Της Γιώτας Κοντογεωργοπούλου
Η «Πραξαγόρα» γίνεται μιούζικαλ εμπνευσμένο από τις «Εκκλησιάζουσες» και κάνει πρεμιέρα το βράδυ της ερχόμενης Τρίτης στις 9.30 στο Παλαιό Δημοτικό Νοσοκομείο της Πάτρας, ως μια παράσταση- καταγγελία για τη θέση της γυναίκας στο σήμερα, για το ύφος και το ήθος της εξουσίας, για την αξία της αντίστασης σε όσα συμβαίνουν σε ιστορικό ενεστώστα.
Ο συνθέτης Γιώργος Δίπλας, ο οποίος είναι και αυτός που συνέλαβε την όλη ιδέα, κάνει στροφή σε ένα νέο μουσικό είδος, έχοντας στο πλευρό του αποκλειστικά Πατρινούς δημιουργούς και καλλιτέχνες σε μια παράσταση που θα συζητηθεί και η οποία αναμένεται να συνεχίσει το ταξίδι της το αμέσως επόμενο χρονικό διάστημα.
Μια παράσταση που πέραν των άλλων, δείχνει τι μπορεί να κάνει η Πάτρα όταν της δίνεις την ευκαιρία. Και αυτό το τελευταίο είναι κάτι στο οποίο θα πρέπει να εστιάσουμε αν θέλουμε να αλλάξουμε το παρόν τοπίο της «εισαγωγής» θεάματος και να πάμε στο επιδιωκόμενο που είναι δημιουργία μιας πολιτιστικής «μήτρας» από την οποία θα αναδύονται νέα ταλέντα, νέες ιδέες και μαζί με αυτά και η ιδιαίτερη ταυτότητα της πόλης.
Εν προκειμένω την ευκαιρία την έδωσε η Κοινωφελής Επιχείρηση Πατρινό Καρναβάλι και την αγκάλιασε ο Πρόεδρος του ΔΗΠΕΘΕ.
Πάμε να δούμε λοιπόν τι θα δούμε το βράδυ της Τρίτης 22 Σεπτεμβρίου και τι εννοούν οι συντελεστές όταν μιλάνε για μια αρτιστίκ κοινωνική και πολιτική διαμαρτυρία.
Ο Γιώργος Δίπλας μας βάζει στο πνεύμα.
Ποια ήταν η αφετηρία για αυτή την παράσταση; Η στιγμή που γεννήθηκε η ιδέα;
«Όλα ξεκίνησαν από την Ιθάκη. Καθώς έγραφα τη μουσική για την παράσταση «Εκκλησιάζουσες» που ανέβαζε η θεατρική ομάδα «Φόρκυς» στην Ιθάκη, μου ήρθε η ιδέα να λειτουργήσω σαν να γράφω μιούζικαλ. Αψήφησα όλους τους νόμους και τους κανόνες της κωμωδίας, «πείραξα» τα χορικά και κάπως έτσι ξεκίνησε αυτή η ιδέα που στη διαδρομή έλαβε άλλο χαρακτήρα και κατέληξε στην παράσταση «Πραξαγόρα» που ανεβάζουμε τώρα. Πρόκειται για ένα μιούζικαλ που βασίζεται στις «Εκκλησιάζουσες». Έχω επενδύσει στα αρχικά χορικά που είναι τραγούδια και έχω επιλέξει διαλόγους, ατάκες και μονολόγους για να παρακολουθήσουμε την ιστορία με έναν άλλο τρόπο. Είναι κομμάτια από τις «Εκκλησιάζουσες δηλαδή των οποίων τα κείμενα έχω επεξεργαστεί και σχεδόν έγιναν δικά μου λόγια σε ένα μεγάλο ποσοστό εμπνευσμένα από το συγκεκριμένο έργο . Κάποια άλλα είναι αυτούσια κομμάτια από τον Αριστοφάνη».
Γιατί «Εκκλησιάζουσες;». Και γιατί σήμερα; Τι έχουν να πουν;
«Από τη μια γιατί βιώνουμε έναν ιστορικό ενεστώτα γεμάτο ασχήμια, λάθη, βία, ρατσισμό και βρίσκω ότι σε αυτό το τοπίο οι «Εκκλησιάζουσες» είναι πολύ επίκαιρες. Από την άλλη γιατί ήθελα να ασχοληθώ με μια κωμωδία με πολιτικές προεκτάσεις και να αναμετρηθώ με ένα τέτοιο έργο και με το χώρο του μιούζικαλ. Είμαι σε μια φάση ωριμότητας ηλικιακά και καλλιτεχνικά που θέλω να αλλάξω ρεπερτόριο και διαδρομή και να ασχοληθώ με έργα πιο μεγάλα, πολυπρόσωπα και πολύπλοκα. Οι «Εκκλησιάζουσες» είναι για μένα το πρώτο μέρος μιας τριλογίας που θα συμπληρωθεί από τη Λυσιστράτη και τις Τρωάδες. Η επικαιρότητα τρέχει και μου δίνει διαρκώς τροφή για προσέγγισή της με το δικό μου τρόπο».
Μιλάμε δηλαδή για μια παράσταση- διαμαρτυρία;
«Eίναι μια αρτιστίκ διαμαρτυρία κοινωνική και πολιτική. Έχουμε δύο πολύ δυνατά κείμενα στην αρχή και στο τέλος από τον Δημήτρη Κυριακόπουλο και έναν πολύ δυνατό επίσης μονόλογο που έφτιαξε ο Δημήτρης Γκιούλος που μιλάει για την περιπέτεια της γυναίκας από την Εύα και το μήλο, μέχρι την κλειτοριδεκτομή. Νομίζω ότι στις μέρες μας είναι πολύ σημαντικό να προασπιστείς ξανά το ρόλο της γυναίκας. Αρκεί να δει κανείς τα reality στην τηλεόραση για να καταλάβει ότι κάποιοι εξακολουθούν να θεωρούν τη γυναίκα ένα είδος κρέατος. Από τον Κρητικό που βγήκε και είπε όσα είπε στο Big Brother μέχρι το νέο παιχνίδι με τις γυναίκες που μαλλιοτραβιούνται για έναν άνδρα»
Τι ακριβώς θα δούμε επί σκηνής; Και τι καινοτόμο εισάγετε;
«Η παράσταση έχει πολλές καινοτομίες. Κρατάει όλη την ιστορία, δεν αλλάζει τίποτα. Έχουμε κρατήσει τους ήρωες όλους αλλά τους περνάμε από ένα δικό μας φίλτρο. Θα δούμε ένα μιούζικαλ με στοιχεία μαύρης επιθεώρησης με πολιτικές προεκτάσεις βασισμένο κυρίως στα χορικά, αλλά την ιστορία δεν θα τη χάσουμε. Πρωταγωνιστεί η μουσική και φυσικά ο χορός. Τον χορό του αρχαίου δράματος τον αντικατέστησα από τέσσερις χορεύτριες. Η φωνή των χορευτριών τη δάνεισαν φωνές που επέλεξα και το ρόλο της κορυφαίας τον πήρε η Δέσποινα Γκοτσοπούλου για την οποία και γράφτηκαν τα τραγούδια».
Μια παράσταση αμιγώς με Πατρινούς συντελεστές. Ποια είναι η γοητεία και ποια η δυσκολία;
«Έχει μόνο γοητεία. Όταν οι συνεργάτες είναι ταλαντούχοι, εργατικοί και προικισμένοι, δεν υπάρχει καμία δυσκολία, υπάρχει μόνο χαρά. Και πραγματικά τους είμαι ευγνώμων διότι έχουν καταβάλει τη μέγιστη προσπάθεια, έχουν αγκαλιάσει την παράσταση με απίστευτη αγάπη και συμπεριφέρονται σαν να είναι δικό τους… παιδί. Επί σκηνής είναι οκτώ άτομα. Οι τέσσερις χορεύτριες, η κορυφαία και τρεις ηθοποιοί. Η παραγωγή όμως είναι πολυπρόσωπη. Είμαστε πολλοί που δουλεύουμε για να βγει το αποτέλεσμα που θα δείτε. Είναι ένα μεγάλο στοίχημα που αποφασίσαμε από κοινού να το κερδίσουμε».
Ένα στοίχημα σε σκηνοθεσία Περικλή Βασιλόπουλου…
«Ναι βέβαια, τη σκηνοθεσία έχει δικαιωματικά αναλάβει ο Περικλής Βασιλόπουλος ο οποίος ήταν και η αφορμή για να ασχοληθώ με τις «Εκκλησιάζουσες». Κατέχει πολύ καλά το είδος. Πέραν της σκηνοθεσίας υπογράφει και το σκηνικό χώρο και την ενδυματολογία της παράστασης. Εδώ να πούμε ότι είναι όλα χειροποίητα. Σκηνικά, κοστούμια, αξεσουάρ … Ο Περικλής δεν χρειάζεται ιδιαίτερες συστάσεις. Είναι ιδιαίτερα ταλαντούχος, χρόνια φίλος και εξαιρετικός συνεργάτης».
Μαθαίνω ότι θα κάνει πέρασμα και ο Καραγκιόζης;
«Θα είναι η έκπληξη της βραδιάς. Ο καραγκιοζοπαίκτης Μπάμπης Μακρής θα υποδυθεί το Βλέπυρο με όρους θεάτρου σκιών αλλά σωματικά με κινησιολογία φιγούρας του καραγκιόζη. Θα φοράει ένα τεράστιο προσωπείο στο κεφάλι και θα παίζει ο καραγκιόζης με τους ηθοποιούς. Δεν θα μπορούσε να λείψει ο καραγκιόζης από μια τέτοια παραγωγή».
Πόση… προπόνηση έχει πίσω της αυτή η δουλειά;
«Εγώ προσωπικά προετοιμάζομαι δύο χρόνια. Η Δέσποινα η Γκοτσοπούλου περίπου ένα χρόνο και όλοι μαζί από τα τέλη Μάιου, με αρχές Ιουνίου, με το που έληξε η καραντίνα».
Μιλάμε για μια παραγωγή της Κοινωφελούς Επιχείρησης-Καρναβάλι Πάτρας…
«Ναι και θέλω εδώ να τονίσω ότι το γεγονός ότι γίνεται πράξη οφείλεται στο μεγάλο ενδιαφέρον της προέδρου της Κοινωφελούς, της κ. Ήρας Κουρή για αυτή την παράσταση. Και την ευχαριστώ ιδιαίτερα για αυτό. Επίσης άλλο ένα μεγάλο ευχαριστώ οφείλω στον Πρόεδρο του ΔΗΠΕΘΕ Πάτρας, τον κ. Βάη ο οποίος μας έχει στηρίξει τα μέγιστα. Μας φιλοξενεί από την 1η Σεπτέμβρη, μας έχει δώσει ό,τι χρειαζόμαστε για τα σκηνικά, πρόσβαση στο βεστιάριο… Το ενδιαφέρον και της κ. Κουρή και του κ. Βάη είναι συγκινητικό.»
Και μετά τις 22 Σεπτέμβρη;
«Η παράσταση θα παιχτεί στις 22 Σεπτεμβρίου. Αλλά σίγουρα το ταξίδι της δεν θα είναι μονοήμερο και δεν θα σταματήσει εκεί. Θα δούμε ποιο θα είναι το μέλλον του, αμέσως μετά. Αυτό που έχω να πω είναι ότι θα ξαναδούμε σίγουρα την «Πραξαγόρα».
Η ταυτότητα της παράστασης
Σύλληψη-διασκευή -μουσική Γιώργος Δίπλας
Ενορχήστρωση-παραγωγή Σάκης Μπάστας
Σκηνοθεσία- διαμόρφωση σκηνικού χώρου-
Κοστούμια Περικλής Βασιλόπουλος.
Χορογραφίες Βίκυ Αγόρα – Luiz Mendes
Ερμηνεία τραγουδιών: Δέσποινα Γκοτσοπούλου
Χορεύουν
Ειρήνη Ατματζίδη
Ειρήνη Γκοτσοπούλου
Λίλιαν Τσιούτσια
Αναστασία Τσαγκαρουσιάνου
Παίζουν οι ηθοποιοί Ελένη Καλαντζοπούλου
Ιωάννα Στεφανάτου Μπάμπης Μακρής
Συμμετέχει ο Πασχάλης Τζίκος
Σύγχρονα κείμενα:(πρόλογος-επίλογος)
Κωνσταντίνος Κυριακόπουλος
Δημήτρης Γκιούλος (το μανιφέστο των γυναικών)
το μανιφέστο των γυναικών
Τραγουδούν στο στούντιο: Ελένη Αντωνίου
Ιωάννα Γκέλη
Σοφία Σέλλινα
.Κατασκευή σκηνικού-τεχνικός παράστασης
Γιώργος Σάρρας
(από την εφημερίδα “7 Μέρες Ενημέρωση”).
