Της Ελένης Παρασκευοπούλου
Η πανδημία του κορωνοϊού «πάγωσε» για μεγάλο χρονικό διάστημα τη ζωή. Lockdown, μέτρα, περιορισμοί πήγαν πίσω όλους τους τομείς και η Δικαιοσύνη δεν έμεινε ανεπηρέαστη. Ο λόγος για τις δικαστικές υποθέσεις, οι οποίες δεν έμπαιναν στις δικαστικές αίθουσες για να εκδικαστούν αφού οι… πόρτες ήταν κλειστές! Αποτέλεσμα της όλης κατάστασης είναι να έχουν συσσωρευτεί χιλιάδες υποθέσεις και να παραμένουν σε εκκρεμότητα.
Σύμφωνα με τα στοιχεία του «Νεολόγου» μόνο στο Πρωτοδικείο της Πάτρας, σε «ουρά αναμονής» βρίσκονται: στο Μονομελές Πρωτοδικείο υπολογίζονται στις 4.000 με 5.000 χιλιάδες, ενώ στο Τριμελές Πρωτοδικείο περίπου 2.000 υποθέσεις! Στο σύνολο τους ξεπερνούν λοιπόν τις 6.000 με 7.000, κατάσταση που το οποίο δημιουργεί ένα «ασφυκτικό τοπίο».
Δικαστικό έτος με ελλείψεις και προβλήματα
Τις σοβαρές επιπτώσεις και καθυστερήσεις, που δημιούργησε η πανδημία, στην εξέλιξη των υποθέσεων υπογράμμισε πρόσφατα και η Ένωση Δικαστών και Εισαγγελέων με ανακοίνωση της με αφορμή την έναρξη του νέου δικαστικού έτους, μεταξύ άλλων ανέφερε: «Η Ένωση Δικαστών και Εισαγγελέων με την έναρξη του νέου δικαστικού έτους εύχεται σε όλους τους δικαστικούς και εισαγγελικούς λειτουργούς, τους δικαστικούς υπαλλήλους και τους δικηγόρους, υγεία και δύναμη στα καθήκοντά τους. Ξεκινάμε τη νέα δικαστική χρονιά με αισιοδοξία παρά τις προκλήσεις στις οποίες καλούνται και πάλι οι συνάδελφοι να ανταποκριθούν. Οι συνθήκες της πανδημίας έχουν διαμορφώσει ένα σκηνικό μεγάλης συσσώρευσης δικαστικής ύλης.
Με δεδομένη τη μόνιμη απροθυμία των αρμόδιων υπουργείων για ουσιαστική ενίσχυση των δομών και τις ελλείψεις σε προσωπικό δικαστικών υπαλλήλων, που δεν έχουν πληρωθεί μέχρι σήμερα, η νέα δικαστική χρονιά βρίσκει για άλλη μια φορά το Δικαστικό Σώμα αποφασισμένο να επιτελέσει το καθήκον του και να ικανοποιήσει το δίκαιο αίτημα των πολιτών για ποιοτική και ταχεία εκδίκαση των υποθέσεών τους που είχαν ματαιωθεί λόγω της πανδημίας, με ορθολογική διαχείριση στην κατανομή των υποθέσεων και τήρηση της δέουσας ισορροπίας μεταξύ της ανάγκης για ταχύτητα και της μη υπέρβασης των ανθρώπινων αντοχών και δυνατοτήτων Δικαστών και Εισαγγελέων.»
Βασίλης Μπισμπίκης: Μεγάλα κενά σε δικαστικούς υπαλλήλους
Ο Πρόεδρος του Συλλόγου Δικαστικών Υπαλλήλων Πάτρας Βασίλης Μπισμπίκης περιγράφει στον «Νεολόγο» τις εργασιακές συνθήκες που διαμορφώνονται με την έλλειψη προσωπικού τονίζει αποτελεί το μεγαλύτερο πρόβλημα.
«Η πανδημία ταλαιπώρησε τους πάντες και οι επιπτώσεις είναι μπροστά. Το κύριο πρόβλημα που έχει υπάρχει στα δικαστήρια, σε σχέση την συσσώρευση των υποθέσεων, είναι η έλλειψη προσωπικού. Οι διορισθέντες του 1985 συμπληρώνοντας πλέον 36 με 37 χρόνια υπηρεσίας αποχωρούν το επόμενο διάστημα με σύνταξη, καθώς και πολλοί διορισθέντες του 1989. Στο Πρωτοδικείο Πατρών, αυτή τη στιγμή, από τις 72 οργανικές θέσεις προβλέπουμε πως θα μείνουν κενές πάνω από 30, αντίστοιχα και στις άλλες υπηρεσίες. Έχουμε επισημάνει κατά καιρούς, σε όλους τους υπουργούς, από το 2017 και μετά πώς θα πρέπει να προγραμματίσουν προσλήψεις. Δυστυχώς μέχρι σήμερα τα κενά δεν έχουν καλυφθεί και το επόμενο διάστημα προβλέπεται δύσκολο».
Γιώργος Τσίρης: Ανυπέρβλητος όγκος δικαστικών αποφάσεων
Ο αντιπρόεδρος του Δικηγορικού Συλλόγου Πατρών Γιώργος Τσίρης μίλησε στον «Νεολόγο» των Πατρών, για τα προβλήματα και τις δυσκολίες που έχει δημιουργήσει η πανδημία: «Είναι γεγονός ότι η πανδημία είχε ως αποτέλεσμα την διόγκωση ενός χρόνιου προβλήματος της Δικαιοσύνης που δεν είναι άλλο από τις καθυστερήσεις στην απονομή της Δικαιοσύνης.
Η επόμενη μέρα μετά την πανδημία μας φέρνει όλους τους λειτουργούς της Δικαιοσύνης, Δικηγόρους, Δικαστές και Δικαστικούς υπαλλήλους αντιμέτωπους μπροστά σε ένα ανυπέρβλητο όγκο δικαστικών αποφάσεων (καθώς χιλιάδες υποθέσεις έχουν αναβληθεί το προηγούμενο χρονικό διάστημα λόγω covid), γεγονός που θα πρέπει να αντιμετωπίσουμε σταθμίζοντας τόσο την ανάγκη για ταχύτητα στην έκδοση δικαστικών αποφάσεων, δίχως όμως αυτό να δημιουργεί κινδύνους στην ποιότητα της δικαστικής προστασίας η οποία πρέπει να είναι πάντοτε αποτελεσματική και υψηλού επιπέδου.
Η καθημερινότητα άσκησης του δικηγορικού επαγγέλματος στην μετά την πανδημία εποχή, είναι πλέον εξαντλητική και οι συνάδελφοι δικηγόροι καλούνται να ανταπεξέλθουν στην εκτέλεση των καθηκόντων τους σε πολύ στενά χρονικά όρια που τίθενται με τους συνεχείς επαναπροσδιορισμούς υποθέσεων και σε ασφυκτικές πλέον προθεσμίες.
Αλλά και στην εκτός δικαστηρίων καθημερινότητα, σε συναλλαγές με δημόσιες υπηρεσίες, κτηματολογικά γραφεία κλπ, λόγω περιορισμών και υγειονομικών κανόνων, είναι εξαιρετικά δύσκολη η διεκπεραίωση των υποθέσεων.
Η ψηφιοποίηση πολλών υπηρεσιών και η αύξηση των ηλεκτρονικών συναλλαγών είναι ένα εργαλείο που αυτή την στιγμή βοηθά την επαγγελματική μας καθημερινότητα, δίχως βεβαία να παραβλέπει κανείς ότι και αυτό συνιστά μια «ιδιαίτερη» αύξηση της γραφειοκρατίας.
Σε κάθε περίπτωση η απονομή της Δικαιοσύνης, οφείλει να είναι και ορθή και ταχεία, ο ελληνικός λαός δε, στο όνομα του οποίου απονέμεται η Δικαιοσύνη οφείλει να γνωρίζει την πραγματικότητα και τυχόν παθογένειες του συστήματος και σε περιπτώσεις αδικαιολόγητης υπέρβασης των χρονικών ορίων έκδοσης των αποφάσεων να επιβάλλονται οι προβλεπόμενες εκ του νόμου κυρώσεις».
(από την εφημερίδα “Νεολόγος”)
