Η Κίνηση Πρόταση σε ανακοίνωσή της, αναφέρει τα εξής: “Η πρόληψη των εξαρτήσεων σε παιδιά και εφήβους απαιτεί χρόνο που ισοδυναμεί πολλές φορές από πολλούς μήνες μέχρι χρόνια, εμπλοκή γονιών-εκπαιδευτικών και ειδικών προκειμένου να ενισχυθεί η προσωπικότητα των νέων, ώστε να μην έχουν ανάγκη την εξάρτηση από ουσίες και συνήθειες. Όλοι πιστεύουμε ότι αξίζει αυτή η δαπάνη χρόνου και ενέργειας, καθώς αποτελεί κοινωνικό κεφάλαιο και επένδυση για το μέλλον.
Όταν αναφερόμαστε στην πρόληψη των ατυχημάτων, τότε αναφερόμαστε στην διασφάλιση της ζωής και της σωματικής ακεραιότητας στο παρόν. Το ατύχημα που βάζει σε κίνδυνο την ζωή η αφαιρεί την ζωή πολλές φορές είναι ζήτημα δευτερολέπτων. Οι συνθήκες να συμβεί ατύχημα είχαν δημιουργηθεί αλλά δεν είχαν εντοπιστεί ή και αν είχαν εντοπιστεί δεν είχαν γίνει ενέργειες να το αποτρέψουν.
Αυτό τα φθινόπωρο η «ΠΡΟΤΑΣΗ» ολοκληρώνει 32 χρόνια από το 1988 όταν ξεκίνησε ως μία μικρή πρωτοβουλία του συλλόγου Γονέων του 13ου Γυμνασίου με την συμπαράσταση των εκπαιδευτικών. Από τότε πολλά έγιναν όλα τα χρόνια που πέρασαν. Γενικά η πρόληψη ως διαδικασία καλής ζωής μας συγκινεί όλο και περισσότερο και ανησυχούμε όταν εντοπίζουμε συνθήκες που ευνοούν όχι μόνο την εξάρτηση από ουσίες και συνήθειες, αλλά και καταστάσεις που θέτουν σε κίνδυνο τη ζωή και την υγεία πολιτών και ιδιαίτερα νέων.
Ένας τέτοιος κίνδυνος ελλοχεύει στη συμβολή των οδών Αυστραλίας και Κανελλοπούλου, εκεί που βρίσκεται και η γνωστή ξύλινη γέφυρα. Ένας κόμβος από τον οποίο καθημερινά διέρχονται εκατοντάδες παιδιά 3 μεγάλων σχολικών συγκροτημάτων (13ο Γυμνάσιο, 9ο Λύκειο, ΕΠΑΛ). Σε επιτόπιο έλεγχο από στελέχη της Κίνησης «ΠΡΟΤΑΣΗ» μετά τις διαμαρτυρίες των παιδιών και την έντονη ανησυχία γονιών και εκπαιδευτικών εντοπίσθηκαν 2 σημαντικά προβλήματα.
Η γέφυρα αποτελεί μεγάλο κίνδυνο καθώς είναι σαθρή, έχουν ξηλωθεί σανίδες του δαπέδου και κυρίως κινείται και σαφώς είναι επικίνδυνη και δεν πρέπει να χρησιμοποιείται. (Οι υπηρεσίες της Περιφέρειας που ανήκει η γέφυρα συμφωνούν σε αυτή την εκτίμηση). Άμεσα λοιπόν πρέπει ή να συντηρηθεί ή να απομακρυνθεί η γέφυρα, καθώς αποτελεί κίνδυνο για τα παιδιά αλλά και τα διερχόμενα αυτοκίνητα (Δεν ξέρουμε, σε περίπτωση που ο τυφώνας Ιανός πέρναγε από την Πάτρα, αν θα την σεβόταν).
Το 2ο σημαντικό πρόβλημα που υπάρχει, αλλά γίνεται και πιο έντονο λόγω του αποκλεισμού χρήσης της γέφυρας, είναι ότι τα παιδιά πρέπει να περάσουν από την διάβαση των πεζών όταν ανάβει το πράσινο φανάρι για πεζούς. Θα προκαλούσαμε κάθε ενήλικα να προσπαθήσει να το επιχειρήσει. Ξεκινάς με πράσινο και όταν φθάνεις απέναντι είναι ήδη κόκκινο. Ταυτόχρονα όμως έχουν την δυνατότητα να περάσουν και αυτοκίνητα που στρίβουν αριστερά η δεξιά. Στην προκειμένη περίπτωση δεν μιλάμε για 1-2 άτομα αλλά τουλάχιστον για δεκάδες παιδιά.
Νομίζουμε δεν χρειάζονται άλλα λόγια. Μία επιτόπια επίσκεψη είναι αρκετή. Σε επαφές με υπηρεσίες της Περιφέρειας δόθηκαν εξηγήσεις για τους λόγους που δημιουργούν δυσκολίες στο να βρεθεί λύση ώστε τα παιδιά να διασχίζουν την Κανελλοπούλου με ασφάλεια. Όμως σε μερικές περιπτώσεις όπως αυτή πρέπει άμεσα και αποτελεσματικά οι υπεύθυνοι να υπερβούν τις δυσκολίες, κάτι που συμβαίνει συνήθως όταν συμβεί το ατύχημα. Μην το περιμένουμε λοιπόν, ας το προλάβουμε. Γιατί όταν λέμε πρόληψη, δεν είναι μόνο η πρόληψη των εξαρτήσεων.
Σε αναμονή μιας μόνιμης και ασφαλούς λύσης”.
