Της Γιώτας Κοντογεωργοπούλου
Η ΔΗΜΟΣΙΟΓΡΑΦΙΑ ουκ ολίγες φορές έχει τεθεί στο στόχαστρο της κριτικής με αφοριστικές ως επί το πλείστον εκφράσεις, τουλάχιστον σε ό,τι αφορά τα χρόνια μετά την οικονομική κρίση και μέχρι σήμερα. Έγινε υβριστικό σύνθημα στον τοίχο, έγινε φέιγ βολάν, έγινε ακόμη και τηλεοπτικό σποτ προκαλώντας πολιτικούς κραδασμούς ενώ αποτελεί την πλέον διαδεδομένη… τσιχλόφουσκα στο στόμα κάθε πικραμένου ή μη Έλληνα του διαδικτύου όταν αυτός αναζητά τον εχθρό πίσω από οτιδήποτε στραβό κάνει την εμφάνισή του σε αυτό τον αναστατωμένο πλανήτη.
ΘΑ ΠΕΡΙΜΕΝΕ κανείς λοιπόν από το δημοσιογραφικό κόσμο να επιδείξει μια στοιχειώδη προσοχή ώστε να άρει αυτή την αλγεινή εντύπωση που έχει δημιουργηθεί, να θέσει σε νέες βάσεις τον κατακρημνισμένο δημόσιο λόγο ή έστω να μην δίνει επιπλέον τροφή στους επικριτές του. Ιδίως όταν αυτοί οι επικριτές του είναι εκπρόσωποι του πολιτικού κόσμου και βάλουν εναντίον της δημοσιογραφίας, την ίδια ώρα που από την πίσω πόρτα κάνουν χρήση, αλόγιστη συνήθως, των «κουσουριών» που της καταλογίζουν.
ΑΚΟΜΗ ΠΕΡΙΣΣΌΤΕΡΟ θα περίμενε κανείς να είναι ο έντυπος Τύπος αυτός που θα κρατήσει τα χαλινάρια για να περιορίσει τον ξέφρενο καλπασμό της τιποτολογίας που διέπει το δημόσιο βίο, να καταθέσει θέσεις και προτάσεις, να ασκήσει το δικαίωμα του ποιοτικού ελέγχου. Και αυτό γιατί, πέραν των άλλων, στο έντυπο έναντι του βιαστικού ηλεκτρονικού έχεις την πολυτέλεια του χρόνου για μια δεύτερη σκέψη. Έχεις το περιθώριο να αποφύγεις το εν θερμώ και να ζυγίσεις το πολύ και το λίγο. Σε αυτό το ζύγι άλλωστε εδράζεται και ένα μεγάλο μέρος της δημοσιογραφικής «αποστολής».
ΤΙΣ ΤΕΛΕΥΤΑΙΕΣ ΗΜΕΡΕΣ γίναμε μάρτυρες δύο αμίμητων φάουλ της ελληνικής έντυπης δημοσιογραφίας, τα οποία προκάλεσαν και τον ανάλογο σάλο. Και δεν μιλάμε για τα κλασικά έντυπα που είναι προσανατολισμένα στο ροζ και το κίτρινο, αλλά για εφημερίδες που δεν μας έχουν συνηθίσει σε τέτοια φάουλ ή σε τέτοια αυτογκόλ.
ΤΟ ΕΝΑ ΗΧΗΡΟ παράδειγμα, έρχεται από την καθόλα καταξιωμένη «Καθημερινή» και αφορά την αθλιότητα Κασιμάτη κατά Κατρούγκαλου.O αρθρογράφος της “Καθημερινής” έκανε “χιούμορ”, με την εμφάνιση Κατρούγκαλου, ισχυριζόμενος ότι δεν γνώριζε ότι ο βουλευτής αντιμετωπίζει σοβαρό πρόβλημα υγείας.
«Ω, ΟΙ ΜΠΟΥΚΛΕΣ! Πού πήγαν οι ασημένιοι βόστρυχοι; Αυτοί που κάποτε (μόλις πριν από έναν χρόνο) σκίαζαν το πλατύ μέτωπο του Κατρούγκαλου! Νομίζω, μπουλντόζα πρέπει να οδηγούσε ο πανδαμάτωρ όταν πέρασε ίσως ήταν και λίγο μεθυσμένος. Ας καταγραφεί, παρακαλώ, η θλιβερή απώλεια ως ακόμη ένα από τα εγκλήματα της Δεξιάς…» έγραψε ο κ. Κασιμάτης εξοργίζοντας το στρατόπεδο της αντιπολίτευσης αλλά και κάθε νοήμονα αναγνώστη.
ΤΟ ΣΧΟΛΙΟ συνοδεύτηκε μάλιστα και από μια φωτογραφία του Κατρούγκαλου από το βήμα της Ολομέλειας κατά τη συζήτηση για την κύρωση των Συμφωνιών με Ιταλία και Αίγυπτο.
Η ΑΠΑΝΤΗΣΗ ότι ο αρθρογράφος (ο οποίος δεν αμαρτάνει για πρώτη φορά) δεν γνώριζε την ασθένεια του κ. Κατρούγκλαλου δεν είναι εξοργιστική επειδή θα έπρεπε να τη γνωρίζει, όπως ειπώθηκε και γράφτηκε, καθώς είναι γνωστό τοις πάσι στον επαγγελματικό του χώρο. Είναι εξοργιστική διότι πετάει τη μπάλα έξω από το γήπεδο της ουσίας. Και η ουσία είναι ότι δεν μπορεί να αποτελεί αντικείμενο πολιτικού σχολιασμού- του όποιου- η εμφάνιση κάποιου. Δεν είναι δυνατόν με λίγα λόγια να ασχολείται κανείς με τις μπούκλες του Κατρούγκαλου και όχι με αυτό που λέει. Και δεν είναι δυνατόν αυτός ο ρατσισμός που- εξαιτίας της ασθένειας Κατρούγκαλου- αποκτά χαρακτηριστικά κανιβαλισμού, να βγαίνει μέσα από ένα έντυπο όπως η «Καθημερινή».
ΜΕ ΤΗΝ ΙΔΙΑ ΛΟΓΙΚΗ αύριο, η «Καθημερινή» μπορεί να ασχοληθεί με την κρεβατοκάμαρα της Προέδρου της Δημοκρατίας και τον ερωτικό της σύντροφο προκειμένου να αναλύσει μια πολιτική της αντίληψη ή στάση, αρκεί να πρόκειται για αλήθεια και να έχει ενημερωθεί έγκυρα ο συντάκτης.
ΤΟ ΔΕΥΤΕΡΟ ΦΑΟΥΛ των ημερών ήρθε από την εφημερίδα «Δημοκρατία» και ήταν πρωτοσέλιδο. Συνεχίζοντας τις σφοδρές της επιθέσεις εναντίον του οικονομικού συμβούλου του πρωθυπουργού Αλέξη Πατέλη η «Δημοκρατία» κρεμάστηκε στα περίπτερα την περασμένη Δευτέρα με πρωτοσέλιδο τίτλο «Επιδρομή στους συνταξιούχους» και υπέρτιτλο «Περικοπές προανήγγειλε θρασύτατα ο (γκέι) σύμβουλος του Κυριάκου, Αλέξης Πατέλης».
ΚΑΠΟΙΟΣ που διαβάζει αυτό το πρωτοσέλιδο μπορεί να εξάγει πολλά συμπεράσματα ανάλογα με τον τρόπο σκέψης του. Πρώτα και κύρια ότι ο κ. Πατέλης πάει μαζί με τη σεξουαλική του προτίμηση. Θα μπορούσε να είναι μια πρωτοτυπία αυτή της εφημερίδας αν ας πούμε το εφάρμοζε για όλους. «Ο στρέιτ Καραμανλής», ο «στρέιτ Τσίπρας», και ούτω καθεξής. Αλλά δεν είναι. Ένας άθλιος ρατσισμός είναι που πέραν των άλλων οδηγεί και στον συνειρμό ότι ο κακός γκέι προτείνει περικοπές. Αν ήταν στρέιτ μπορεί και να μην τις πρότεινε. Θα το έλεγε εύκολα κανείς κατάντια αυτό το πρωτοσέλιδο, έκπτωση στο φθηνό και το λίγο. Και λίγα θα είχε πει.
ΔΙΑΚΡΙΝΕΤΑΙ μια αγωνία των εντύπων τελευταία να μιμηθούν τις ηλεκτρονικές σελίδες στον πιασάρικο τίτλο που θα κάνει κλικ και τα social media στην ανθρωποφαγία που κερδίζει έδαφος και διαμορφώνει αντιλήψεις και συνειδήσεις, ενίοτε δε και πολιτικές συμπεριφορές.
ΆΛΛΩΣΤΕ ένα μέρος της πολιτικής σε επίπεδο τοποθετήσεων τόσο στα social media όσο και στην ίδια τη Βουλή, κινείται στο ίδιο μήκος κύματος με ανάλογες τοποθετήσεις που γίνονται αντικείμενο αρνητικού σχολιασμού από τα Μέσα Μαζικής Ενημέρωσης, τα ίδια αυτά μέσα, που ακολούθως μιμούνται όσα καταγγέλλουν.
ΕΝΑΣ ΦΑΥΛΟΣ ΚΥΚΛΟΣ για λίγα παραπάνω κλικ, για λίγα παραπάνω φύλλα, για λίγα παραπάνω ύπουλα μαχαιρώματα- συνήθως κατά παραγγελίαν- που σκιαγραφούν μια κρίση από την οποία είναι αδύνατο να εξέλθουμε όσο το λίγο και το ευτελές θα βρίσκει μιμητές.
ΑΥΤΗ Η ΚΛΙΣΗ στη χυδαιότητα πρέπει τάχιστα να ανακοπεί, καθώς απειλεί όχι μόνο την ποιότητα της δημοσιογραφίας, αλλά και την ποιότητα της δημοκρατίας, το ύφος και το ήθος της κοινωνίας, το ύφος και το ήθος της πολιτικής.
ΤΟ ΜΟΝΟ ΒΕΒΑΙΟ από αυτό τον κατήφορο είναι ότι ζημιωμένος βγαίνει ο ίδιος ο πολίτης. Όταν η συζήτηση επικεντρώνεται δημόσια στους βοστρύχους, τότε κάποιοι φτιάχνουν από πίσω… κομμωτήρια. Και ο νοών νοείτω.
(Aπό τη στήλη Η Πρόκα της εφημερίδας 7 Μέρες Ενημέρωση)
