Όταν ο σκηνοθέτης στη Γαλλία έχει εκλάμψεις ποίησης, μας χαρίζει μεταδόσεις με πλάνα του ήλιου που ξαπλώνει για ύπνο πάνω από το Παρίσι. Το βλέπουμε με τη γνωστή διαφορά ώρας αλλά είμαστε διπλά τυχεροί. Το έχουμε δει δύο φορές live την ίδια μέρα. Μια στη παραλία ή στο μπαλκόνι με μια ανάσα δροσιάς και μια από τη τηλεόραση ή το κινητό με κλειστό κλιματισμό γιατί έρχεται και το έναντι. Τι γεύση σου άφησαν αυτοί οι Ολυμπιακοί; Θα τους θυμόμαστε σε είκοσι ημέρες; Όλα αυτά τα κλικ και τα καρέ που παρέλασαν ανηλεώς από την ψηφιακή πασαρέλα, άφησαν κάτι; Την Δευτέρα θα έχουμε νέο γύρο δημοσιευμάτων για την τελετή λήξης ή όλοι είναι διακοπές; Θεωρώ εαυτόν τυχερό γιατί ανακαλέστηκε μνήμη οικογενειακή. Στο χρυσό της Πατουλίδου πατέρας και γιοί έσπασαν τα ρολά της τραπεζαρίας με τα χέρια και από τις φωνές. Μια ανάμνηση από χρυσό με διαφορά αιώνα. 

Μιχ. Παπ.