Του Βασίλη Σκουρή
Μπορεί οι διερευνητικές επαφές με την Τουρκία να καταλήξουν ή (το πιθανότερο) να μην καταλήξουν, ωστόσο ζητούμενο αυτή τη στιγμή για το ελληνικό κομματικό σύστημα είναι οι διερευνητικές επαφές στο εσωτερικό των …κομμάτων!
Παρά τη διατήρηση της ηγεμονικής θέσης από τον Κυριάκο Μητσοτάκη («φθείρεται, αλλά ακόμα δεν αμφισβητείται», εκτιμούν οι δημοσκόποι), η κατάσταση στο κομματικό σύστημα της χώρας αρχίζει να μοιάζει με σκηνικό κινούμενης άμμου, ενώ τυχόν έλευση του τρίτου κύματος της πανδημίας ενδέχεται να επιταχύνει δυσάρεστες για όλους καταστάσεις!
ΚΥΒΕΡΝΗΣΗ: Η πρόσφατη ευθεία διαφοροποίηση του Αντώνη Σαμαρά από τον Κυριάκο Μητσοτάκη για τα ελληνοτουρκικά («όχι» στις διερευνητικές, «όχι» και στη Χάγη), που αποτελεί διαφοροποίηση από την εθνική θέση στο θέμα, όσο και αν υποβαθμίζεται από την κυβέρνηση και τα φιλικά της μέσα, αποτελεί μεγάλο πρόβλημα. Όχι, βεβαίως γιατί ο πρώην πρωθυπουργός επιδιώκει να ανατρέψει την κυβέρνηση ή να ιδρύσει νέο κόμμα –τέτοια σκέψη δεν υπάρχει καν στο μυαλό του, τα λένε απλώς διάφοροι κάποιοι κουφιοκεφαλάκηδες! Το θέμα είναι πως σε περίπτωση που υπάρξει κατάληξη στις διερευνητικές ή διαφωνία σε αυτές αλλά με απόφαση για προσφυγή στη Χάγη, ο Κυριάκος Μητσοτάκης δύσκολα θα μπορέσει να το περάσει από το κόμμα του και θα χρειαστεί να προσφύγει σε κάλπες. Και αυτό, καθώς διαφωνία φέρεται να έχει και ο έτερος πρώην πρωθυπουργός, ο Κώστας Καραμανλής, έστω και αν παραμένει σιωπηλός. Οι γνωρίζοντες τις απόψεις του, άλλωστε, υποστηρίζουν ότι αν βρεθούμε ενώπιον τελικών εξελίξεων στα ελληνοτουρκικά, ο Κώστας Καραμανλής θα τοποθετηθεί δημοσίως, είτε συμφωνεί, είτε διαφωνεί. Ο δε Αντώνης Σαμαράς διαθέτει ικανή ομάδα βουλευτών, αν θελήσει να παρέμβει σε τυχόν εξελίξεις στα ελληνοτουρκικά. Στον πρώην πρωθυπουργό πρόσκειται ένας κρίσιμος αριθμός βουλευτών, αν και δεν είναι καθόλου σίγουρο ότι θα τον ακολουθούσαν όλοι σε κάθε του επιλογή. Μεταξύ αυτών οι Δημήτρης Βαρτζόπουλος, Διονύσης Σταμενίτης, Περικλής Μαντάς, Μίλτος Χρυσομάλλης, Ανδρέας Κατσανιώτης. Στον ευρύτερο κύκλο επιρροής του θεωρείται ότι ανήκουν οι Κώστας Καραγκούνης, Κώστας Κυρανάκης, Φώντας Μπαραλιάκος, ίσως και οι Κωνσταντίνος Μπογδάνος και Γιάννης Παππάς. Συνομιλητές του, επίσης, από το υπουργικό συμβούλιο είναι ο Νότης Μηταράκης, η Νίκη Κεραμέως, η Σοφία Βούλτεψη, ο Νίκος Ταγαράς, αλλά και ο κοινοβουλευτικός εκπρόσωπος Γιάννης Βρούτσης, ο αντιπρόεδρος της Βουλής Χαράλαμπος Αθανασίου και η ευρωβουλευτής Άννα Μισέλ Ασημακοπούλου. Στον κατάλογο, μάλιστα, δεν συμπεριλαμβάνουμε σειρά ακόμα βουλευτών, με τους οποίους συνομιλεί ο πρώην πρωθυπουργός, αλλά δεν θεωρούνται πρωτίστως «σαμαρικοί». Τέλος, δεν θα πρέπει να αγνοήσουμε-το αντίθετο- τις θέσεις του Νίκου Δένδια, σε μια εποχή που τα ελληνοτουρκικά θα βρεθούν ενώπιων εξελίξεων.
ΣΥΡΙΖΑ: Στο κόμμα της αξιωματικής αντιπολίτευσης τα πράγματα είναι απείρως δυσκολότερα, καθώς ο Αλέξης Τσίπρας στην πράξη αμφισβητείται πρωτίστως από την «Ομπρέλα», καθώς πολλά εσωκομματικά στελέχη τον θέλουν μεν Πρόεδρο (αφού χωρίς αυτόν καταλαβαίνουν ότι η Κουμουνδούρου θα ξαναγίνει ένα μικρό κόμμα), αλλά …Πρόεδρο υπό ομηρεία! Και δεν είναι η στάση του στα ελληνοτουρκικά, όπου ο αρχηγός της αξιωματικής αντιπολίτευσης κατόρθωσε έως τώρα να ισορροπεί μεταξύ των σκληρών του κόμματός του (κυρίως εκείνων που προέρχονται από το «πατριωτικό» ΠΑΣΟΚ) και των «σημιτικών» (Η ομάδα του Νίκου Μπίστη) και της «Ομπρέλας», που είναι στην αντίπερα όχθη. Είναι πρωτίστως οι συμμαχίες (οι προεδρικοί επιμένουν στην προοδευτική διακυβέρνηση και στη συμμαχία με το Κίνημα Αλλαγής και η «Ομπρέλα» θέλει μέτωπο με την υπόλοιπη αριστερά και την αριστερή σοσιαλδημοκρατία), η φυσιογνωμία του κόμματος και, κυρίως, η μεγαλύτερη συμμετοχή της κάθε τάσης και του κάθε στελέχους στη λήψη των αποφάσεων. Η μη αύξηση των δημοσκοπικών ποσοστών του κόμματος και οι σαφείς πλέον ενδείξεις πως πολύ δύσκολα ο ΣΥΡΙΖΑ θα κερδίσει τις προσεχείς εκλογές, αναμένεται το επόμενο διάστημα να μεγαλώσουν τις εντάσεις στην Κουμουνδούρου. Ο Αλέξης Τσίπρας έχει δεχθεί εισηγήσεις να αναλάβει πρωτοβουλίες και να σπάσει το απόστημα που παρατηρείται στο κόμμα, αλλά υπό το φόβο των πρόωρων εκλογών αποφεύγει να κινηθεί προς αυτή την κατεύθυνση. «Προς το παρόν», λένε αυτοί που γνωρίζουν τις απόψεις του…
ΚΙΝΑΛ: Στο παρασκήνιο έχει ξεκινήσει για τα καλά στο παρασκήνιο η μάχη για την ηγεσία του κόμματος, έστω και αν η Φώφη Γεννηματά επιχειρεί να κρατά χαμηλά το θέμα. Ο Ανδρέας Λοβέρδος υπέβαλλε ήδη και δημοσίως την υποψηφιότητά του, ενώ είναι απολύτως βέβαιον ότι υποψήφιος θα είναι και ο Νίκος Ανδρουλάκης, που αυτή τη στιγμή θεωρείται ο υπ΄αριθμόν ένα δελφίνος στη Χαριλάου Τρικούπη. Η Φώφη Γεννηματά έχει, επίσης, εξαγγείλει δημοσίως ότι θα είναι υποψήφια, ως πρόεδρος του κόμματος «έχει το μαχαίρι και το πεπόνι» στα χέρια της, αλλά και ένα μειονέκτημα: Οι δημοσκοπήσεις δεν τη βοηθούν, καθώς το ΚΙΝΑΛ παραμένει σταθερά σε ένα ποσοστό ύψους 6% και οι αντίπαλοί της ήδη την κατηγορούν ότι υπό την ηγεσία της δεν μπορεί να εκτοξευτεί η δύναμη του κόμματος, αλλά αυτό θα παραμένει καθηλωμένο. Η Φώφη Γεννηματά δείχνει να κατανοεί το πρόβλημα και εντείνει τις προσπάθειές της για αύξηση των ποσοστών του ΚΙΝΑΛ, με σειρά περιοδειών που προγραμματίζει, ένταση της αντιπολίτευσης προς την κυβέρνηση και κατάθεση σειράς προγραμματικών θέσεων, πρωτίστως στην οικονομία. Εφόσον δεν προκύψουν πρόωρες εκλογές, η εκλογή νέου προέδρου στο ΚΙΝΑΛ θα πραγματοποιηθεί στα τέλη του έτους ή και στις αρχές του επόμενου έτους, καθώς το Καταστατικό προβλέπει ότι μπορεί να πραγματοποιηθεί το αργότερο ένα μήνα πριν το Συνέδριο του κόμματος, που είναι προγραμματισμένο για τον Μάρτη του 2022.
ΚΚΕ: Το ΚΚΕ θα πραγματοποιήσει το Συνέδριό του στις αρχές καλοκαιριού, εφόσον το επιτρέψει η πανδημία. Στο ερώτημα εάν θα παραμείνει ή όχι ο Δημήτρης Κουτσούμπας στη θέση του Γενικού Γραμματέα της Κεντρικής Επιτροπής του κόμματος, η απάντηση είναι σαφής: Θα το αποφασίσει το Συνέδριο! Έτσι, άλλωστε, είναι η λειτουργία του ΚΚΕ – αν και οι πληροφορίες αναφέρουν πως ο Δημήτρης Κουτσούμπας θα επιλεγεί εκ νέου στην κορυφαία θέση του Περισσού.
εφ. Νεολόγος
