ΕΠΙΜΕΛΕΙΑ: ΦΑΝΗΣ ΒΓΕΝΟΠΟΥΛΟΣ
Στις 22 Αυγούστου του 1906 μια 37χρονη γυναίκα πέφτει νεκρή έξω από το σπίτι της, στον Άγιο Στέφανο της Πάτρας. Ο δράστης την πυροβολεί από μικρή απόσταση στο κεφάλι, παρά τα παρακάλια της να της χαρίσει τη ζωή. Είναι ο ίδιος της ο αδελφός και η γυναίκα πληρώνει με τη ζωή της το γεγονός ότι στάθηκε εμπόδιο στα σχέδια του, αφήνοντας πίσω το ορφανό παιδί της…. Στις 24 Αυγούστου 1906 ο «Νεολόγος» των Πατρών γράφει για το έγκλημα στην πρώτη του σελίδα: «Άγριον οικογενειακόν δράμα – Φόνος αδελφής – Τραυματισμός εξαδέλφης – Ποιος ο αδελφοκτόνος – Τα αίτια» και ο συντάκτης πληροφορεί τους αναγνώστες της εφημερίδας πως: «Φοβερόν δράμα οικογενειακόν εξετυλίχθη προχθές το απόγευμα εις την περιφέρειαν του χωρίου Αλισσού του δήμου Πατρέων αποτέλεσμα του οποίου υπήρξεν αδελφοκτονία στυγερά και τραυματισμός του εξαδέλφου του φονέως». Πρωταγωνιστές του οικογενειακού δράματος ήταν δυο αδέλφια, ο Δημήτρης και η χήρα αδελφή του Ελένη, η οποία έμενε στα Ρουμπιέκα ή Άγιος Στέφανος. «Η οικία αυτή και ο περίβολος αυτής εχρησίμευσεν ως σκηνή του εκτυλιχθέντος δράματος», μας πληροφορεί ο συντάκτης. Όπως αναφέρει ο δημοσιογράφος: «Εις το χωρίον Αλισσός διέμενεν ο Δημ. Κ. έχων τέσσαρες αδελφάς εκ των οποίων αι δύο έγγαμοι και αι δύο άγαμοι. Εκ των εγγάμων μία είνε η ως ανωτέρω Ελένη χήρα Πρ. ήτις κατώκει εις το κτήμα του συζύγου της εις Ρουμπέικα. Μετά το θάνατον της μητρός των την όλην περιουσίαν εκληρονόμησαν από κοινού οι πέντε αδελφοί εκ των οποίων αι τέσσαρες αδελφοί κατέστησαν πληρεξούσιον εν τη διαχειρίσει της κληρονομιάς τον αδελφόν των. Ούτος μέχρι τινος διαχειρίζετο κανονικώς την πατρικήν περιουσίαν, αλλά προ μηνών ηράσθη νεαράς εργάτιδος εκ του χωρίου Τσουκαλέϊκα την οποίαν και ηρραβωνίσθη».
Το υποθηκευμένο κτήμα και η κατάσχεση
Όπως αναφέρει ο συντάκτης, οι αδελφές του είχαν αντιρρήσεις για τη σχέση του αδελφού τους και επειδή ήθελαν να διασφαλίσουν την πατρική περιουσία, όρισαν διαχειριστή της περιουσίας τους, τον εξάδελφό τους δικηγόρο Ιωάννη Ρ., ο οποίος εκείνη την περίοδο παραθέριζε στο σπίτι της αδελφής Ελένης, μαζί με τον πατέρα του. Όπως αναφέρει ο συντάκτης, σύμφωνα με την κατάθεση του πληρεξούσιου δικηγόρου ο αδελφός «επεζήτει όπως σφετερισθή τα μερίδια εκ της πατρικής περιουσίας των αδελφών του και συνάψη μετά της μνηστής του γάμον». Στη συνέχεια μας πληροφορεί ότι ένα από τα κτήματα ήταν υποθηκευμένο στην τράπεζα και πως οι αδελφές του, έλεγαν στον αδελφό τους, να χρήματα από τη σοδιά της σταφίδας να τα δώσει στην τράπεζα, ώστε να μην κατασχεθεί το κτήμα. «Ο αδελφός όμως εσκέπτετο άλλως, ήθελεν όπως λάβη αυτός ολόκληρον το αντίτιμον εκ του σταφιδόκαρπου και η Τράπεζα προβή εις την εκποίησίν δια πλειστηριασμού του ενυποθήκου κτήματος, όπως αυτός δια γνωστού και σημαίνοντος προσόσωπου θα ηγόραζε δι’ ευατόν κατόπιν», γράφει ο συντάκτης αποκαλύπτοντας τα σχέδια του δράστη. Έτσι, ο αδελφός πήγε την σταφίδα σε έμπορο στην Πάτρα για να την πουλήσει, ωστόσο ο δικηγόρος – ξάδελφος το έμαθε και ειδοποίησε την τράπεζα, η οποία προχώρησε στην κατάσχεση του ποσού της πώλησης, από το οποίο τελικά έλαβε ένα μέρος. Το δράμα
Το γεγονός αυτό τον όργισε και το απόγευμα της ίδιας ημέρας, γύρω στις 5, ο αδελφός μαζί με δύο Κρητικούς φύλακες που είχε προσλάβει για τα χωράφια του, πήγαν οπλισμένοι στο σπίτι της αδελφής στον Άγιο Στέφανο και εισβάλουν στο σπίτι, από το οποίο απουσίαζε η αδελφή, ωστόσο ήταν μέσα ο δικηγόρος και ο πατέρας του. Τα όσα διαδραματίστηκαν περιγράφονται στον «Νεολόγο» των Πατρών με τα εξής: «Εις την εμφάνιση του κ. Ρ. (του δικηγόρου), ο Κ. ανασπά την μάχαιράν του ενώ ο έτερος των δύο Κρητών φυλάκων πυροβολεί κατά του κ. Ρ. ανεπιτυχώς. Ο Ρ. αρπάζει δια της δεξιάς εκ της λεπίδος την ανυψωμένην μάχαιραν του Κ., όπως αποφύγη το πλήγμα, ότε ο έτερος Κρητικός προτάσσει τον γκρα (σημ. είδος τουφεκιού), όπως πυροβολήση, ο κ. Ρ. αφίνει την μάχαιραν ήτις είχε κατακόψει την παλάμη του και ζητεί να φύγη. Την στιγμή αυτήν ο Κ. βυθίζει την μάχαιράν του εις το δεξιόν μέρος της κοιλίας του Ρ.». Ο δικηγόρος κατορθώνει να πηδήξει από το παράθυρο και να τραπεί σε φυγή και μάλιστα για καλή του τύχη συναντά στα χωράφια έναν φύλακα κτήματος, ο οποίος πυροβολεί εναντίον των δύο Κρητικών. Την ίδια ώρα ο αδελφός, αναζητά την αδελφή του, η οποία βρίσκεται στα χωράφια. Παίρνει από το σπίτι της, μια καραμπίνα και ξεκινά να την ψάχνει, ώσπου την εντοπίζει να έχει κρυφτεί μέσα στο αμπέλι. Ιδού πως περιγράφει ο συντάκτης τη συνάντηση των δύο αδελφών και το φονικό: «Επί τη θέα του ωπλισμένου και εξηγριωμένου αδελφού η χήρα κατάτρομος και ωχρά τείνει τας χείρας και φωνάζει τρέμουσα και γονυπετής.
– Μη αδελφούλη μου!! Μη την αδελφή σου!…. Λυπήσουμε!… Το παιδί μου!…. Μη με σκοτώσ….
Δεν επρόφθασε να τελείωση την λέξιν και ο αδελφός πυροβολεί κατά της κεφαλής της αδελφής του και εκκενώνει και τας δύο κάννας του όπλου. Τα χονδρά σφαιρίδια παραμορφούσι το πρόσωπον, εξορύσσουν τους οφθαλμούς, διαρρηγνύουν το κρανίον και εξαπλώνουν νεκράν την άτυχη αδελφήν». Αξίζει να σημειωθεί ότι ο αδελφός μετά την πράξη του δεν έδειξε την παραμικρή μεταμέλεια και καθώς τρεπόταν σε φυγή, διαμήνυσε στους συγγενείς: «Να μην πλησιάσει κανείς εξ’ αυτών και ενταφιάσει την νεκράν αδελφή του, διότι θα τον σκοτώση».
*Δημοσιεύθηκε στον Νεολόγο των Πατρών
