν μου και το ζω με τον άνθρωπό μου, με τα παιδιά μου, με τους φίλους μου. Είναι στο μέλλον μου και στα όνειρα και τα σχέδια που κάνω για το καρναβάλι του αύριο και της επόμενης γενιάς!
Το πρώτο μου καρναβάλι
Το πρώτο μου καρναβάλι στον δρόμο ήταν το 1978. Δυόμισυ ετών! Έκτοτε φρόντισα και δεν έχω χάσει κανένα! Ο πατέρας μου δεινός καρναβαλιστής, συνδιοργάνωνε ένα πλήρωμα της εποχής. Η μητέρα μου χειρότερη. Και η παρέα τους….. μια από τα ίδια!
Είχα την τύχη να μεγαλώσω μέσα σε ένα περιβάλλον που ‘καρναβαλιζόταν’, δημιουργούσε, ‘γεννούσε’ ιδέες!.Με την κα Βίκυ, την κα Νίκη, την Λουκία, τον κο Στέφανο, την κα Ντίνη, την Ντούλη, την κα Ελπίδα, τον κο Κώστα, την Λιλίνα μου και άλλους πολλούς, οι οποίοι πραγματικά διαμόρφωσαν τον χαρακτήρα, αλλά και το ίδιο το Πατρινό Καρναβάλι στα τέλη του ’70 και την δεκαετία του ’80!
Και έχω την τύχη να έχω ζήσει το καρναβάλι και τους ανθρώπους του σε πολύ διαφορετικές εποχές, με πολύ διαφορετικές συνθήκες. Άννινος, ‘Αθανατοι’, ίδρυση Κομιτάτου, ίδρυση Καρναβαλικού Οργανισμού, ΑΣΟ, Ca.fri, +Πληρωματικός!
‘Κρυμμένες’ ιστορίες
Ο Κρυμμένος Θησαυρός είναι ένα πολύ μεγάλο κεφάλαιο για εμένα, υπό την έννοια ότι είναι κάτι που παλιότερα – ιδίως – με πώρωνε και μου άρεσε ιδιαίτερα.
Ξεκίνησα να ‘παίζω’ με τους γονείς μου και στα εφηβικά μου χρόνια άρχισα να ‘κλέβω’ τις απαντήσεις των θεμάτων από το σπίτι και τις πήγαινα κρυφά στην Isabella που τις αντιγράφαμε στο group του Μ.Λ και του Γ.Π, που βγαίναμε με την παρέα μου στο γυμνάσιο. Στην πορεία ‘αυτονομηθήκαμε’ και παίζουμε μόνοι μας (με την παρέα μου) από τις αρχές του ’90.
Η πιο ιδιαίτερη ιστορία μας είναι κάποια χρονιά, στα μέσα της δεκαετίας του ’90, που μας ζητήθηκε ένα ‘σκαλτσοφόλι’. Το ‘σκαλτσοφόλι’ ήταν το προγαμιαίο σύμφωνο (προικοσύμφωνο στην ουσία) που υπέγραφαν επί της Ενετοκρατίας στα Επτάνησα. Τότε, παραδίδαμε τις απαντήσεις των θεμάτων το πρωί της τελευταίας Κυριακής και αυτό ήταν το μοναδικό θέμα που μας έλειπε για να βγούμε πρώτοι!
Βρέθηκε, το τελευταίο Σάββατο το βράδυ, σε ένα δικηγορικό γραφείο στην Ζάκυνθο και έπρεπε να πάμε να το πάρουμε. Η λύση ήταν να πάμε με ένα ταχύπλοο σκάφος. Πείσαμε, λοιπόν, έναν φίλο των γονιών μας, τον αείμνηστο Αντώνη Κορφιάτη, να μας πάει. Φτάσαμε Ζάκυνθο μετά τα μεσάνυχτα, το πήραμε, αλλά όταν φεύγαμε είχε απαγορευτικό απόπλου!
Κοντολογίς, τελευταία Κυριακή είδαμε την παρέλαση από την ΕΡΤ στην Ζάκυνθο. Και χάσαμε τον Θησαυρό, χάσαμε την παρέλαση, χάσαμε και το πάρτυ μας!
Κερδίσαμε μια ωραία ιστορία βέβαια…..
Το καρναβάλι που δεν θα ήθελα να ξεχάσω
Όσο περίεργο ή οξύμωρο και αν ακουστεί, το καρναβάλι που δεν θα ήθελα να ξεχάσω είναι το φετινό!
Το καρναβάλι του 2021, μας κινητοποίησε, μας έβαλε να σκεφτούμε και να δημιουργήσουμε σε μια άλλη βάση, με άλλα δεδομένα.
Φέτος, λοιπόν, με την ομάδα μας ‘Του Χρόνου Μπούλες’ κάνουμε ένα εξαιρετικό και διαφορετικό καρναβάλι. Και κάνουμε ένα καρναβάλι που όλοι ελπίζουμε να μην ξαναυπάρξει! Οπότε καθίσταται αυτόματα …μοναδικό!
Πως εκφράζομαι καλύτερα το καρναβάλι
Με τις εκδηλώσεις! Με τα party! Με την συνάθροιση πολύ κόσμου!
Ίσως είναι ένα ‘σαράκι’ που το έχω γενικότερα στην ζωή μου και εκτός καρναβαλιού. Στο καρναβάλι πάντως έχουμε βγάλει ως πλήρωμα και ως παρέα τον οργανωτικό μας εαυτό!
Από τα ‘Party των Φαντασμάτων’ στην Cava Δανιλίδος στην Αχάια Clauss και τα party στον ΝΟΠ την δεκαετία του 90, στο πρώτο giga party στα Σφαγεία, στο Χάραμα, στο Ιντεάλ, στο Clauss (ξανά), στο Λιθογραφείο, στο Πτωχοκομείο και στην Apotheosis!
Από τις Τσικνοπέπμπτες με τον Γάμο της Κουλουρούς και τους Ιμάμ Μπαϊλντί στις σκάλες του Γιογκαράκη, τους αδελφούς Κατσάμπα και τα χάλκινα του Boban Markovic στην Santa Rosa, έως το υπαίθριο party στην Αγία Σοφίας, στο τέλος της παρέλασης! Στο Divino, όπως το λέμε.
Ένα party που το κάναμε με τον φίλο μας Γιάννη Καρτσάνη το 2011 για πρώτη φορά εντελώς τυχαία. Απλά και μόνο γιατί χρειαζόμασταν την τουαλέτα του μαγαζιού του! Από την επόμενη χρονιά, βάλαμε τεράστια ηχεία, φέραμε τις πλατφόρμες μας, τους djs μας, βρήκαμε 2 χορηγούς και έγινε ένα σημείο αναφοράς του σύγχρονου καρναβαλιού μας!
