ΤΗΣ ΕΛΕΝΗΣ ΜΑΣΣΑΡΑ
Η πατρινή μουσικός και παιδαγωγός μεταδίδει στους μαθητές της την αγάπη της για το αρχαίο όργανο που ήρθε στη ζωή της από τα πρώτα της βήματα
Η 21χρονη πατρινή Πέννυ Γεωργοπούλου, τελειόφοιτη στην Σχολή Νηπιαγωγών στο Πανεπιστήμιο Πατρών, δηλώνει μαγεμένη με το σαντούρι. Ως μουσικός και παιδαγωγός μεταδίδει τις γνώσεις της και την αγάπη της για το σαντούρι στις μικρές ηλικίες και εκφράζει στον «Κ», πόσο πολύ την «γεμίζει» αυτό.
Πως ξεκίνησες να ασχολείσαι με την μουσική;
Από την μικρή μου ηλικία μου άρεσε πολύ η παραδοσιακή και η Βυζαντινή μουσική. Χάρη στον αδερφό μου, που έκανε μαθήματα βυζαντινής μουσικής αλλά και παραδοσιακούς χορούς, τα γνώρισα και εγώ και στην πορεία τα ακολούθησα. Ήταν μια από τις επιθυμίες μου να ασχοληθώ με κάποιο παραδοσιακό όργανο μουσικής. Φοιτώντας στο Λύκειο Ελληνίδων Πατρών, τυγχάνει να είμαι μέσα στις χρονιές όπου δίνονταν υποτροφίες. Ο αδερφός μου και εγώ πήραμε για δύο χρόνια υποτροφία στο Δημοτικό Ωδείο της Πάτρας που συνεργαζόταν το λύκειό μου. Εκεί γνώρισα πολλά όργανα μουσικής, όπου μεταξύ αυτών ανακάλυψα και το σαντούρι.
Πως προέκυψε η επαγγελματική ενασχόλησή σου με την μουσική;
Παράλληλα με το σχολείο, ασχολιόμουν και με το όργανο που μου άρεσε, το σαντούρι. Συμμετείχα στις σχολικές παραστάσεις που συνοδεύονταν με σαντούρι, ενώ όσο ήμουν στο γυμνάσιο η δασκάλα μου με έστελνε να συμμετέχω επαγγελματικά σε εκδηλώσεις. Ουσιαστικά από τότε ξεκίνησε το «ταξίδι» αυτό, ως επάγγελμα. Τελειώνοντας το λύκειο, άρχισα να διδάσκω πλέον σαντούρι σε μικρά παιδιά αλλά και μεγαλύτερους… μαθητές που ακόμα κάνουμε μαζί μαθήματα.
Αν και ήθελα να σπουδάσω Μουσικολογία οι, τότε συνθήκες, δεν μου επέτρεπαν να σπουδάσω σε άλλη πόλη. Έτσι η Σχολή Νηπιαγωγών ήταν η αμέσως επόμενη επιλογή στο Πανεπιστήμιο Πατρών όπου και πλέον βρίσκομαι στο τέταρτο έτος της φοίτησης μου. Στην πορεία του χρόνου ανακάλυψα πως μου άρεσε πολύ η μουσική και ήθελα να ασχοληθώ επαγγελματικά. Για κάποιο διάστημα έπαιζα σε κάποιο μαγαζί στην Πάτρα, συμμετείχα σε πολλές πολιτιστικές εκδηλώσεις της πόλης μας, αλλά και σε εκδηλώσεις γάμων και βαπτίσεις. Δεν έλειπαν και δεν λείπουν και οι παραστάσεις Καραγκιόζη, όπου μέχρι και σήμερα συμμετέχω σε πολλές εξ αυτών, παίζοντας σαντούρι, με πιο χαρακτηριστικές συμμετοχές μου, αυτές στις παραστάσεις του Κώστα Μακρή.
Πόσο εύκολο είναι τελικά να βιοποριστεί κάποιος από την μουσική;
Ο αρχικός μου στόχος ήταν να βιοπορίζομαι από τη μουσική. Όμως ο χρόνος, αλλά και η πανδημία, απέδειξαν για ακόμη μια φορά, πώς τίποτα στη ζωή δεν είναι σίγουρο και πώς μπορεί να αλλάξουν τα δεδομένα, από τη μια στιγμή στην άλλη. Θέλει να δώσεις μάχη για να καταφέρεις να βιοποριστείς εξ ολοκλήρου από την μουσική.
Διδάσκεις σαντούρι σε παιδιά εδώ και χρόνια. Πως είναι αυτή η εμπειρία;
Για περίπου τρία με τέσσερα χρόνια διδάσκω σαντούρι. Μου αρέσει πολύ η σχέση μου με τα παιδιά και μπορώ να πω πως αυτό είναι που θέλω να κάνω. Με «γεμίζει» πάρα πολύ να βρίσκομαι κοντά στα παιδιά. Παρατηρώ μάλιστα πως πολλά από τα παιδιά που χαρακτηρίζονται ως άτακτα, ανυπάκουα και δεν προσέχουν στο μάθημα, ότι στο άκουσμα των μουσικών δραστηριοτήτων όχι μόνο προσέχουν αλλά μάλιστα ηρεμούν και είναι πιο συνεργάσιμα. Μέσα από την εμπειρία μου μπορώ να πω πως η μουσική ηρεμεί τον άνθρωπο και δη το παιδί. Ουσιαστικά, το κομμάτι της μουσικής και ο τομέας της εκπαίδευσης είναι άρρηκτα συνδεδεμένα μεταξύ τους. Είναι πολύ σημαντική η μουσική στην εκπαίδευση. Πόσο μάλλον στις πιο μικρές ηλικίες. Η μουσική έχει να κάνει με την πνευματική, την εσωτερική καλλιέργεια ενός ανθρώπου και φυσικά ξεκινώντας από την πιο μικρή του ηλικία, επηρεάζει και την μετέπειτα ψυχοσύνθεση του. Η μουσική ημερεύει και βοηθάει στην κατανόηση του παιδιού. Επηρεάζει τον εσωτερικό του κόσμο και τον τρόπο έκφρασης του. Συμβάλει η μουσική στην ανάπτυξη και διεύρυνση της φαντασίας του παιδιού, ενώ αποτελεί ένα εργαλείο στην ανακάλυψη και καλλιέργεια κάποιου ενδεχόμενου ταλέντου του παιδιού.
