Το τέλος της αθωότητας…

19.09.2020 / 6:00
Kontogiannis-2

Γράφει ο Γιώργος Κοντογιάννης

Δεν ανήκα ποτέ στους συνωμοσιολόγους, ούτε στους μετά Χριστόν προφήτες, επιφυλάσσοντας για τον εαυτό μου μια μέση λογική αντίληψη των πραγμάτων γύρω μου, όπως η ζωή τα φέρνει και όπως η δουλειά που κάνω μού επιτρέπει να τα αξιολογώ. Λέω, λοιπόν,  πως απ’ αυτήν την ιστορία της πανδημίας του κορωνοϊού, αφενός δεν φαίνεται να ξεμπερδεύουμε γρήγορα, αφετέρου δείχνει να είναι η απαρχή μιας αχαρτογράφητης νέας ζωής που θα’ χει μονίμως ανατροπές και νέα παράπλευρα δεδομένα.

Οι μάσκες που μπήκαν στην καθημερινότητα μας είναι κατά την εκτίμηση μου ‘’πταίσμα’’, κατά το κοινώς λεγόμενο, μπροστά σε ό, τι πιθανώς ακολουθεί στο επόμενο χρονικό διάστημα θεού θέλοντος και καιρού επιτρέποντος. Και εννοώ φυσικά τα χρόνια που έρχονται στα οποία το επίκεντρο της καθημερινότητας στον πλανήτη θα είναι η επιβίωση των κατοίκων του, με νέο διαφορετικό τρόπο απ’ ό,τι μέχρι πριν λίγους μήνες. Σκεφθείτε ότι μικρά παιδιά ηλικίας 10 ετών, ίσως και λιγότερο, πρέπει να παίξουν μόνα τους ή να συνδέονται ηλεκτρονικά και ψηφιακά μεταξύ τους χωρίς να είναι μαζί παίζοντας σε μια οθόνη και μιλώντας σε ένα ακουστικό.

Αργότερα μπορεί και να σπουδάζουν έτσι σε μεγαλύτερες ηλικίες, όπως στα πανεπιστήμια που ακόμα ισχύει και επεκτείνεται ότι ξεκίνησε το Μάρτη με την τηλεκπαίδευση. Αλλά δυστυχώς και σε νήπια, ακόμη εφαρμόζονται μέτρα ελέω πανδημιών, όπως κάθε παιδάκι με μάσκα και μόνο του στο καρεκλάκι με πλεξιγκλάς γύρω του! Βλέπαμε πριν αρκετά χρόνια τους Ασιάτες να κυκλοφορούν απομονωμένοι με μάσκες και γάντια τάχα για την ατμοσφαιρική ρύπανση, αλλά δεν υποψιαζόμαστε ότι αυτό θα φθάσει παντού στον κόσμο…Οι συναλλαγές μας με το κράτος που ψηφιοποιούνται ιλιγγιωδώς, λες και πριν τον κορωνοϊό ήταν δύσκολο να βρούμε έναν Πιερακάκηκαι δέκα κομπιουτεράδες να το κάνουν. Η επικοινωνία με τους φίλους μας και τα αγαπημένα πρόσωπα που διαρκώς πολλαπλασιάζεται μέσω οθόνης μεγαλώνοντας αποστάσεις με πρόσχημα τη δημόσια υγεία, αλλά με απώτερο στόχο πιο μακροπρόθεσμο και πιο σοβαρό….Ένας αόρατος κατευθύνων, μιας νέας ζωής στην ανθρωπότητα δρομολογεί το τέλος της αθωότητας σ’ όλο τον πλανήτη. Στο μυαλό μας μπήκε ήδη η καχυποψία και η ενοχή ως κύρια συστατικά του φόβου μέσω του οποίου πάει να ελεγχθεί ένας πληθυσμός επτάμισι δισεκατομμυρίων ψυχών πάνω στη Γή. Προφανώς πάρα μαζευτήκαμε πολλοί, κοστίζουμε, ζούμε αρκετά και καταστρέφουμε την αειφόρο ζωή του πλανήτη… Τις αντοχές του, δηλαδή, για τις επόμενες δεκαετίες και παραπάνω… Δεν θέλει πολύ μυαλό για να τα δει κανείς όλα αυτά καθαρά και δεν θέλει να είναι ο Νοστράδαμος, για να βλέπει τι στήνεται γύρω σου…

Όσο και αν φαίνεται ακραίο ή υπερβολικό για τα παιδιά ηλικίας δέκα ετών και κάτω, εμείς η γενιά των 40-60,  θα είμαστε σε λίγα χρόνια η τελευταία ανάμνηση ενός κόσμου που τελειώνει, ενώ γύρω μας θα υπάρχουν αυτοκίνητα χωρίς οδηγό ιπτάμενα ή μαγνητικά!

Αν μελετήσει κανείς την ιστορία της ανθρωπότητας κατά πίσω, θα δει πώς περίπου αλλάζει ο πλανήτης κάθε πενήντα με εκατό χρόνια με άλλους όρους φυσικά, άλλο περιεχόμενο εξέλιξης και άλλου είδους παράπλευρες απώλειες. Αυτό το τελευταίο να ελπίσουμε ότι θα το γλιτώσουμε! Να μην είμαστε στις προβλεπόμενες παράπλευρες απώλειες!

Όλα τα άλλα θα τα αντέξουμε. Πάω να πιώ μια μπύρα…. Ότι προλαβαίνουμε παιδιαάααα….

Ακολουθήστε το dete.gr στο Google News

Ακολουθήστε μας στο Google News απο τον υπολογιστή αλλά και από την εφαρμογή Google News του κινητού σας.

Σχετικά Άρθρα

ροή ειδήσεων

πρωτοσέλιδα