Το 2022 πλησιάζει στην εκπνοή του και ελπίζουμε πως θα πάρει μαζί του πολλές από τις νοσηρές καταστάσεις που πήραμε ώς «προίκα» από το 2021 ή και το 2020. Μία εξ αυτών, και ο διαχωρισμός των πολιτών σε υπέρμαχους ή πολέμιους του εμβολίου του κορωνοϊού.
Και ενώ θα περίμενε κανείς, οι υγειονομικοί υπάλληλοι να είναι από τους πρώτους που θα εμβολιαστούν και θα δώσουν το παράδειγμα στους υπόλοιπους, κάτι τέτοιο δεν συνέβη, από όλους και μάλιστα, κάποιοι αντί εμβολίου, προτίμησαν την διαθεσιμότητα.
Πλέον, οι 2.100 υγειονομικοί που αρνήθηκαν να εμβολιαστούν κατά του κορωνοϊού, μπορούν να προσφέρουν ξανά τις υπηρεσίες τους στους ασθενείς και να συνυπάρξουν στο ίδιο επαγγελματικό περιβάλλον με όσους συναδέλφους τους, εδώ και δύο χρόνια, παλεύουν με τον ιό και την πανδημία. Υγειονομικοί αλλά και διοικητικό προσωπικό καταθέτουν στο «Νεολόγο» των Πατρών την άποψή τους για την μεγάλη «επιστροφή».
«Το λάθος έγινε 2 χρόνια πριν»
Η 26χρονη Χ. Σ. που αποτελεί διοικητικό προσωπικό σε παθολογικό ιατρείο της Πάτρας,βρίσκει λανθασμένη την αρχική απόφαση να τεθούν οι υγειονομικοί σε διαθεσιμότητα και θέτει σε πρώτο πλάνο το δικαίωμα της προσωπικής επιλογής και αυτοδιάθεσης: «Θεωρώ λανθασμένη την αρχική απόφαση του ΕΣΥ να βγάλει σε διαθεσιμότητα το υγειονομικό προσωπικό καθώς πιστεύω πως πρέπει κάθε άνθρωπος να είναι ελεύθερος να επιλέξει μόνος του, πόσο μάλλον για ένα τόσο σημαντικό θέμα υγείας, το αν θα εμβολιαστεί ή όχι. Άλλωστε, όπως έδειξε και το αποτέλεσμα δύο χρόνια μετά την αρχική εμφάνιση της πανδημίας, το αν είσαι εμβολιασμένος ή όχι είναι σχεδόν αδιάφορο στη μεταδοτικότητα του ιού. Συνεπώς θεωρώ πως σωστά πλέον μπορούν να επιστρέψουν». Όπως μάλιστα εξηγεί στο «Νεολόγο» των Πατρών, πολλοί από όσους συνομιλεί ταυτίζονται με την άποψή της και θεωρούν πως η επιστροφή των ανεμβολίαστων υγειονομικών θα «ανακουφίσει» τους υπόλοιπους εργαζομένους.
«Είναι κατάφορη αδικία»
Ο Α. Σ., διοικητικός υπάλληλος στο νοσοκομείο της Μύρινας Λήμνου, είναι 100% εναντίον της απόφασης αυτής, την οποία και βρίσκει τρομερά άδικη: «Εδώ και δύο χρόνια έχουμε στερηθεί πάρα πολλά εξαιτίας τους, μιας και έφυγαν σε πολύ κρίσιμη περίοδο που τους είχαμε ανάγκη. Όλα αυτά για να μην εμβολιαστούν. Πώς ζούσαν δύο χρόνια τώρα, με τι έσοδα; Όπως φαίνεται, έχουν άλλη πηγή εσόδων και δεν έχουν πρακτικά ανάγκη τη δουλειά αυτή. Ας μείνουν λοιπόν εκεί που είναι και ας γίνει πρόσληψη σε άτομα που όντως θέλουν να εργαστούν και έχουν ανάγκη τα χρήματα αυτά».
«Θέλουν να επιστρέψουν σαν κύριοι»
Ιδιαίτερο ενδιαφέρον παρουσιάσουν τα όσα είπε στο «Νεολόγο» των Πατρών, η αναπληρώτρια καθηγήτρια Κοινοτικής Νοσηλευτικής στο Πανεπιστήμιο Δυτικής Αττικής, Ά.Κ.
Διαχωρίζοντας το προσωπικό δικαίωμα στην ελευθερία από το επαγγελματικό καθήκον, τονίζει:«Η επαγγελματική ιδιότητα είναι διαφορετική από την ατομική και πρέπει αυτά τα δύο να τα διαχωρίζουμε ευκρινώς. Σε ατομικό επίπεδο δεν με αφορά τι κάνουν οι υγειονομικοί υπάλληλοι και έχουν κάθε δικαίωμα να κάνουν ό,τι θέλουν προβαίνοντας στην επιλογή που τους εκφράζει και τους ταιριάζει. Η επαγγελματική ιδιότητα όμως είναι κάτι διαφορετικό. Οι υγειονομικοί υπάλληλοι που δεν έκαναν το εμβόλιο και προτίμησαν μάλιστα να τεθούν σε διαθεσιμότητα αντί να το κάνουν, δείχνουν πως δεν σέβονται την επιστήμη. Τα εμβόλια μας προστατεύουν και αποτελούν ένα από τα μεγαλύτερα κεφάλαια στην πρόληψη.
Είναι απαραίτητο να έχει κάνει το εμβόλιο κατά του covid-19 το υγειονομικό προσωπικό που έρχεται σε καθημερινή βάση σε επαφή με ασθενείς. Αν το πάμε και ένα βήμα παραπέρα, καθίσταται άδικο και για τους άλλους υπαλλήλους που εργάζονταν κανονικά όλους αυτούς τους μήνες και βίωσαν πραγματικά εξαιρετικά δύσκολες καταστάσεις. Έζησαν δύο πάρα πολύ δύσκολα χρόνια γιατί είχαν μείνει μόνοι τους, όταν χρειάζονταν τους συναδέλφους τους περισσότερο από ποτέ και υπήρχε τεράστια ανάγκη από προσωπικό. Κάποιοι έκαναν διπλοβάρδιες εξαιτίας τους και δεν προλάβαιναν να ξεκουραστούν καθόλου.
Η επαγγελματική μας ιδιότητα μας δεσμεύει και ξεφεύγει από τις προσωπικές πεποιθήσεις του καθενός. Δεν είναι μόνοι τους: Αποτελούν μέρος μιας κοινωνίας. Εργάζονται σε ένα νοσοκομείο γεμάτο ασθενείς, γεμάτο αρρώστιες. Στην προσωπική τους ζωή μπορούν να σκέφτονται και να κάνουν ό,τι θέλουν. Το επαγγελματικό είναι διαφορετικό.
Τώρα λοιπόν θέλουν σαν κύριοι να επιστρέψουν κανονικά και ίσως μάλιστα να διεκδικήσουν να πάρουν και χρήματα που δεν έχουν δουλέψει. Φυσικά και πρέπει να τεθεί και η παράμετρος του με ποια οικονομική δυνατότητα μπόρεσαν να πάρουν τέτοια απόφαση και πώς ανταπεξήλθαν οικονομικά αυτά τα χρόνια. Άρα υπήρχε κάποια άλλη πηγή εσόδων. Θα είναι μεγάλη αδικία να πληρωθούν χρήματα που δεν δούλεψαν και σε ηθικό επίπεδο. Θα είχαν προσφέρει πολλά στους συνανθρώπους μας αν είχαν εμβολιαστεί και μπορούσαν να εργαστούν. Ωστόσο, εκείνοι δεν παρείχαν τις υπηρεσίες και τη φροντίδα τους στο διάστημα που ήταν απαραίτητοι.
«Πάνω από όλα η δημόσια υγεία»
Ο Ι. Π., γενικός χειρουργός στο νοσοκομείο Σωτηρία, συμμερίζεται τις παραπάνω απόψεις και συνοψίζει: «Όπου δουλεύει ο καθένας, ακολουθεί κάποιες οδηγίες και συμμορφώνεται με τους κανόνες. Ειδικά το υγειονομικό προσωπικό οφείλει να τις τηρεί γιατί έχουν και σχέση με τη δημόσια υγεία. Τα εμβόλια είναι μέρος της προόδου της επιστήμης και ένα από τα σημαντικά μας όπλα όσον αφορά την πρόληψη».
Κ.Κ.
*Δημοσιεύτηκε στην εφημερίδα Νεολόγος
