Της Γιώτας Κοντογεωργοπούλου
ΔΕΝ ΧΡΕΙΑΖΟΤΑΝ να φτάσουμε στην ατάκα περί βιασμού στο Big Brother που ήρθε να προστεθεί στα τηλεοπτικά απορρίμματα και να ρίξει για άλλη μια φορά την λογική στην αρένα, απογειώνοντας το κιτς, το ευτελές, το ανθρωποφάγο, το άρρωστο. Όλα εκεί οδηγούσαν από την πρώτη μέρα. Αρκούσε μια εικόνα και ακολούθως λίγα λεπτά ήχου για να κατανοήσει κανείς ότι ο «μάγκας» από την Κρήτη που δεν αντέχει χωρίς σεξ και αν δεν το έχει τότε… βιασμός -όπως χαρακτηριστικά είπε-, δεν είναι επί της ουσίας το αποδιοπομπαίο του συγκεκριμένου τηλεοπτικού αποκυήματος, αλλά το ζητούμενο.
ΜΕ ΛΙΓΑ ΛΟΓΙΑ, αν δεν υπάρχει ο «μάγκας», αν δεν υπάρχει ο θόρυβος, αν δεν καλλιεργηθεί το μένος, αν δεν προκληθεί η κοινή γνώμη, τότε το «παιχνίδι» δεν θα έχει επιτύχει το στόχο του. Τότε τα τηλέφωνα δεν θα είναι ικανά να «ταΐσουν» το πρόγραμμα και η παραγωγή θα καταλήξει να βάλει λουκέτο. Αυτά είναι τα τηλεοπτικά μαθηματικά. Αυτή είναι η τηλεοπτική «ηθική». Για αυτό άλλωστε στήθηκαν προγράμματα σαν το Big Brother. Για να βγάλουν από μέσα σου το ζώο. Όχι για να το εξευμενίσουν.
ΤΟ ΣΚΗΝΙΚΟ είναι εξ αρχής άρρωστο: Το πρόγραμμα λειτουργεί σε 24ωρη βάση παρακολουθώντας τη ζωή των εγκλωβισμένων σε ένα σπίτι και βασίζεται στην δίψα για λίγα λεπτά δημοσιότητας. Αυτό το 24ωρο υλικό προβάλλεται live streaming. Αψυχολόγητο γιατί προβάλλεται, αψυχολόγητο και γιατί υπάρχουν κάποιοι που το βλέπουν. Μερικοί μάλιστα εθισμένοι, στήνονται και παρακολουθούν καθόλο το 24ωρο. Εν τη γενέσει του δηλαδή παθογενές το όλο θέμα. Ένα παιχνίδι με πειραματόζωα όχι μόνο τους έγκλειστους, αλλά και τους τηλεθεατές.
MΕΡΟΣ ΑΥΤΟΥ του «υλικού» στη συνέχεια από κάποιους επιλέγεται, από κάποιους ελέγχεται και ακολούθως μοντάρεται. Ακολούθως….. Διότι πριν, το πανελλήνιο μπορεί να παρακολουθήσει (τουλάχιστον αυτό συνέβαινε μέχρι την απαγόρευση που ακολούθησε την κατακραυγή) απευθείας οποιαδήποτε αθλιότητα, όπως άλλωστε παρακολούθησε παλιότερα και η Ισπανία έναν live βιασμό. Εδώ είχαμε μια πιο ελαφρά περίπτωση: την περίπτωση ενός«βαρβάτου» που δεν μπορεί αν δεν συνουσιαστεί άπαξ ημερησίως και απειλεί με βιασμό σε περίπτωση που δεν «αδειάσει το πακέτο του» όπως χαρακτηριστικά είπε, σε μια από τις πλέον χυδαίες και ανατριχιαστικές ατάκες που ακούστηκαν τα τελευταία χρόνια στην ελληνική tv.
ΕΙΝΑΙ ΠΡΟΦΑΝΕΣ ότι η τηλεοπτική παραγωγή δεν θα μπορούσε ποτέ να φανταστεί ότι η αθλιότητα στην οποία επένδυσε θα έφτανε μέχρι τον Πέτσα. Αλλά ότι θα σήκωνε σάλο σίγουρα το γνώριζε. Η τηλεθέαση είναι το ζητούμενο. Και όσο μεγαλύτερη κατακραυγή, τόσο καλύτερο αποτέλεσμα στα μηχανάκια. Παλιά συνταγή.
ΣΕ ΚΑΘΕ περίπτωση μιλάμε για απόλυτη συνενοχή της παραγωγής και του καναλιού. Μιλάμε για έγκριση της αγριότητας προκειμένου να ανέβουν τα τηλεοπτικά νούμερα. Διότι η παθογένεια της ελληνικής τηλεόρασης και της ελληνικής κοινωνίας, μεταφράζεται σαφώς σε τάση αύξησης της τηλεθέασης ενός προγράμματος μετά την πρόκληση αρνητικού ντόρου.
ΠΡΟΣΕΞΤΕ τώρα το τραγικό της υπόθεσης. Το κανάλι που επέλεξε τον συγκεκριμένο τύπο ακριβώς επειδή είναι αυτός που είναι, κάλεσετον «βαρβάτο» άνδρα στο δωμάτιο «επικοινωνίας» και του ανακοίνωσε με άγριο ύφος ότι αποβάλλεται από το παιχνίδι. Η φωνή του αόρατου αδελφού έβγαλε και ένα μακροσκελές λογύδριο σχετικά με τα δικαιώματα των γυναικών, τα ανθρώπινα δικαιώματα και άλλα δικαιώματα που δεν έλαβε υπόψη της η παραγωγή όταν αποφάσισε να τον εντάξει στο παιχνίδι. Τον ραπίζει λεκτικά και ακολούθως προβάλλει το ράπισμα προκειμένου να ξεφύγει από τη γενικευμένη κατακραυγή, στρέφοντάς την στον αποβληθέντα. Κάπως έτσι η παραγωγή μπαίνει στην κολυμβήθρα του Σιλωάμ αφού έχει πετάξει στα θηρία το … παιδί της και συνεχίζει την πορεία της στο αίσχος. Μέχρι το επόμενο κρούσμα.
ΣΕ ΟΛΟ ΑΥΤΟ το μηχανισμό της ντροπής που χαρακτηρίζει πολλά τηλεοπτικά προγράμματα ανάλογου ύφους και ήθους, υπήρξε ένα γρανάζι που διέφυγε από τους ενορχηστρωτές και είναι το πιο σημαντικό. Αυτό που πονάει, μιας και όλοι γνωρίζουμε ότι το τηλεοπτικό αυτί δεν ιδρώνει ούτε καν από τις εισαγγελικές παρεμβάσεις. Το γρανάζι αυτό ακούει στο όνομα «χορηγοί». Και αυτοί λίγες ώρες μετά άρχισαν να το σκάνε από το τηλεοπτικό μόρφωμα.
Aυτό ίσως να είναι και το πιο παρήγορο από όλη αυτή την κακοποίηση της νοημοσύνης, της αισθητικής και της ανθρωπιάς που γίνεται μέσα στον θάλαμο επώασης άγριων ενστίκτων που λέγεται Big Brother. Σε ένα θάλαμο, εντός του οποίου γίνεται ένα πείραμα αναμέτρησης ακατάλληλων ανθρώπων μετις προκαταλήψεις, τα στερεότυπα, το ρατσισμό, την ομοφοβία, τον σεξισμό και κυρίως με την ανοησία.
Η ΣΥΝΘΕΣΗ της συγκεκριμένης έγκλειστης ομάδας είναι αρκετή για να κατανοήσει κανείς ότι πρόκειται για έναν εκρηκτικό μηχανισμό που είναι κατασκευασμένος για να πυροδοτείται σε δόσεις. Τι άλλο μπορεί να περιμένει κανείς άλλωστε όταν έχει βάλει στον ίδιο τηλεοπτικό κάδο π.χ. έναν Χρυσαυγίτη Ελληναρά που πιστεύει ότι η Ελλάδα είναι υπόθεση του προσωπικού του dna με μετανάστες δεύτερης γενιάς; Τι άλλο μπορεί να περιμένει κανείς όταν μέσα στο ίδιο σπίτι ζουν φαλλοκράτες και γκέι; Και τι μπορεί να προκύψει όταν πασιφανώς μιλάμε για άτομα που επιλέχθηκαν ακριβώς επειδή διαθέτουν κάποια χαρακτηριστικά που εγγυώνται θύελλες; Δηλαδή είναι πολύ Χρυσαυγίτες, πολύ «άνδρες», πολύ ανόητοι, πολύ προσβλητικοί; Με τέτοια προγράμματα μια είναι η λύση. Να μην υπάρχουν. Δεν επιδέχονται διορθωτικές. Είναι φτιαγμένα για να εκτοξεύουν ρύπους κατά της ανθρώπινης αξιοπρέπειας. Και πρέπει να κλείσουν. Γενικώς.
ΥΠΑΡΧΕΙ και μια άλλη παράμετρος στο όλο θέμα που θα πρέπει να μας προβληματίσει. Είναι ακόμη μια φορά που η Κρήτη έρχεται στο προσκήνιο με αρνητικό τρόπο, μέσω και πάλι ενός προτύπου κακώς νοούμενου ανδρισμού που εκλαμβάνεται ως κάτι απόλυτα φυσιολογικό από τις μικρές κοινωνίες.
Όλοι θυμόμαστε την υπόθεση Γιακουμάκη που είχε συγκλονίσει το πανελλήνιο και στηριζόταν και πάλι στις βάσεις της ίδιας αντίληψης περί του «βαρβάτου» αρσενικού που «βιάζει» μεταφορικά ή κυριολεκτικά τον ασθενέστερο, ψυχικά ή σωματικά.
ΘΑ ΠΡΕΠΕΙ να την προσέξει αυτή τη «λεβεντιά» η κοινωνία της Κρήτης, καθώς δεν τιμά την ιστορία της και τους ανθρώπους της. Είναι μια κακώς νοούμενη «λεβεντιά» που έχει καλλιεργηθεί επί χρόνια, έχει πάει σχολείο, έχει καθίσει στο καφενείο, έχει επιβληθεί στο σπίτι και έχει αφήσει πίσω της πολλά θύματα. Είναι η «λεβεντιά» των αγροίκων και όχι των ανδρών. «Λεβεντιά» των λίγων. Και αυτό το «λίγων» δεν είναι ποσοτικό.Και βεβαίως δεν είναι μόνο υπόθεση της Κρήτης. Στη δίπλα πόρτα θα τον βρεις τον ανόητο με τα μούσκουλα. Και δεν πρέπει να του χαμογελάσεις.
(από τη στήλη Η Πρόκα της εφημερίδας 7 Μέρες Ενημέρωση)
