Η διπλωματία του πελάτη…

26.09.2020 / 6:00
Kontogiannis-3

Γράφει ο Γιώργος Κοντογιάννης

Μια περίεργη σύμπτωση καθορίζει, όλες τις ελληνοτουρκικές κρίσεις με σημείο αναφοράς το Αιγαίο, εδώ και 46 χρόνια, σε βαθμό που αρχίζουν να παίρνουν σάρκα και οστά μερικές από τις συνομωσιολογικές εξηγήσεις των συμβάντων.

 Η σύμπτωση αυτή δεν είναι άλλη από το γεγονός ότι μετά από τις ημερομηνίες σταθμός 1976, 1987, 1996 που η Ελλάδα βρέθηκε με το δάχτυλο στην σκανδάλη απέναντι στις τουρκικές απειλές, έχουμε μεγάλο πακέτο εξοπλιστικών δαπανών στις Ένοπλες Δυνάμεις. Θα μπορούσε ασφαλώς κάποιος να ισχυριστεί ότι αναμενόμενο είναι η χώρα να φροντίζει για την ενίσχυση τις αποτρεπτικής ισχύος της όταν απειλείται.

 Ναι, αλλά κάθε φορά μαζεύεται γύρω μας πολύς κόσμος που θεωρητικά εκφράζει την αλληλεγγύη του λόγω κοινού γεωστρατηγικού χώρου με την Ελλάδα, δίνοντας μας και ένα κατάλογο με το τι μας πουλάει…

Χάλασε κυριολεκτικά ο κόσμος! Ξοδέψαμε εκατομμύρια και καλά κάναμε, για να εξασφαλίσουμε περίπου 40 μέρες στοιχειωδώς την εθνική μας κυριαρχία, χτυποκάρδισαν χιλιάδες μάνες στρατιωτικών και όχι μόνον, στην ακριτική μεθόριο και αλλού,καρφωθήκαμε εκατομμύρια έλληνες στην τηλεόραση να βλέπουμε του Τούρκους να μάς αποκαλούν μεζεδάκια, μετρήσαμε φίλους, εχθρούς και εταίρους και ύστερα τι έγινε; Μόλις παραγγείλαμε 18 RAFALE και προκηρύξαμε εκδήλωση ενδιαφέροντος για τέσσερες νέες φρεγάτες όλα άλλαξαν σε μια νύχτα. Ο Ερντογάν έγινε αναφανδόν, υπέρ του διαλόγου, το συμβούλιο της Ευρωπαϊκής Ένωσης που θα τού έβαζε κυρώσεις αναβλήθηκε γιατί βρέθηκε, λέει, με κορωνοϊό ένας σωματοφύλακας του Σαρλ Μισέλ, όλοι μίλησαν στο τηλέφωνο με τον Τούρκο πρόεδρο, η Μέρκελ το παίζει ειρηνίστρια της Μεσογείου και της Ευρώπης, οι Αμερικανοί βολτάρουν μεταξύ Κύπρου, Αθηνών και Σούδας, και λίγο έλλειψε να μάθουμε ότι ο Ερντογάν θα έρθει για διακοπές στην Ελλάδα!

Τι έγινε βρε παιδιά; Τι είμαστε τελικά; Εταίροι, εχθροί, φίλοι ή απλά πελάτες; Μικρή χώρα, μεγάλη ιστορία, οικόπεδο – φιλέτο γωνία με γύρω-γύρω θάλασσα και πάει λέγοντας.

Θα μπορούσα να δεχτώ ότι αυτή είναι η μοίρα μας από την οποία εμμέσως πλην σαφώς διαιωνίζεται με δύσκολο και ενίοτε τραγικό τρόπο η ισορροπία στην περιοχή μας. Υπάρχει, όμως, κάτι που όποιος παρακολουθεί τα γεγονότα, την πορεία και την κατάληξή τους, είναι αδύνατον να μην το επισημάνει.

Η Τουρκία κάθε φορά από αυτές τις κρίσεις κάνει ένα βήμα μπροστά. Βάζει στο τραπέζι όλο και πιο πολλές διεκδικήσεις γύρω από τον ίδιο στόχο, εδώ και σαράντα έξι χρόνια. Να βγει δηλαδή στο Αιγαίο να συγκατοικήσει ή να καταλάβει έδαφος και να συν εκμεταλλευτεί το θαλάσσιο και υποθαλάσσιο πλούτο του όποιος και αν είναι. Εξήντα μία απόπειρες διαλόγου σε τόσα χρόνια είναι φάρσα, δεν είναι υπόθεση καλής γειτονίας! Τελικά μάλλον μας συμφέρει να μην καταλήξουμε πουθενά, γιατί αλλιώς τα σημάδια μια εθνικής τραγωδίας πιθανώς να φανούν στο παρόν και το μέλλον.

Θα μου πείτε και τι να κάνουμε; Εγώ λέω πως ήρθε η ώρα να κάνουμε και εμείς τους πελάτες σε αυτούς που μας έχουν για δικούς τους. Έλα Μακρόν να πάρεις ένα οικόπεδο στην Ελληνική ΑΟΖ να κάνεις τις γεωτρήσεις σου. Ελάτε Γερμανοί να κάνετε το ίδιο, π.χ. στο Βόρειο Αιγαίο και Ιταλοί στην ΑΟΖ γύρω από τα σύνορα από την Αλβανία. Φέρτε Αμερικανοί τη βάση σας από το Insirlik, που το λέτε χρόνια, π.χ. στη Χίο ή στη Σάμο. Αφού, λοιπόν, στο τέλος επικρατεί η διπλωματία του πελάτη ώρα να αποκτήσουμε και εμείς πελάτες που τα συμφέροντά τους να προστατεύουν τα δικά μας. Με πράξεις και όχι με λόγια. Έτσι λέω εγώ…

Ακολουθήστε το dete.gr στο Google News

Ακολουθήστε μας στο Google News απο τον υπολογιστή αλλά και από την εφαρμογή Google News του κινητού σας.

Σχετικά Άρθρα

ροή ειδήσεων

πρωτοσέλιδα