Καταρχάς, εκφράζουμε τα θερμά μας συλλυπητήρια στις οικογένειες που
έχασαν δικούς τους ανθρώπους λόγω των καταστροφών, καθώς και σε
όσους είδαν τη ζωή τους να ανατρέπεται, τα σπίτια τους και το βιος τους
να χάνεται, λόγω μίας έντονης κακοκαιρίας.
Τη στιγμή που πολλαπλασιάζονται τα μηνύματα που μας δείχνουν
πόσο ανοχύρωτοι απέναντι σε πλημμύρες και καταστροφές είμαστε,
που κανείς δεν ξέρει ποιανού η σειρά θα είναι σε μία επόμενη νεροποντή,
η πλειοψηφία της ΚΕΔΕ δυστυχώς συνεχίζει να μην έχει το σοβαρό αυτό
θέμα στις προτεραιότητές της.
Αυτό δεν γίνεται τυχαία. Συμβαίνει, γιατί η πλειοψηφία της ΚΕΔΕ
ταυτίζεται με την κυβερνητική πολιτική –σημερινή και χθεσινή-,
φθάνοντας μάλιστα στο συμπέρασμα να θεωρεί ότι τα μέτρα που πήρε η
Κυβέρνηση «κινούνται σε σωστή κατεύθυνση», τη στιγμή που η
Καρδίτσα, η Κεφαλονιά και όχι μόνο, έχουν υποστεί πλήρη καταστροφή,
τη στιγμή που τα εξαγγελθέντα ημίμετρα και αποζημιώσεις δίνονται «με
το σταγονόμετρο», όπως είχε συμβεί και στην Εύβοια.
Αντί να αναλάβει τις ευθύνες της και να αναδείξει το διαχρονικό έγκλημα
που αφήνει πόλεις, ζωές και περιουσίες του λαού ανοχύρωτες, αντί να
αναζητά τις αιτίες και να απαιτεί άμεση λύση, ανάγει σε πρώτο ζήτημα
και της συνεδρίασής της τα ζητήματα της επιχειρηματικότητας και για
τους πληγέντες αρκείται σε ψηφίσματα συμπαράστασης –στα οποία ούτε
καν αναφέρονται οι καταστροφές σε Ιόνιο και Εύβοια.
Είναι σε όλους κατανοητό, ότι με αποζημιώσεις 5.000€ για
νοικοκυριά και 8.000€ για επαγγελματίες, κανείς δεν μπορεί να
σταθεί στα πόδια του. Πόσο μάλλον οι αγρότες και οι κτηνοτρόφοι, για
τους οποίους δεν προβλέπεται καμία αποζημίωση από τον ΕΛΓΑ.
Αυτό που πρέπει να κάνει η Κυβέρνηση άμεσα, είναι να πάρει μέτρα
για την πλήρη αποζημίωση των πληγέντων. Με επιδόματα δεν
«ανασαίνει» ο κόσμος. Είναι καιρός να τελειώνουμε και με την
ενοχοποίηση των «ακραίων» καιρικών φαινομένων. Εάν είχαν παρθεί τα
αναγκαία μέτρα, εάν στο κέντρο της προσοχής ήταν η ανθρώπινη ζωή και
οι ανάγκες της, οι συνέπειες θα ελαχιστοποιούνταν και δε θα είχαμε τη
μία τραγωδία μετά την άλλη.
Η πολιτική διάλυσης των Δήμων και των ΔΕΥΑ, με τη χρηματοδοτική
ανεπάρκεια και την έλλειψη προσωπικού, προκαλεί ένα μεγάλο μέρος
των αρνητικών επιπτώσεων. Κανένας δεν μπορεί αυτή τη στιγμή, εντός
ενός θεσμικού πλαισίου που είναι «κομμένο και ραμμένο» για τις
ανάγκες των επιχειρηματικών ομίλων, να θωρακίσει αντιπλημμυρικά το
Δήμο του. Πρόκειται για συνειδητή επιλογή, που δεν μπορεί να κρυφτεί.
Εάν οι όμιλοι είχαν οικονομικά οφέλη, σε μεγάλο βαθμό η
αντιπλημμυρική προστασία θα είχε λυθεί.
Δυστυχώς, η πλειοψηφία της ΚΕΔΕ είναι μέρος του προβλήματος,
καθώς υιοθετεί την κυρίαρχη πολιτική και τις κυβερνητικές επιλογές
και δεν επιβεβαιώνεται εκ του αποτελέσματος, το οποίο είναι εις βάρος
του λαού. Η υπαρκτή αλληλεγγύη μεταξύ των Δήμων, δεν την
απαλλάσσει από τις ευθύνες της.
Χρειάζεται άλλος δρόμος ανάπτυξης, ώστε να σταματήσει η κάθε λίγο
και λιγάκι «αναγγελία» της καταστροφής πόλεων και χωριών, καθώς και
η αγωνία για το ποιανού η «σειρά» θα είναι αύριο. Σε αυτή την
προσπάθεια πρέπει να κατευθυνθούν οι λαϊκοί αγώνες, ώστε η ζωή και οι
ανάγκες των εργατικών – λαϊκών στρωμάτων να σταματήσουν να
μπαίνουν στη ζυγαριά του κόστους – οφέλους.
