Στην ανάγκη συγκρότησης αυτόνομης αμυντικής δομής εντός της ΕΕ, στον απόηχο και της εκλογής του νέου Προέδρου των ΗΠΑ, Ντόναλντ Τραμπ αναφέρθηκε ο υπουργός Εθνικής Άμυνας, Νίκος Δένδιας, στη χθεσινή συζήτησή του στο Σικάγο με τον Εκτελεστικό Διευθυντή του Hellenic American Leadership Council (HALC), Έντυ Ζεμενίδη, στο Chicago Council on Global Affairs.
Κατά τη συζήτηση, αντικείμενο της οποίας ήταν το γεωπολιτικό στίγμα της Ελλάδας στον τομέα της Άμυνας και της Ασφάλειας, ο κ. Δένδιας ανέφερε αρχικά, σχετικά με τις προσδοκίες από τη διμερή σχέση με τις ΗΠΑ, με την έναρξη της νέας διακυβέρνησης, απαντώντας σε ερώτηση του κ. Ζεμενίδη: «Όπως υπογραμμίσατε, συνεργάστηκα με την πρώτη κυβέρνηση Τραμπ. Είχα την ευκαιρία να υπογράψω την πρώτη τροπολογία της αμυντικής συμφωνίας με τις ΗΠΑ, την MDCA, με τον Mike Pompeo, το 2019, καθώς και να συνεργαστούμε σε διάφορα θέματα κατά καιρούς. Νομίζω πως η συνεργασία μας απέδωσε καρπούς και για την Ελλάδα, αλλά και για τις ΗΠΑ, το ΝΑΤΟ, τους συμμάχους μας, τη σταθερότητα στην Ανατολική Μεσόγειο. Επομένως, αυτό που θα περίμενα από την δεύτερη διακυβέρνηση Τραμπ είναι ακριβώς το ίδιο. Ειλικρινής αλληλεπίδραση που θα οδηγήσει σε σταθερότητα στην περιοχή μας».
Απαντώντας σε ερώτηση ειδικότερα για τον ρόλο της Αλεξανδρούπολης, ο κ. Δένδιας ανέφερε: «Η Αλεξανδρούπολη είναι σημαντική για όλους. Είναι σημαντική για τις ΗΠΑ, το ΝΑΤΟ, τη Δύση και την Ελλάδα. Για όσους δεν είναι εξοικειωμένοι με τον χάρτη, η Αλεξανδρούπολη είναι στα βορειοανατολικά της Ελλάδας. Χιλιομετρικά είναι στο κοντινότερο σημείο των συνόρων όπου μπορεί να υπάρχει επικοινωνία με την Ουκρανία. Άρα, με το να συμπεριλάβουμε την Αλεξανδρούπολη στην πρώτη τροποποίηση της Συμφωνίας, αλλά και με το να επεκτείνουμε την δεύτερη τροπολογία της Αμυντικής Συμφωνίας, προσφέραμε στις ΗΠΑ, στο ΝΑΤΟ, στη Δύση, έναν δίαυλο επικοινωνίας με την Ουκρανία και την Κεντρική Ευρώπη, που δεν υπήρχε προηγουμένως. Διότι προηγουμένως, ο μόνος δίαυλος επικοινωνίας ήταν μέσα από τα Στενά προς τη Μαύρη Θάλασσα, πράγμα δύσκολο δεδομένης της κατάστασης στην περιοχή. Και η Αλεξανδρούπολη έχει μοναδικά προτερήματα. Έχει ένα τεράστιο αεροδρόμιο, σιδηρόδρομο, οδικό δίκτυο, αγωγό προς τον βορρά και κατά συνέπεια ενέργεια, μονάδα FSRU, από την οποία αμερικανικό υγροποιημένο αέριο μπορεί να έρθει στην Ευρώπη και να λύσει το θέμα της ενέργειας στην Κεντρική και Ανατολική Ευρώπη».
Ο κ. Δένδιας πρόσθεσε σχετικά με τον ρόλο της Αλεξανδρούπολης αλλά και της Σούδας: «Ακόμη και στο παρελθόν, όταν η Αλεξανδρούπολη δεν υπήρχε καν στον χάρτη του ενδιαφέροντος, άκουγα πως υπήρχαν δύο βάσεις στον κόσμο τις οποίες οι ΗΠΑ δεν μπορούσαν ποτέ να εγκαταλείψουν και ξεκινούσαν και οι δύο με «Σ». Η μία ήταν το λιμάνι της Σούδας και η άλλη ο κόλπος Subic στις Φιλιππίνες. Η Σούδα είναι σημαντική όπως πολύ σωστά λέτε, γιατί είναι σαν πελώριο αεροπλανοφόρο και η Κρήτη μοιάζει με ένα αεροπλανοφόρο στην Ανατολική Μεσόγειο. Αλλά το σημαντικό με την Αλεξανδρούπολη είναι η πορεία εξέλιξης των πραγμάτων. Όταν εντάξαμε την Αλεξανδρούπολη στη Συμφωνία, η Ρωσία δεν είχε εισβάλει στην Ουκρανία. Αλλά η ανάγκη για μια προωθημένη βάση επικοινωνίας, μεταφοράς ενέργειας και υλικών στην Ευρώπη και στην Ουκρανία, ήταν ήδη εκεί. Άρα και οι δύο κατά τη γνώμη μου είναι απολύτως σημαντικές για το ΝΑΤΟ και τις ΗΠΑ».
Ο υπουργός Εθνικής Άμυνας, αναφέρθηκε επίσης κατά τη διάρκεια της συζήτησης σε άλλα ειδικότερα θέματα, όπως:
Ο ρόλος του ΝΑΤΟ σήμερα
«Το ΝΑΤΟ δεν είναι απλά μια συμμαχία. Έχουν υπάρξει πολλές συμμαχίες ανά τα χρόνια. Γιατί ήταν το ΝΑΤΟ τόσο επιτυχημένο; Επειδή μπορούσε να προωθήσει την ιδέα της υποστήριξης των αξιών την περίοδο του “κομμουνιστικού μπλοκ”. Στις μέρες μας είναι η τρομοκρατία, ο ισλαμικός ριζοσπαστισμός και η Μουσουλμανική Αδελφότητα. Υποστηρίζουμε έναν πιο δημοκρατικό, πιο ανοιχτό κόσμο, στον οποίο τα ανθρώπινα δικαιώματα προστατεύονται και στον οποίο όλοι μπορούν να πουν ό,τι θέλουν, να είναι ό,τι θέλουν. Κάνουμε μεγαλύτερη επίδειξη αξιών παρά ισχύος».
Οι αμυντικές δαπάνες, το ποσοστό 5% και η Ευρωπαϊκή Ένωση
«Η ευρωπαϊκή μας οικογένεια – και είμαι μεγάλος υπέρμαχος της ΕΕ, πιστεύω στο ευρωπαϊκό όραμα και στην ΕΕ – έχει κάποιους σχιζοφρενικούς κανονισμούς. Από τη μια, η ΕΕ είπε πως βιώνει μια εξωτερική απειλή. Και πραγματικά θα πρέπει να δημιουργήσουμε μια αυτόνομη άμυνα, όχι μόνο υπό την έννοια ότι δεν θα συνδέεται με τις ΗΠΑ, αλλά και ότι δεν θα συνδέεται με το ΝΑΤΟ, εννοώντας ότι μπορεί να αναπτύξει τις δυνατότητές της και να έχει από μόνη της τη δύναμη να προστατευτεί η ίδια και να προστατεύσει φίλους και συμμάχους. Παράλληλα, όταν η Ευρωπαϊκή Επιτροπή λέει ξεκάθαρα πως υπάρχουν οικονομικοί περιορισμοί που δεν σου επιτρέπουν να επενδύσεις στην Άμυνα, εμένα ως Υπουργού Άμυνας μου φαίνεται να είναι ένας εφιάλτης. Πολεμάω με αριθμούς κάθε μέρα. Και εάν υπερβώ τα όρια, η χώρα μου τιμωρείται, τα επιτόκια ανεβαίνουν, πρέπει να πληρώσω περισσότερα χρήματα από τις φορολογικές μου εισπράξεις, ξεκινάει πληθωρισμός και η χώρα μου πάει προς τα πίσω, στην κατάσταση που ήταν το 2010.
Δεν μπορεί αυτή να είναι η ευρωπαϊκή απάντηση στις προκλήσεις του σήμερα. Οι οικονομικοί κανονισμοί δεν είναι μόνιμοι. Οπότε και χωρίς τον Πρόεδρο Τραμπ, η ΕΕ πρέπει να αντιμετωπίσει αυτήν την πρόκληση. Και υπάρχουν συνάδελφοί μου, θα μπορούσα να αναφέρω τον υπουργό της Ιταλίας, Guido Crosetto, ο οποίος λέει το ίδιο με εμένα ξανά και ξανά. Τώρα, όσον αφορά το 5%, υπάρχουν φίλοι και εταίροι εντός της ΕΕ που δεν θα ξόδευαν ούτε το 1%. Και μετά έρχονται και μας διδάσκουν για οικονομική υπευθυνότητα στην Ελλάδα; Τι να πω; Το ξέρετε πως η Ελλάδα είναι μια μικρή χώρα με σχετικά μικρή οικονομία. Έχουμε ΑΕΠ της τάξης των 230-240 δισεκατομμυρίων ευρώ. Ξέρετε ότι η Ελλάδα έχει περισσότερα άρματα μάχης από τη Γερμανία, τη Γαλλία, το Βέλγιο, την Ολλανδία και το Ηνωμένο Βασίλειο αθροιστικά; Πώς μπορούν να αντιμετωπίσουν την πρόκληση της Ρωσίας; Θέλω να πω, τι θα προτάξουν μπροστά στα άρματα της Ρωσίας;».