Σε «αγκάθι» έχουν εξελιχθεί για την Ευρωπαϊκή Ένωση οι συνεχείς προκλήσεις από πλευράς Τουρκίας. Οι εντάσεις στην Ανατολική Μεσόγειο και οι σχέσεις με την Άγκυρα υπήρξαν μία από τις μεγαλύτερες προκλήσεις που είχαν να αντιμετωπίσουν οι Βρυξέλλες το 2020 και αυτό πιθανότατα θα παραμείνει το 2021 σύμφωνα με τις εκτιμήσεις του Ζοζέπ Μπορέλ.
Ο Ύπατος Εκπρόσωπος της Ε.Ε. για θέματα Εξωτερικής Πολιτικής ανέφερε επί του θέματος: «Δεν προκαλεί έκπληξη το γεγονός ότι στο τελευταίο Ευρωπαϊκό Συμβούλιο της χρονιάς, που πραγματοποιήθηκε την περασμένη εβδομάδα, ήταν ένα από τα κύρια θέματα εξωτερικής πολιτικής για συζήτηση».
Ταυτόχρονα, τόνισε ότι «υπάρχει μεγάλη πιθανότητα εάν συνεχίσουμε σε αυτήν την καθοδική πορεία, η Ε.Ε. να πρέπει να υιοθετήσει ισχυρά μέτρα, για να πείσει την Τουρκία ότι είναι σοβαρή και αποφασισμένη να διασφαλίσει το σεβασμό των συμφερόντων της. Θα το αναφέρω στους Ευρωπαίους ηγέτες τον Μάρτιο του 2021».
«Η σχέση της Ευρωπαϊκής Ένωσης με την Τουρκία ήταν ήδη σε φθίνουσα πορεία», πρόσθεσε χαρακτηριστικά, για να αναφερθεί σε «ένα έτος ταραχών και συνεχών δραστηριοτήτων και διαλόγου».
«Όταν ανέλαβα τις ευθύνες μου ως Ύπατος Εκπρόσωπος πριν από ένα χρόνο, η σχέση της Ε.Ε. με την Τουρκία ήταν ήδη σε φθίνουσα πορεία. Ήξερα από την αρχή ότι η επανόρθωση αυτής της κατάστασης θα ήταν μια από τις μεγαλύτερες προκλήσεις της εντολής μου. Οι αμοιβαίες προσδοκίες από την κοινή δήλωση Ε.Ε. – Τουρκίας του 2016, που ακολούθησε το ξέσπασμα της μεταναστευτικής κρίσης του 2015, δεν απέδωσαν καρπούς, παρόλο που συνέβαλε στον έλεγχο των μεταναστευτικών ροών προς την Ευρώπη. Από τον Ιούνιο του 2016 και μετά, δεν σημειώθηκε πρόοδος στις ενταξιακές διαπραγματεύσεις.
Η αντιπαράθεση για την εκμετάλλευση των πόρων στην Ανατολική Μεσόγειο επιταχύνθηκε, σε συνδυασμό με μακροχρόνιες διαφωνίες σχετικά με τον έλεγχο των θαλάσσιων ζωνών μεταξύ των σχετικών παράκτιων κρατών. Οι προσπάθειες στο Κραν Μοντανά για να βρεθεί μια τελική λύση για την επανένωση της Κύπρου είχαν αποτύχει το 2017.
Η περιφερειακή δέσμευση της Τουρκίας από την Ανατολική και τη Βόρεια Αφρική στα Δυτικά Βαλκάνια συνέχισε να μαζεύει δύναμη. Ειδικότερα, η ενεργός και μονομερής συμμετοχή της Τουρκίας τόσο στη Συρία όσο και στη Λιβύη θεωρείται όλο και περισσότερο ότι δεν ευθυγραμμίζεται με τα συμφέροντα ασφάλειας της ίδιας της Ε.Ε. ούτε με τις αντιλήψεις μεταξύ όλων των κρατών μελών», σημείωσε.
Σε «αγκάθι» έχουν εξελιχθεί για την Ευρωπαϊκή Ένωση οι συνεχείς προκλήσεις από πλευράς Τουρκίας. Οι εντάσεις στην Ανατολική Μεσόγειο και οι σχέσεις με την Άγκυρα υπήρξαν μία από τις μεγαλύτερες προκλήσεις που είχαν να αντιμετωπίσουν οι Βρυξέλλες το 2020 και αυτό πιθανότατα θα παραμείνει το 2021 σύμφωνα με τις εκτιμήσεις του Ζοζέπ Μπορέλ.
Ο Ύπατος Εκπρόσωπος της Ε.Ε. για θέματα Εξωτερικής Πολιτικής ανέφερε επί του θέματος: «Δεν προκαλεί έκπληξη το γεγονός ότι στο τελευταίο Ευρωπαϊκό Συμβούλιο της χρονιάς, που πραγματοποιήθηκε την περασμένη εβδομάδα, ήταν ένα από τα κύρια θέματα εξωτερικής πολιτικής για συζήτηση».
Ταυτόχρονα, τόνισε ότι «υπάρχει μεγάλη πιθανότητα εάν συνεχίσουμε σε αυτήν την καθοδική πορεία, η Ε.Ε. να πρέπει να υιοθετήσει ισχυρά μέτρα, για να πείσει την Τουρκία ότι είναι σοβαρή και αποφασισμένη να διασφαλίσει το σεβασμό των συμφερόντων της. Θα το αναφέρω στους Ευρωπαίους ηγέτες τον Μάρτιο του 2021».
«Η σχέση της Ευρωπαϊκής Ένωσης με την Τουρκία ήταν ήδη σε φθίνουσα πορεία», πρόσθεσε χαρακτηριστικά, για να αναφερθεί σε «ένα έτος ταραχών και συνεχών δραστηριοτήτων και διαλόγου».
«Όταν ανέλαβα τις ευθύνες μου ως Ύπατος Εκπρόσωπος πριν από ένα χρόνο, η σχέση της Ε.Ε. με την Τουρκία ήταν ήδη σε φθίνουσα πορεία. Ήξερα από την αρχή ότι η επανόρθωση αυτής της κατάστασης θα ήταν μια από τις μεγαλύτερες προκλήσεις της εντολής μου. Οι αμοιβαίες προσδοκίες από την κοινή δήλωση Ε.Ε. – Τουρκίας του 2016, που ακολούθησε το ξέσπασμα της μεταναστευτικής κρίσης του 2015, δεν απέδωσαν καρπούς, παρόλο που συνέβαλε στον έλεγχο των μεταναστευτικών ροών προς την Ευρώπη. Από τον Ιούνιο του 2016 και μετά, δεν σημειώθηκε πρόοδος στις ενταξιακές διαπραγματεύσεις.
Η αντιπαράθεση για την εκμετάλλευση των πόρων στην Ανατολική Μεσόγειο επιταχύνθηκε, σε συνδυασμό με μακροχρόνιες διαφωνίες σχετικά με τον έλεγχο των θαλάσσιων ζωνών μεταξύ των σχετικών παράκτιων κρατών. Οι προσπάθειες στο Κραν Μοντανά για να βρεθεί μια τελική λύση για την επανένωση της Κύπρου είχαν αποτύχει το 2017.
Η περιφερειακή δέσμευση της Τουρκίας από την Ανατολική και τη Βόρεια Αφρική στα Δυτικά Βαλκάνια συνέχισε να μαζεύει δύναμη. Ειδικότερα, η ενεργός και μονομερής συμμετοχή της Τουρκίας τόσο στη Συρία όσο και στη Λιβύη θεωρείται όλο και περισσότερο ότι δεν ευθυγραμμίζεται με τα συμφέροντα ασφάλειας της ίδιας της Ε.Ε. ούτε με τις αντιλήψεις μεταξύ όλων των κρατών μελών», σημείωσε.
Σύμφωνα με το Αθηναϊκό – Μακεδονικό Πρακτορείο Ειδήσεων, ο κ. Μπορέλ πρόσθεσε ότι «επισκέφτηκα τα βόρεια σύνορα της Ελλάδας και πέταξα όσο το δυνατόν πιο κοντά στις πλατφόρμες γεώτρησης που ανέπτυξε η Τουρκία σε μια περιοχή κοντά στις ακτές της Κύπρου. Είχα επίσης μια νυχτερινή βόλτα στην πράσινη γραμμή στη Λευκωσία και είδα την εγκαταλελειμμένη πόλη των Βαρωσίων από ελικόπτερο εντός κυπριακής ελεγχόμενης περιοχής.
Ο αναχρονισμός αυτών των υπολειμμάτων πολέμου, παγωμένος στο παρελθόν, και μαρτυρία για μια ακόμη άλυτη σύγκρουση στη μέση της Ευρωπαϊκής Ένωσης, ήταν βαθιά ενοχλητική και αποκαλυπτική. Δεν υπήρξε καμία πρόοδος από τότε που επισκέφθηκα τα Βαρώσια το 2005 ως Πρόεδρος του Ευρωπαϊκού Κοινοβουλίου. Αν μη τι άλλο, αυτή η επίσκεψη ενίσχυσε περαιτέρω την αποφασιστικότητά μου να αναζητήσω λύσεις.
Ενώ η σχέση με την Τουρκία είναι πολύ περίπλοκη και έχει πολλές διαστάσεις, κατέληξα στο συμπέρασμα ότι οι διαφωνίες με την Ελλάδα και η μη επίλυση του Κυπριακού είναι κεντρικά στοιχεία. Το ταξίδι μου τον Ιούλιο στην Άγκυρα το επιβεβαίωσε, με τον υπουργό Εξωτερικών Τσαβούσογλου να υπογραμμίζει τον ρόλο της Τουρκίας στην προστασία των δικαιωμάτων των Τουρκοκυπρίων και να εξηγεί τις τουρκικές απόψεις σχετικά με την εκμετάλλευση των πόρων στα κυπριακά ύδατα. Από την πλευρά του, ο υπουργός Άμυνας, Χουλούσι Ακάρ, μου πρόσφερε μια λεπτομερή παρουσίαση, από την τουρκική προοπτική, του συμβάντος μερικές εβδομάδες νωρίτερα μεταξύ μιας γαλλικής φρεγάτας και μιας ομάδας τουρκικών ναυτικών μονάδων.
Ο υπουργός Τσαβούσογλου με αποχαιρετά σε μια κοινή συνέντευξη Τύπου όπου επέκρινε σκληρά ορισμένα κράτη μέλη, καθώς και την ίδια την Ε.Ε., καταγγέλλοντας μεροληπτικές και εχθρικές στάσεις απέναντι στην Τουρκία. Προτίμησα να απαντήσω με τη γλώσσα της διπλωματίας, αν και ο τόνος και οι διατυπώσεις που χρησιμοποίησε ο Τούρκος οικοδεσπότης μου έθεσαν ερωτήματα σχετικά με το αν αυτό θα ήταν αρκετό.
Δεν θέλω να συνεχίσω με μια αναλυτική περιγραφή των διαφόρων προσπαθειών μου που προσπαθούν να βρουν χώρο για έναν ανανεωμένο διμερή διάλογο μεταξύ Ελλάδας και Τουρκίας σχετικά με τις θαλάσσιες διαφορές και τα μέτρα οικοδόμησης εμπιστοσύνης, ή να συζητήσω πώς να στηρίξω τις προσπάθειες του ΟΗΕ για την επανέναρξη των συζητήσεων για την επίλυση του Κυπριακού. Αρκεί να πούμε εδώ ότι η διοχέτευση και των δύο θεμάτων μέσω κατάλληλων διπλωματικών και τεχνικών διαδικασιών είναι απαραίτητη για τη δημιουργία χώρου για μια υγιή σχέση Ε.Ε. – Τουρκίας. Αυτά είναι ερωτήματα που δεν μπορούν πλέον να αναβληθούν.
Το ταξίδι μου στη Μάλτα στα μέσα Αυγούστου, για να συναντηθώ με τον υπουργό Τσαβούσογλου έληξε λόγω της υπογραφής συμφωνίας θαλάσσιας οριοθέτησης μεταξύ Ελλάδας και Αιγύπτου. Η απάντηση της Τουρκίας ήταν να αναστείλει μια προβλεπόμενη ανανέωση διερευνητικών συνομιλιών με την Ελλάδα με στόχο την αντιμετώπιση των θαλάσσιων διαφορών».
Συνέχισε, λέγοντας ότι «πρέπει να βρούμε μια διέξοδο από τη δυναμική του οφθαλμός αντί οφθαλμού και να επιστρέψουμε στη συνεργασία και την εμπιστοσύνη. Αυτό ήταν το κύριο μήνυμα του Ευρωπαϊκού Συμβουλίου του Οκτωβρίου και αυτό το μήνυμα επαναλήφθηκε την περασμένη εβδομάδα. Πιστεύω ότι υπάρχει μεγαλύτερη κατανόηση γι’ αυτό σήμερα από την πλευρά της Τουρκίας από ό, τι τον Οκτώβριο».
Ωστόσο, όπως είπε, «η κατάσταση δεν έχει βελτιωθεί ουσιαστικά. Ως εκ τούτου, η συνολική εκτίμησή μας για το έτος πρέπει να είναι αρνητική. Αλλά έχουμε επίσης την ευκαιρία να διορθώσουμε τα πράγματα και αυτό πρέπει να κάνουμε».
Τέλος, ο Ζοζέπ Μπορέλ αναφέρει ότι «έχουμε ακόμη την ευκαιρία να ανακατευθύνουμε τις σχέσεις μας. Η Ευρωπαϊκή Ένωση απλώνει το χέρι στην Τουρκία, ελπίζοντας ότι θα την καταλάβει και η ατζέντα που παρουσιάζουν οι ηγέτες της Ε.Ε. είναι σαφής. Είμαι έτοιμος, σε συνεργασία με την Επιτροπή και τα κράτη μέλη, για να συζητήσουμε τις προτάσεις μας για μια θετική ατζέντα με την Τουρκία και να διερευνήσω τρόπους προώθησης των σχέσεών μας.
Αυτό θα μπορούσε επίσης να περιλαμβάνει την ενίσχυση της περιφερειακής συνεργασίας μέσω διάσκεψης για την Ανατολική Μεσόγειο. Αλλά για να συμβούν όλα αυτά, πρέπει να σταματήσουν οι ενέργειες που μπορεί να θεωρηθούν επιθετικές ή αντίθετες προς τα συμφέροντα της Ε.Ε.».
