Σήμερα, παρά τη θεσμική κατοχύρωση ίσων δικαιωμάτων μεταξύ ανδρών και γυναικών, η Βία κατά των Γυναικών εξακολουθεί να συνιστά μια ζοφερή πραγματικότητα που συντελεί στην καταπάτηση των θεμελιωδών δικαιωμάτων τους αναδεικνύοντας την ανισότητα των φύλων.
Καθημερινά, καταγγέλλονται πράξεις κακοποίησης που θίγουν τη σωματική ακεραιότητα της κάθε γυναίκας, το δικαίωμά της στην εργασία, τη δυνατότητά της να εκπληρώνει τις υποχρεώσεις της ως μητέρα και το δικαίωμα να αναπτύσσεται ως αυθύπαρκτη προσωπικότητα.
Τα στοιχεία αποδεικνύουν το μέγεθος του προβλήματος της βίας κατά των γυναικών, που ενώ δεν περιορίζεται σε συγκεκριμένη κοινωνική τάξη, κουλτούρα, μορφωτικό ή οικονομικό επίπεδο, πλήττεται και από την τρέχουσα οικονομική κρίση που δημιουργεί η πανδημία του κορονοϊού.
Πρέπει να κατανοήσουμε, ότι η ανοχή μας σε οποιαδήποτε έκφανση της βίας κατά των γυναικών δικαιολογεί και νομιμοποιεί την πιο αποτρόπαια έκφρασή της που είναι η σωματική βία.
Ελπίζουμε η σημερινή μέρα να είναι μέρα περισυλλογής για όλους μας, προκειμένου αφενός να προχωρήσουμε σε δραστικά μέτρα για την εξάλειψη του ειδεχθούς αυτού φαινομένου και αφετέρου να προστατέψουμε αποτελεσματικότερα και σε μεγαλύτερο βαθμό όλες τις γυναίκες που έχουν πέσει θύματα τέτοιων ακραίων και βάναυσων συμπεριφορών.
Αποτελεί Χρέος μας να σταθούμε στο πλευρό όλων των κακοποιημένων γυναικών και να φωνάξουμε δυνατά «Δεν είσαι η μόνη. ∆εν είσαι μόνη. Μένουμε Σπίτι δεν σημαίνει, ότι υπομένουμε τη βία. Μένουμε Σπίτι δεν σημαίνει ότι μένουμε σιωπηλές».
